D e u t e r o n o m i u m 1
1 Dit is die woorde waarmee Moses die hele Israel toegespreek het oos van die
Jordaan in die woestyn, in die Vlakte teenoor Suf, tussen Paran en Tofel en
Laban en Háserot en Di-Sahab.
2 Elf dae is die pad van Horeb af na die gebergte Seïr tot by Kades-Barnéa.
3 En in die veertigste jaar, in die elfde maand, op die eerste van die maand,
het Moses met die kinders van Israel gespreek net soos die HERE ten opsigte van
hulle aan hom bevel gegee het;
4 nadat hy Sihon, die koning van die Amoriete, wat in Hesbon gewoon het, en Og,
die koning van Basan, wat in Astarot gewoon het, in Edréï verslaan het.
5 Oos van die Jordaan in die land Moab het Moses onderneem om hierdie wet te
verklaar deur te sê:
6 Die HERE onse God het met ons by Horeb gespreek en gesê: Julle het lank genoeg
by hierdie berg gebly.
7 Trek weg en breek op en gaan na die gebergte van die Amoriete en na al sy
naburige plekke: die Vlakte, die Gebergte en die Laeveld en die Suidland en by
die seekus--die land van die Kanaäniete en die Líbanon, tot by die groot rivier,
die Eufraatrivier.
8 Kyk, Ek gee die land aan julle oor; gaan in en neem die land in besit wat die
HERE aan julle vaders Abraham, Isak en Jakob met 'n eed beloof het om dit aan
hulle te gee en aan hulle nageslag ná hulle.
9 En ek het met julle in dié tyd gespreek en gesê: Ek kan julle alleen nie dra
nie.
10 Die HERE julle God het julle vermenigvuldig; en kyk, julle is vandag soos die
sterre van die hemel in menigte.
11 Mag die HERE, die God van julle vaders, by julle byvoeg duisend maal soveel
as wat julle is, en julle seën soos Hy julle beloof het!
12 Hoe sou ek die moeilikheid en die las en die regsake van julle alleen kan
dra?
13 Bring tog wyse en verstandige en ervare manne aan volgens julle stamme, dat
ek hulle as julle hoofde kan aanstel.
14 Hierop het julle my geantwoord en gesê: Die woord wat u gespreek het, is goed
om uit te voer.
15 Toe het ek die hoofde van julle stamme, wyse en ervare manne, geneem en hulle
as hoofde oor julle aangestel, owerstes oor duisend en owerstes oor honderd en
owerstes oor vyftig en owerstes oor tien en opsigters volgens julle stamme.
16 En ek het in dié tyd aan julle regters bevel gegee en gesê: Neem julle broers
in verhoor en oordeel regverdig tussen 'n man en sy broer en die vreemdeling wat
by hom is.
17 Julle mag in die gereg nie partydig wees nie; julle moet klein sowel as groot
aanhoor; julle mag niemand ontsien nie, want die gereg is die saak van God. Maar
die saak wat vir julle te moeilik is, moet julle na my toe bring, en ek sal dit
in verhoor neem.
18 So het ek julle dan in dié tyd al die dinge beveel wat julle moet doen.
19 Toe het ons van Horeb af opgebreek, en ons het daardie hele groot en
vreeslike woestyn deurgetrek wat julle op pad na die gebergte van die Amoriete
gesien het, soos die HERE onse God ons beveel het; en ons het tot by
Kades-Barnéa gekom.
20 Toe het ek vir julle gesê: Julle het tot by die gebergte van die Amoriete
gekom wat die HERE onse God aan ons sal gee.
21 Kyk, die HERE jou God het die land aan jou oorgegee; trek op, neem dit in
besit soos die HERE, die God van jou vaders, jou gesê het; wees nie bevrees en
wees nie verskrik nie.
22 Toe het julle almal na my toe aangekom en gesê: Laat ons manne voor ons uit
stuur, dat hulle vir ons die land kan verken en ons berig kan bring aangaande
die pad waarlangs ons moet optrek, en die stede waarby ons sal kom.
23 En die saak was goed in my oë, sodat ek twaalf man uit julle, uit elke stam
een man, geneem het.
24 En hulle het weggedraai en na die gebergte opgetrek en tot by die dal Eskol
gekom en dit verken.
25 Hulle het toe van die vrugte van die land met hulle saamgeneem en dit na ons
afgebring en aan ons verslag gegee en gesê: Die land wat die HERE onse God aan
ons sal gee, is goed.
26 Maar julle wou nie optrek nie, maar was wederstrewig teen die bevel van die
HERE julle God.
27 En julle het in jul tente gemurmureer en gesê: Omdat die HERE ons haat, het
Hy ons uit Egipteland uitgelei om ons in die hand van die Amoriete oor te gee,
dat hulle ons verdelg.
28 Waarheen moet ons optrek? Ons broers het ons hart laat versmelt deur te sê:
Dit is 'n volk groter en hoër van gestalte as ons; die stede is groot en tot aan
die hemel versterk; en ons het daar ook die kinders van die Enakiete gesien.
29 Toe het ek aan julle gesê: Word nie verskrik en wees nie bevrees vir hulle
nie.
30 Die HERE julle God wat voor jul uit trek, Hy sal vir julle stry net soos Hy
voor julle oë met julle in Egipte gedoen het
31 en in die woestyn, waar jy gesien het hoe die HERE jou God jou gedra het soos
'n man sy seun dra, op die hele pad wat julle getrek het, totdat julle tot by
hierdie plek gekom het.
32 Maar ondanks hierdie woord het julle nie geglo in die HERE julle God nie,
33 wat voor julle uit getrek het op die pad om vir julle 'n plek uit te soek om
julle laer op te slaan, snags in die vuur om julle te laat sien op die pad waar
julle langs moes trek, en bedags in die wolk.
34 En toe die HERE die stem van julle woorde hoor, het Hy toornig geword en
gesweer en gesê:
35 Waarlik, geeneen van hierdie manne, hierdie verkeerde geslag, sal die goeie
land sien wat Ek met 'n eed beloof het om aan julle vaders te gee nie--
36 behalwe Kaleb, die seun van Jefúnne; hy sal dit sien, en aan hom en sy
kinders sal Ek die land gee waarop hy geloop het, omdat hy volhard het om die
HERE te volg.
37 Ook was die HERE toornig op my om julle ontwil, sodat Hy gesê het: Jy sal
daar ook nie inkom nie.
38 Josua, die seun van Nun, wat voor jou staan--hy sal daar inkom; versterk hom,
want hy sal Israel dit laat beërwe.
39 En julle kindertjies van wie julle gesê het: Hulle sal 'n buit word! en julle
kinders wat vandag van geen goed of kwaad weet nie--húlle sal daar inkom en aan
hulle sal Ek dit gee, en húlle sal dit in besit neem.
40 Maar julle, draai om en trek weg na die woestyn op pad na die Skelfsee.
41 Toe het julle geantwoord en vir my gesê: Ons het teen die HERE gesondig; ons
self sal optrek en veg net soos die HERE onse God ons beveel het. En toe julle
elkeen sy oorlogswapens aangord en daar nog maklik oor dink om in die gebergte
op te trek,
42 het die HERE vir my gesê: Sê vir hulle: Julle mag nie optrek en veg nie--want
Ek is nie in julle midde nie--dat julle nie voor julle vyande verslaan word nie.
43 Maar toe ek met julle gespreek het, het julle nie geluister nie, maar julle
was wederstrewig teen die bevel van die HERE en het vermetel in die gebergte
opgetrek.
44 Toe het die Amoriete wat in dié gebergte gewoon het, uitgetrek julle tegemoet
en julle agtervolg soos die bye maak; en hulle het julle verstrooi in Seïr tot
by Horma.
45 En julle het teruggekom en voor die aangesig van die HERE geween, maar die
HERE het na julle stem nie geluister en julle geen gehoor gegee nie.
46 So het julle dan baie dae in Kades gebly, solank as julle daar gebly het.
2
1 Daarna het ons gedraai en weggetrek na die woestyn, op pad na die Skelfsee,
soos die HERE aan my gesê het, en ons het om die gebergte Seïr getrek, baie dae
lank.
2 Toe het die HERE met my gespreek en gesê:
3 Julle het lank genoeg om hierdie gebergte getrek. Draai noordwaarts weg
4 en gee aan die volk bevel en sê: Julle gaan trek deur die grondgebied van
julle broers die kinders van Esau wat in Seïr woon, en hulle sal vir julle
vrees; pas dan goed op;
5 begeef julle nie in die oorlog teen hulle nie, want Ek sal julle van hulle
land selfs nie 'n voetbreed gee nie; want Ek het aan Esau die gebergte Seïr as
'n besitting gegee.
6 Voedsel moet julle van hulle vir geld koop, dat julle kan eet; en julle moet
ook water van hulle vir geld koop, dat julle kan drink.
7 Want die HERE jou God het jou geseën in al die werk van jou hand; Hy ken jou
trek deur hierdie groot woestyn; nou veertig jaar lank was die HERE jou God met
jou; geen ding het jou ontbreek nie.
8 Daarop het ons verder getrek, weg van ons broers, die kinders van Esau wat
in Seïr woon, weg van die pad deur die Vlakte, weg van Elat en Éseon-Geber; ons
het toe weggedraai en verder getrek op pad na die woestyn van Moab.
9 Toe het die HERE vir my gesê: Behandel Moab nie as vyand en begeef jou nie in
die oorlog teen hulle nie; want Ek sal jou niks van sy land as besitting gee
nie, omdat Ek Ar aan die kinders van Lot as 'n besitting gegee het.
10 Die Emiete het tevore daarin gewoon, 'n volk groot en talryk en hoog van
gestalte soos die Enakiete.
11 Hulle word ook vir Refaïete gehou, soos die Enakiete; maar die Moabiete het
hulle Emiete genoem.
12 Ook het die Horiete tevore in Seïr gewoon; maar die kinders van Esau het
hulle uit hul besitting verdrywe en voor hulle uit verdelg en in hulle plek gaan
woon, net soos Israel gedoen het met die land van sy besitting wat die HERE aan
hulle gegee het.
13 Maak nou klaar en trek oor die spruit Sered. Toe het ons oor die spruit Sered
getrek.
14 En die dae van ons trek van Kades-Barnéa af totdat ons oor die spruit Sered
gegaan het, was agt en dertig jaar--totdat die hele geslag, die krygsmanne, uit
die laer omgekom het soos die HERE hulle dit gesweer het.
15 So was die hand van die HERE dan ook teen hulle om hulle uit die laer te
vernietig totdat hulle omgekom het.
16 En toe al die krygsmanne heeltemal onder die volk uit weggesterf het,
17 het die HERE met my gespreek en gesê:
18 Jy trek vandag die grens van Moab by Ar oor,
19 en jy sal kom in die nabyheid van die kinders van Ammon; behandel hulle nie
as vyande en begeef jou nie in die oorlog teen hulle nie; want Ek sal jou niks
van die kinders van Ammon se land as besitting gee nie, omdat Ek dit aan die
kinders van Lot as besitting gegee het.
20 Dit word ook as 'n land van Refaïete beskou; Refaïete het tevore daarin
gewoon, en die Ammoniete het hulle Samsummiete genoem--
21 'n volk groot en talryk en hoog van gestalte soos die Enakiete--maar die HERE
het dié voor hulle uit verdelg, sodat hulle dié uit hulle besitting verdryf en
in hulle plek gaan woon het;
22 soos Hy in die geval van die kinders van Esau gedoen het wat in Seïr woon,
voor wie Hy die Horiete verdelg het, sodat hulle dié uit hulle besitting verdryf
en in hulle plek gaan woon het tot vandag toe.
23 Ook het die Kaftoriete wat uit Kaftor afkomstig was, die Awiete wat in dorpe
tot by Gasa gewoon het, verdelg en in hulle plek gaan woon.
24 Maak julle klaar, breek op en trek deur die Arnonrivier. Kyk, Ek gee Sihon,
die koning van Hesbon, die Amoriet, en sy land in jou hand; begin om in besit te
neem, en begeef jou in die oorlog teen hom.
25 Vandag sal Ek begin om die skrik en die vrees vir jou op die volke onder die
hele hemel te lê, sodat hulle, as hulle die tyding aangaande jou hoor, voor jou
sal sidder en bewe van angs.
26 Toe het ek boodskappers gestuur uit die woestyn Kedémot na Sihon, die koning
van Hesbon, met woorde van vrede om te sê:
27 Laat my deur jou land gaan; ek sal net padlangs trek; ek sal nie regs of
links uitdraai nie.
28 Voedsel moet jy my verkoop vir geld, dat ek kan eet; en water moet jy my gee
vir geld, dat ek kan drink; laat my net te voet deurtrek--
29 soos die kinders van Esau wat in Seïr woon, en die Moabiete wat in Ar woon,
met my gedoen het--totdat ek deur die Jordaan trek in die land wat die HERE onse
God aan ons sal gee.
30 Maar Sihon, die koning van Hesbon, wou ons nie by hom laat deurtrek nie; want
die HERE jou God het sy gees verhard en sy hart verstok, dat Hy hom in jou hand
kon gee soos dit vandag is.
31 En die HERE het vir my gesê: Kyk, Ek begin om Sihon en sy land aan jou oor te
gee; begin om in besit te neem, om sy land in besit te neem.
32 Toe het Sihon uitgetrek ons tegemoet, hy en sy hele volk, om te veg by Jahas.
33 En die HERE onse God het hom aan ons oorgegee, sodat ons hom en sy seuns en
sy hele volk verslaan het.
34 En ons het in dié tyd al sy stede ingeneem en elke stad met die banvloek
getref, manne en vroue en kinders; ons het niemand laat vryraak nie.
35 Net die vee het ons vir ons geroof en die buit van die stede wat ons ingeneem
het.
36 Van Aroër af wat aan die kant van die Arnonrivier lê, en die stad in die dal,
tot by Gílead was daar vir ons geen vesting onneembaar nie--die HERE onse God
het alles aan ons oorgegee.
37 Net naby die land van die kinders van Ammon het jy nie gekom nie: die hele
kant van die Jabbokrivier en die stede van die gebergte en alles wat die HERE
onse God verbied het.
3
1 Daarna het ons weggedraai en op pad na Basan opgetrek; en Og, die koning van
Basan, het uitgetrek ons tegemoet, hy en sy hele volk, om te veg by Edréï.
2 Toe het die HERE vir my gesê: Wees nie bevrees vir hom nie, want Ek gee hom en
sy hele volk en sy land in jou hand; en jy moet met hom doen soos jy gedoen het
met Sihon, die koning van die Amoriete, wat in Hesbon gewoon het.
3 En die HERE onse God het ook Og, die koning van Basan, en sy hele volk in ons
hand gegee, sodat ons hom verslaan het, totdat daar van hom niemand oor was wat
vrygeraak het nie.
4 En ons het in dié tyd al sy stede ingeneem; daar was geen vesting wat ons van
hulle nie afgeneem het nie: sestig stede, die hele landstreek Argob, die
koninkryk van Og in Basan.
5 Al hierdie stede was versterk met hoë mure, poorte en grendels, behalwe 'n
groot menigte onbemuurde stede.
6 En ons het hulle met die banvloek getref soos ons met Sihon, die koning van
Hesbon, gedoen het deur elke stad, manne, vroue en kinders met die banvloek te
tref.
7 Maar al die vee en die buit van die stede het ons vir ons geroof.
8 So het ons dan in dié tyd die land uit die hand van die twee konings van die
Amoriete duskant die Jordaan geneem, van die Arnonrivier af tot by die berg
Hernon--
9 die Sidoniërs noem Hermon Sirjon; maar die Amoriete noem dit Senir--
10 al die stede van die gelykveld en die hele Gílead en die hele Basan tot by
Salga en Edréï, stede van die koninkryk van Og in Basan.
11 Want Og, die koning van Basan, het net alleen oorgebly van die Refaïete. Is
sy ledekant, 'n ysterledekant, nie daar in Rabba van die kinders van Ammon nie?
Nege el is sy lengte en vier el sy breedte, gewone elle.
12 En hierdie land het ons in dié tyd in besit geneem: van Aroër af, wat by die
Arnonrivier lê, en die helfte van die gebergte van Gílead met die stede daarvan
het ek aan die Rubeniete en die Gadiete gegee.
13 En die orige deel van Gílead saam met die hele Basan, die koninkryk van Og,
het ek aan die halwe stam van Manasse gegee--die hele landstreek Argob. Daardie
hele Basan word land van die Refaïete genoem.
14 Jaïr, die seun van Manasse, het die hele landstreek Argob tot by die grens
van die Gesuriete en die Maägatiete gekry en dit, naamlik Basan, na sy naam
Jaïrsdorpe genoem tot vandag toe.
15 En aan Magir het ek Gílead gegee.
16 Maar aan die Rubeniete en die Gadiete het ek van Gílead af tot by die
Arnonrivier gegee, die middel van die rivier, saam met sy oewerland, en tot by
die Jabbokrivier, die grens van die kinders van Ammon.
17 Daarby die Vlakte en die Jordaan, saam met sy grondgebied, van Kinnéret af
tot by die See van die Vlakte, die Soutsee, onder aan die hange van Pisga teen
die ooste.
18 Verder het ek in dié tyd aan julle bevel gegee en gesê: Die HERE julle God
het aan julle hierdie land gegee om dit in besit te neem; gewapend moet julle
voor jul broers, die kinders van Israel, oortrek--al die dapper manne.
19 Net julle vroue en julle kinders en julle vee--ek weet dat julle baie vee
het--kan in julle stede bly wat ek aan julle gegee het;
20 totdat die HERE aan julle broers soos aan julle rus gee, en hulle ook die
land in besit neem wat die HERE julle God aan hulle oorkant die Jordaan sal gee;
dan kan julle teruggaan elkeen na sy besitting wat ek aan julle gegee het.
21 Ook het ek Josua in dié tyd beveel en gesê: Jou oë het alles gesien wat die
HERE julle God aan hierdie twee konings gedoen het. So sal die HERE aan al die
koninkryke doen waarheen jy oortrek.
22 Julle moet vir hulle nie bang wees nie, want dit is die HERE julle God wat
vir julle stry.
23 Ook het ek die HERE in dié tyd gesmeek en gesê:
24 Here, HERE! U het begin om u kneg u grootheid en u sterke hand te laat sien;
want watter God is daar in die hemel en op die aarde wat sulke werke en sulke
magtige dade kan doen soos U?
25 Laat my tog oortrek en die mooi land sien wat oorkant die Jordaan lê, daardie
goeie bergland en die Líbanon!
26 Maar die HERE het toornig op my geword om julle ontwil en my nie verhoor nie;
maar die HERE het vir my gesê: Dit is nou genoeg! Moenie nog verder met My oor
hierdie saak spreek nie.
27 Klim op die top van Pisga en slaan jou oë op na die weste en na die noorde en
na die suide en na die ooste, en bekyk dit met jou oë; want jy mag oor hierdie
Jordaan nie gaan nie.
28 Gee dan bevel aan Josua, en versterk hom en bemoedig hom, want hy sal voor
hierdie volk uit deurtrek, en hy sal hulle die land wat jy sal sien, laat erwe.
29 En ons het in die dal teenoor Bet-Peor gebly.
4
1 Luister dan nou, Israel, na die insettinge en die verordeninge wat ek julle
leer om te doen, sodat julle mag lewe en inkom en die land wat die HERE, die God
van julle vaders, aan julle sal gee, in besit mag neem.
2 Julle mag by die woord wat ek julle beveel, niks byvoeg nie, en julle mag daar
niks van weglaat nie; sodat julle die gebooie van die HERE julle God mag
onderhou, wat ek julle beveel.
3 Julle oë het gesien wat die HERE weens Baäl-Peor gedoen het; want al die manne
wat agter Baäl-Peor aan geloop het, dié het die HERE jou God onder jou uit
verdelg.
4 Julle daarenteen wat die HERE julle God aangehang het, is vandag nog almal in
die lewe.
5 Kyk, ek het julle insettinge en verordeninge geleer soos die HERE my God my
beveel het, om so te handel in die land waarheen julle gaan om dit in besit te
neem.
6 Onderhou dit dan en doen dit; want dit is julle wysheid en julle verstand voor
die oë van die volke wat al hierdie insettinge sal hoor en sê: Waarlik, hierdie
groot nasie is 'n wyse en verstandige volk.
7 Want watter groot nasie het gode wat vir hulle so naby is soos die HERE onse
God so dikwels as ons Hom aanroep?
8 En watter groot nasie is daar wat sulke regverdige insettinge en verordeninge
het soos hierdie hele wet wat ek julle vandag voorhou?
9 Neem jou net in ag en wees terdeë op jou hoede, dat jy die dinge nie vergeet
wat jou oë gesien het nie, en dat hulle uit jou hart nie wyk al die dae van jou
lewe nie; en jy moet dit aan jou kinders en jou kindskinders bekend maak:
10 die dag dat jy voor die aangesig van die HERE jou God by Horeb gestaan het,
toe die HERE aan my gesê het: Vergader die volk vir My, en Ek sal hulle my
woorde laat hoor, dat hulle kan leer om My te vrees al die dae wat hulle op die
aarde lewe, en dit aan hulle kinders kan leer.
11 Toe het julle nader gekom en onder aan die berg gaan staan; en die berg het
met vuur gebrand tot in die middel van die hemel, met duisternis, wolke en
wolkedonkerheid.
12 En die HERE het met julle uit die vuur gespreek; julle het 'n stem van woorde
gehoor, maar geen verskyning gesien nie--net 'n stem was daar.
13 Toe het Hy aan julle sy verbond verkondig wat Hy julle beveel het om te doen,
die tien woorde, en dit op twee kliptafels geskrywe.
14 Ook het die HERE my in dié tyd bevel gegee om julle die insettinge en
verordeninge te leer, dat julle dit kan doen in die land waarheen julle oortrek
om dit in besit te neem.
15 Neem julle dan terdeë in ag ter wille van julle siele--want julle het géén
verskyning gesien op die dag dat die HERE by Horeb uit die vuur met julle
gespreek het nie--
16 sodat julle nie verderflik handel deurdat julle vir julle 'n gesnede beeld,
'n gelykenis van enige afgodsbeeld, maak nie: 'n afbeelding van man of vrou,
17 'n afbeelding van enige dier wat op die aarde is, 'n afbeelding van enige
gevleuelde voël wat in die lug vlieg,
18 'n afbeelding van enigiets wat op die aarde kruip, 'n afbeelding van enige
vis wat in die water onder die aarde is;
19 dat jy ook jou oë nie na die hemel opslaan, en as jy die son sien en die maan
en die sterre, die hele leër van die hemel, jou laat verlei en voor hulle
neerbuig en hulle dien nie--dinge wat die HERE jou God aan al die volke onder
die hele hemel uitgedeel het.
20 Maar die HERE het julle geneem en julle uit die yster-smeltoond, uit Egipte,
uitgelei om sy erfvolk te wees soos dit vandag is.
21 Ook was die HERE toornig op my om julle ontwil, en Hy het gesweer dat ek oor
die Jordaan nie sal gaan en nie sal kom in die goeie land wat die HERE jou God
jou as erfenis sal gee nie.
22 Want ek sal in hierdie land sterwe, ek sal oor die Jordaan nie gaan nie; maar
julle sal oorgaan en daardie goeie land in besit neem.
23 Neem julle in ag dat julle die verbond van die HERE julle God, wat Hy met
julle gesluit het, nie vergeet en vir julle geen gesnede beeld maak nie--'n
gelykenis van enigiets wat die HERE jou God jou verbied het.
24 Want die HERE jou God is 'n verterende vuur, 'n jaloerse God.
25 As jy kinders en kindskinders sal verwek en julle in die land verouderd sal
wees en verderflik handel deurdat julle 'n gesnede beeld maak, 'n gelykenis van
enigiets, en doen u wat verkeerd is in die oë van die HERE jou God om Hom te
terg,
26 dan neem ek vandag die hemel en die aarde as getuies teen julle dat julle
sekerlik gou uit die land sal vergaan waarheen julle oor die Jordaan trek om dit
in besit te neem; julle sal die dae daarin nie verleng nie, maar sekerlik
verdelg word.
27 En die HERE sal julle onder die volke verstrooi, en 'n klein klompie van
julle sal onder die nasies oorbly waarheen die HERE julle sal drywe.
28 En daar sal julle gode dien, die werk van mensehande, hout en klip wat nie
sien en nie hoor en nie eet en nie ruik nie.
29 Dan sal julle daarvandaan die HERE jou God soek en vind as jy Hom met jou
hele hart en jou hele siel soek.
30 As jy in die nood is en al hierdie dinge aan die einde van die dae oor jou
kom, sal jy na die HERE jou God terugkeer en na sy stem luister.
31 Want die HERE jou God is 'n barmhartige God; Hy sal jou nie verlaat en jou
nie in die verderf stort nie; en Hy sal die verbond van jou vaders wat Hy hulle
besweer het, nie vergeet nie.
32 Want doen tog ondersoek na die vorige dae wat voor jou gewees het, van die
dag af dat God mense op die aarde geskape het, en van die een einde van die
hemel tot by die ander einde van die hemel, of so iets groots gebeur het of iets
dergeliks gehoor is.
33 Het 'n volk die stem van God uit die vuur hoor spreek, soos jy gehoor het, en
in die lewe gebly?
34 Of het 'n god probeer om vir hom 'n nasie uit 'n ander nasie te gaan neem
deur versoekinge, deur tekens en wonders en deur oorlog en deur 'n sterke hand
en 'n uitgestrekte arm en deur groot skrikwekkende dade soos die HERE julle God
met julle voor jou oë in Egipte gedoen het?
35 Jy self het dit te sien gekry, dat jy kan weet dat die HERE God is; daar is
geen ander buiten Hom nie.
36 Uit die hemel het Hy jou sy stem laat hoor om jou te onderrig; en op die
aarde het Hy jou sy groot vuur laat sien, en jy het sy woorde uit die vuur
gehoor.
37 En omdat Hy jou vaders liefgehad en hulle nageslag na hulle uitverkies het,
en Hy self jou deur sy grote krag uit Egipte uitgelei het,
38 om nasies groter en magtiger as jy voor jou uit te verdrywe en jou in te
bring om hulle land aan jou as erfenis te gee soos dit vandag is--
39 daarom moet jy vandag weet en ter harte neem dat die HERE God is, bo in die
hemel en onder op die aarde; daar is geen ander nie.
40 En jy moet sy insettinge en sy gebooie hou wat ek jou vandag beveel, dat dit
met jou en jou kinders ná jou goed mag gaan, en dat jy die dae mag verleng in
die land wat die HERE jou God jou vir altyd sal gee.
41 Toe het Moses drie stede afgesonder oos van die Jordaan, teen sonop,
42 sodat hy wat 'n doodslag begaan het, daarheen kon vlug, wat sy naaste sonder
opset doodgeslaan het, terwyl hy hom van gister en eergister af nie vyandig was
nie; sodat hy in een van hierdie stede kan vlug en in die lewe bly.
43 Beser in die woestyn, in die landstreek van die gelykveld, vir die Rubeniete;
en Ramot in Gílead vir die Gadiete; en Golan in Basan vir die Manassiete.
44 En dit is die wet wat Moses die kinders van Israel voorgehou het.
45 Dit is die getuienisse en die insettinge en die verordeninge wat Moses
meegedeel het aan die kinders van Israel by hulle uittog uit Egipte,
46 oos van die Jordaan, in die dal teenoor Bet-Peor, in die land van Sihon, die
koning van die Amoriete, wat in Hesbon gewoon het, wat deur Moses en die kinders
van Israel verslaan is by hulle uittog uit Egipte;
47 en hulle het sy land in besit geneem en die land van Og, die koning van
Basan, die twee konings van die Amoriete oos van die Jordaan, teen sonop;
48 van Aroër af, wat aan die kant van die Arnonrivier lê, tot by die berg Sion,
dit is Hermon,
49 en die hele Vlakte oos van die Jordaan, teen sonop tot by die See van die
Vlakte, onderaan die hange van Pisga.
5
1 En Moses het die hele Israel laat roep en vir hulle gesê: Hoor, Israel, die
insettinge en die verordeninge wat ek vandag voor julle ore uitspreek; julle
moet dit leer en dit sorgvuldig hou.
2 Die HERE onse God het by Horeb met ons 'n verbond gesluit.
3 Met ons vaders het die HERE hierdie verbond nie gesluit nie, maar met ons
self, ons wat hier vandag almal in die lewe is.
4 Van aangesig tot aangesig het die HERE op die berg uit die vuur met julle
gespreek--
5 ek het in dié tyd tussen die HERE en julle gestaan om aan julle die woord van
die HERE bekend te maak, want julle was bevrees vir die vuur en het nie op die
berg geklim nie--en Hy het gesê:
6 Ek is die HERE jou God wat jou uit Egipteland, uit die slawehuis, uitgelei
het.
7 Jy mag geen ander gode voor my aangesig hê nie.
8 Jy mag vir jou geen gesnede beeld of enige gelykenis maak van wat bo in die
hemel is, of van wat onder op die aarde is, of van wat in die waters onder die
aarde is nie.
9 Jy mag jou voor hulle nie neerbuig en hulle nie dien nie; want Ek, die HERE
jou God, is 'n jaloerse God wat die misdaad van die vaders besoek aan die
kinders, en aan die derde en aan die vierde geslag van die wat My haat;
10 en Ek bewys barmhartigheid aan duisende van die wat My liefhet en my gebooie
onderhou.
11 Jy mag die Naam van die HERE jou God nie ydellik gebruik nie, want die HERE
sal die een wat sy Naam ydellik gebruik, nie ongestraf laat bly nie.
12 Onderhou die sabbatdag, dat jy dit heilig soos die HERE jou God jou beveel
het.
13 Ses dae moet jy arbei en al jou werk doen;
14 maar die sewende dag is die sabbat van die HERE jou God; dan mag jy géén werk
doen nie--jy of jou seun of jou dogter, of jou dienskneg of jou diensmaagd, of
jou os of jou esel of enige dier van jou, of jou vreemdeling wat in jou poorte
is nie; sodat jou dienskneg en jou diensmaagd kan rus soos jy.
15 En jy moet daaraan dink dat jy in Egipteland 'n slaaf was, en die HERE jou
God jou daarvandaan uitgelei het deur 'n sterke hand en 'n uitgestrekte arm;
daarom het die HERE jou God jou beveel om die sabbatdag te hou.
16 Eer jou vader en jou moeder soos die HERE jou God jou beveel het, dat jou dae
verleng mag word en dat dit met jou goed mag gaan in die land wat die HERE jou
God aan jou gee.
17 Jy mag nie doodslaan nie.
18 En jy mag nie egbreek nie.
19 En jy mag nie steel nie.
20 En jy mag geen valse getuienis teen jou naaste spreek nie.
21 En jy mag nie jou naaste se vrou begeer nie; en jy mag nie na jou naaste se
huis hunker nie--na sy landerye of sy dienskneg of sy diensmaagd, sy os of sy
esel of iets wat van jou naaste is nie.
22 Met hierdie woorde het die HERE julle hele vergadering op die berg, uit die
vuur, die wolk en die wolkedonkerheid met 'n groot stem toegespreek, en niks
meer nie; en Hy het dit op twee kliptafels geskrywe en dit aan my gegee.
23 En toe julle die stem uit die duisternis hoor, terwyl die berg met vuur
brand, het julle na my toe aangekom, al die hoofde van julle stamme en julle
oudstes,
24 en gesê: Kyk, die HERE onse God het ons sy heerlikheid en sy grootheid laat
sien, en ons het sy stem uit die vuur gehoor; vandag het ons gesien dat God met
die mens spreek en hy in die lewe bly.
25 Maar waarom moet ons nou sterwe? Want hierdie groot vuur sal ons verteer. As
ons die stem van die HERE onse God nog langer hoor, sal ons sterwe.
26 Want wie is daar van alle vlees wat die stem van die lewende God uit die vuur
hoor spreek het soos ons en in die lewe gebly het?
27 Gaan ú naderby en hoor alles wat die HERE onse God sal sê; dan kan ú ons
alles meedeel wat die HERE onse God met u sal spreek, en ons sal dit hoor en
doen.
28 En die HERE het die stem van julle woorde gehoor toe julle met my gespreek
het. Toe sê die HERE vir my: Ek het gehoor die stem van die woorde van hierdie
volk wat hulle met jou gespreek het; dit is alles goed wat hulle gespreek het.
29 Ag, as hulle maar so 'n hart gehad het om My te vrees en al my gebooie altyd
te onderhou, dat dit met hulle en hul kinders vir ewig goed kan gaan.
30 Gaan sê vir hulle: Gaan maar terug na julle tente toe.
31 Maar jy, bly hier by My staan, dat Ek jou kan meedeel al die gebooie en die
insettinge en die verordeninge wat jy hulle moet leer, dat hulle dit kan doen in
die land wat Ek hulle sal gee om dit in besit te neem.
32 Sorg dan dat julle doen soos die HERE julle God julle beveel het; julle mag
nie regs of links afwyk nie.
33 In al die weë wat die HERE julle God julle beveel het moet julle wandel,
sodat julle kan lewe en dit met julle goed kan gaan en julle die dae kan verleng
in die land wat julle in besit sal neem.
6
1 Dit is dan die gebod, die insettinge en die verordeninge wat die HERE julle
God beveel het om julle te leer, sodat julle dit kan doen in die land waarheen
julle oortrek om dit in besit te neem;
2 dat jy die HERE jou God kan vrees om al sy insettinge en sy gebooie wat ek jou
beveel, te hou--jy en jou kind en jou kindskind al die dae van jou lewe; en dat
jou dae verleng kan word.
3 Hoor dan, Israel, en onderhou dit sorgvuldig, dat dit met jou goed kan gaan en
dat julle baie kan vermenigvuldig soos die HERE die God van jou vaders jou
beloof het, 'n land wat oorloop van melk en heuning.
4 Hoor, Israel, die HERE onse God is 'n enige HERE.
5 Daarom moet jy die HERE jou God liefhê met jou hele hart en met jou hele siel
en met al jou krag.
6 En hierdie woorde wat ek jou vandag beveel, moet in jou hart wees;
7 en jy moet dit jou kinders inskerp en daaroor spreek as jy in jou huis sit en
as jy op pad is en as jy gaan lê en as jy opstaan.
8 Ook moet jy dit as 'n teken bind op jou hand, en dit moet as 'n voorhoofsband
tussen jou oë wees.
9 En jy moet dit op die deurposte van jou huis en op jou poorte skrwywe.
10 En as die HERE jou God jou inbring in die land wat Hy aan jou vaders,
Abraham, Isak en Jakob, met 'n eed beloof het om jou te gee--groot en mooi stede
wat jy nie gebou het nie,
11 en huise vol van allerhande goed wat jy nie gevul het nie, en uitgekapte
reënbakke wat jy nie uitgekap, wingerde en olyfbome wat jy nie geplant het
nie--en jy eet en versadig word,
12 neem jou dan in ag dat jy die HERE nie vergeet wat jou uit Egipteland, uit
die slawehuis, uitgelei het nie.
13 Jy moet die HERE jou God vrees en Hom dien; en by sy Naam moet jy sweer.
14 Julle mag nie agter ander gode aan loop uit die gode van die volke wat rondom
julle is nie--
15 want die HERE jou God is 'n jaloerse God by jou--sodat die toorn van die HERE
jou God nie teen jou ontvlam en Hy jou van die aarde verdelg nie.
16 Julle mag die HERE julle God nie versoek soos julle Hom by Massa versoek het
nie.
17 Julle moet die gebooie van die HERE julle God en sy getuienisse en sy
insettinge wat Hy jou beveel het, ywerig onderhou.
18 En jy moet doen wat reg en goed is in die oë van die HERE, dat dit met jou
goed kan gaan en jy kan inkom en in besit neem die goeie land wat die HERE aan
jou vaders met 'n eed beloof het,
19 terwyl Hy al jou vyande voor jou uit verjaag soos die HERE gespreek het.
20 As jou seun jou later vra en sê: Wat beteken die getuienisse en die
insettinge en die verordeninge wat die HERE onse God julle beveel het?
21 dan moet jy aan jou seun sê: Ons was slawe van Farao in Egipte; maar die HERE
het ons deur 'n sterke hand uit Egipte uitgelei.
22 En die HERE het groot en onheilbrengende tekens en wonders voor ons oë in
Egipte aan Farao en sy hele huis gedoen.
23 En Hy het ons daarvandaan uitgelei om ons in te bring, sodat Hy ons die land
kan gee wat Hy aan ons vaders met 'n eed beloof het.
24 En die HERE het ons beveel om al hierdie insettinge te volbring, om die Here
onse God te vrees, dat dit met ons altyd goed mag gaan, om ons in die lewe te
hou soos dit vandag is.
25 En dit sal geregtigheid vir ons wees as ons sorgvuldig al hierdie gebooie hou
voor die aangesig van die HERE onse God soos Hy ons beveel het.
7
1 As die HERE jou God jou inbring in die land waarheen jy gaan om dit in besit
te neem, en Hy baie nasies voor jou uit verjaag: die Hetiete, Girgasiete,
Amoriete, Kanaäniete, Feresiete, Hewiete en Jebusiete, sewe nasies, meer en
magtiger as jy;
2 en die HERE jou God hulle aan jou oorgee, dat jy hulle verslaan, dan moet jy
hulle geheel en al met die banvloek tref; jy mag geen verbond met hulle maak en
hulle nie genadig wees nie.
3 Jy mag jou ook nie met hulle verswaer nie--jy mag jou dogter nie gee aan sy
seun, en sy dogter nie neem vir jou seun nie;
4 want hy sal jou seun van My afvallig maak, sodat hulle ander gode dien en die
toorn van die HERE teen julle ontvlam en Hy jou gou verdelg.
5 Maar julle moet met hulle so doen: hulle altare moet julle omgooi en hulle
klippilare verbrysel en hulle heilige boomstamme omkap en hulle gesnede beelde
met vuur verbrand.
6 Want jy is 'n volk heilig aan die HERE jou God; jou het die HERE jou God
uitverkies om uit al die volke wat op die aarde is, sy eiendomsvolk te wees.
7 Die HERE het 'n welgevalle aan julle gehad en julle uitverkies, nie omdat
julle meer was as al die ander volke nie, want julle was die geringste van al
die volke.
8 Maar omdat die HERE julle liefgehad en die eed gehou het wat Hy vir julle
vaders gesweer het, het die HERE julle met 'n sterke hand uitgelei en jou uit
die slawehuis, uit die hand van Farao, die koning van Egipte, verlos.
9 Jy moet dan weet dat die HERE jou God God is, die getroue God wat die verbond
en die goedertierenheid hou vir die wat Hom lief het en sy gebooie onderhou, in
duisend geslagte.
10 Maar aan die wat Hom haat, aan elkeen persoonlik, vergeld Hy dit, om hom te
vernietig; Hy sal met sy hater nie versuim nie, hom persoonlik sal Hy dit
vergelde.
11 Hou dan die gebod en die insettinge en die verordeninge wat ek jou vandag
beveel om dit te volbring.
12 En omdat julle na hierdie verordeninge sal luister en dit hou en volbring,
sal die HERE jou God vir jou die verbond en die goedertierenheid hou wat Hy jou
vaders besweer het;
13 en Hy sal jou liefhê en jou seën en jou vermenigvuldig, en Hy sal die vrug
van jou liggaam seën en die vrugte van jou land, jou koring en jou mos en jou
olie, die aanteel van jou beeste en die aanteel van jou kleinvee, in die land
wat Hy aan jou vaders met 'n eed beloof het om aan jou te gee.
14 Geseënd sal jy wees bo al die volke; daar sal by jou geen man of vrou
onvrugbaar wees nie, ook nie onder jou vee nie.
15 En die HERE sal elke krankheid van jou wegneem en al die kwaai siektes van
Egipte wat jy ken, nie op jou lê nie; maar Hy sal dit lê op almal wat jou haat.
16 En jy sal al die volke verteer wat die HERE jou God aan jou oorgee; jou oog
mag hulle nie verskoon nie, en jy mag hulle gode nie dien nie; want dit sal vir
jou 'n strik wees.
17 As jy in jou hart dink: Hierdie nasies is meer as ek, hoe sou ek hulle kan
verdrywe? --
18 wees dan nie bevrees vir hulle nie; dink gedurig aan wat die HERE jou God aan
Farao en die hele Egipte gedoen het,
19 die groot versoekinge wat jou oë gesien het, en die tekens en die wonders en
die sterke hand en die uitgestrekte arm waardeur die HERE jou God jou uitgelei
het; so sal die HERE jou God aan al die volke doen vir wie jy bevrees is.
20 En die HERE jou God sal ook die perdebye onder hulle stuur totdat hulle omkom
wat oorgebly het en wat vir jou weggekruip het.
21 Skrik nie vir hulle nie, want die HERE jou God is by jou, 'n groot en gedugte
God.
22 En die HERE jou God sal hierdie nasies so langsamerhand voor jou uit verjaag;
jy mag hulle nie gou vernietig nie, dat die ongediertes nie teen jou die oorhand
kry nie.
23 Maar die HERE jou God sal hulle aan jou oorgee en hulle in groot verwarring
bring totdat hulle verdelg word.
24 Ook sal Hy hulle konings in jou hand gee, dat jy hulle naam onder die hemel
kan laat verdwyn; niemand sal teen jou standhou totdat jy hulle verdelg het nie.
25 Die gesnede beelde van hulle gode moet julle met vuur verbrand; die silwer en
die goud wat daaraan is, mag jy nie begeer of vir jou neem nie, dat jy nie
daardeur verstrik raak nie; want dit is vir die HERE jou God 'n gruwel.
26 En jy mag geen gruwel in jou huis inbring nie, sodat jy nie net so onder die
banvloek kom nie; jy moet daar heeltemal 'n afsku van hê en dit geheel en al as
gruwel beskou; want dit is onder die banvloek.
8
1 Al die gebooie wat ek jou vandag beveel, moet julle sorgvuldig hou, dat julle
mag lewe en vermenigvuldig, en dat julle mag inkom en die land in besit neem wat
die HERE aan julle vaders met 'n eed beloof het.
2 En jy moet dink aan die hele pad waarlangs die HERE jou God jou nou veertig
jaar lank in die woestyn gelei het tot jou verootmoediging en beproewing, om te
weet wat in jou hart is, of jy sy gebooie sal hou of nie.
3 En Hy het jou verootmoedig en jou laat honger ly en jou die manna laat eet wat
jy en jou vaders nie geken het nie, om aan jou bekend te maak dat die mens nie
van brood alleen lewe nie, maar dat die mens lewe van alles wat uit die mond van
die HERE uitgaan.
4 Jou klere het aan jou nie verslyt en jou voet het nou veertig jaar lank nie
geswel nie.
5 Erken dan in jou hart dat die HERE jou God jou onderrig soos 'n man sy seun
onderrig,
6 en hou die gebooie van die HERE jou God om in sy weë te wandel en Hom te
vrees.
7 Want die HERE jou God bring jou in 'n goeie land, 'n land van waterstrome,
fonteine en onderaardse riviere wat in die laagtes en op die berge uitkom;
8 'n land van koring en gars en wingerdstokke en vyebome en granate; 'n land van
olieryke olyfbome en heuning;
9 'n land waarin jy brood sonder skaarste sal eet, waarin niks jou sal ontbreek
nie; 'n land waarvan die klippe yster is, en uit die berge waarvan jy koper sal
uitkap;
10 en jy sal eet en versadig word en die HERE jou God loof oor die goeie land
wat Hy jou gegee het.
11 Neem jou in ag dat jy die HERE jou God nie vergeet deur sy gebooie en sy
verordeninge en sy insettinge wat ek jou vandag beveel, nie te hou nie;
12 sodat jy nie miskien eet en versadig word nie en mooi huise bou en bewoon,
13 en jou beeste en jou kleinvee vermeerder en jou silwer en goud vermeerder,
ja, alles wat jy het, vermeerder--
14 en jou hart hom dan verhef, dat jy die HERE jou God vergeet wat jou uit
Egipteland, uit die slawehuis, uitgelei het;
15 wat jou deur die groot en vreeslike woestyn gelei het, deur giftige slange en
skerpioene en 'n dorsland sonder water; wat vir jou water uit die klipharde rots
laat kom het;
16 wat jou in die woestyn manna laat eet het, wat jou vaders nie geken het nie,
om jou te verootmoedig en jou te beproef, om uiteindelik aan jou goed te doen--
17 en jy in jou hart dink: My krag en die sterkte van my hand het vir my hierdie
rykdom verwerwe.
18 Maar dink aan die HERE jou God, dat dit Hy is wat jou krag gee om rykdom te
verwerwe, dat Hy sy verbond kan bevestig wat Hy aan jou vaders met 'n eed beloof
het, soos dit vandag is.
19 Maar as jy nogtans die HERE jou God vergeet en agter ander gode aan loop en
hulle dien en voor hulle neerbuig, dan verseker ek julle vandag dat julle
sekerlik sal omkom;
20 soos die nasies wat die HERE voor julle vernietig, so sal julle omkom, omdat
julle na die stem van die Here julle God nie geluister het nie.
9
1 Hoor, Israel, jy trek vandag deur die Jordaan om nasies in besit te gaan neem
wat groter en sterker is as jy, stede wat groot en tot aan die hemel versterk
is,
2 'n groot volk van hoë gestalte, die kinders van die Enakiete, wat jy self ken
en van wie jy hoor sê het: Wie kan standhou voor die kinders van Enak?
3 Weet dan vandag dat die HERE jou God die Een is wat voor jou oortrek soos 'n
verterende vuur. Hy sal hulle vernietig en hulle voor jou onderwerp, sodat jy
hulle gou kan verdrywe en tot niet maak soos die HERE jou beloof het.
4 As die HERE jou God hulle voor jou uit verjaag, moet dan nie in jou hart
spreek en sê: Die HERE het my ter wille van my geregtigheid ingebring om hierdie
land in besit te neem nie; want weens die goddeloosheid van hierdie nasies
verdryf die HERE hulle voor jou uit.
5 Nie ter wille van jou geregtigheid en die opregtheid van jou hart kom jy in om
hulle land in besit te neem nie, maar weens die goddeloosheid van hierdie nasies
verdryf die HERE jou God hulle voor jou uit, en om die woord te vervul wat die
HERE vir jou vaders, Abraham, Isak en Jakob, gesweer het.
6 Weet dan dat die HERE jou God nie ter wille van jou geregtigheid jou hierdie
goeie land gee om dit in besit te neem nie, want jy is 'n hardnekkige volk.
7 Dink daaraan, vergeet nie hoe jy die HERE jou God in die woestyn vertoorn het
nie; van die dag af dat jy uit Egipteland uitgetrek het, totdat julle by hierdie
plek gekom het, was julle wederstrewig teen die HERE.
8 Ja, by Horeb het julle die HERE vertoorn, sodat die HERE toornig was op julle
om julle te verdelg.
9 Toe ek op die berg geklim het om die kliptafels te ontvang, die tafels van die
verbond wat die HERE met julle gesluit het, het ek veertig dae en veertig nagte
lank op die berg gebly--brood het ek nie geëet en water nie gedrink nie--
10 en die HERE het my die twee kliptafels gegee wat beskrywe was met die vinger
van God, en daarop al die woorde soos die HERE op die berg, uit die vuur, met
julle gespreek het, op die dag van die vergadering.
11 En aan die einde van veertig dae en veertig nagte het die HERE my die twee
kliptafels gegee, die tafels van die verbond,
12 en die HERE het vir my gesê: Staan op, klim hiervandaan gou af, want jou volk
wat jy uit Egipte uitgelei het, het verderflik gehandel; hulle het gou afgewyk
van die weg wat Ek hulle beveel het; hulle het vir hulle 'n gegote beeld gemaak.
13 Verder het die HERE met my gespreek en gesê: Ek het hierdie volk aangesien,
en kyk, dit is 'n hardnekkige volk. '
14 Laat My staan dat Ek hulle verdelg en hulle naam onder die hemel uitdelg; en
Ek sal jou 'n nasie maak wat magtiger is en meer as hulle.
15 Daarop het ek omgedraai en van die berg afgeklim terwyl die berg met vuur
brand, en die twee tafels van die verbond was in my twee hande.
16 Toe sien ek dat julle waarlik teen die HERE julle God gesondig het; julle het
vir julle 'n gegote kalf gemaak; julle het gou afgewyk van die weg wat die HERE
julle beveel het.
17 En ek het die twee tafels gegryp en dit uit my twee hande gegooi en dit voor
julle oë verbrysel.
18 Daarop het ek voor die aangesig van die HERE neergeval, soos die eerste keer,
veertig dae en veertig nagte lank--brood het ek nie geëet en water nie gedrink
nie--vanweë al julle sonde wat julle begaan het deur te doen wat verkeerd is in
die oë van die HERE om Hom te terg.
19 Want ek was bang vir die toorn en die grimmigheid waarmee die HERE op julle
so toornig was, dat Hy julle wou verdelg; maar die HERE het my dié keer ook
verhoor.
20 Ook was die HERE baie toornig op Aäron, sodat Hy hom wou verdelg; maar ek het
ook vir Aäron in dié tyd gebid.
21 En ek het julle sonde, die kalf wat julle gemaak het, geneem en dit met vuur
verbrand en dit stukkend gestamp en terdeë gemaal totdat dit so fyn soos stof
was; en dié stof het ek in die stroom gegooi wat van die berg afkom.
22 Ook by Tabéra en by Massa en by Kibrot-Hattáäwa het julle elke keer die HERE
vertoorn.
23 En toe die HERE julle uit Kades-Barnéa gestuur het met die woorde: Trek op en
neem die land in besit wat Ek julle gegee het--was julle wederstrewig teen die
bevel van die HERE julle God en het julle Hom nie geglo en na sy stem nie
geluister nie.
24 Wederstrewig was julle teen die HERE van die dag af dat ek julle ken.
25 En ek het neergeval voor die aangesig van die HERE, die veertig dae en
veertig nagte wat ek neergeval het, omdat die HERE gesê het dat Hy julle wou
verdelg.
26 En ek het die HERE gebid en gesê: Here, HERE, stort u volk en u erfdeel wat U
deur u grootheid verlos het, wat U uit Egipte deur 'n sterke hand uitgelei het,
nie in die verderf nie.
27 Dink aan u knegte Abraham, Isak en Jakob; kyk nie na die hardheid van hierdie
volk of na hulle goddeloosheid en hulle sonde nie,
28 sodat die land waar U ons uitgelei het, nie kan sê nie: Omdat die HERE hulle
nie kon bring in die land wat Hy hulle beloof het nie, en omdat Hy hulle haat,
het Hy hulle uitgelei om hulle in die woestyn te laat sterwe!
29 Hulle is tog u volk en u erfdeel wat U deur u grote krag en u uitgestrekte
arm uitgelei het.
10
1 In dié tyd het die HERE vir my gesê: Kap vir jou twee kliptafels soos die
eerstes en klim op die berg na My toe; maak vir jou ook 'n ark van hout.
2 En Ek sal op die tafels skrywe die woorde wat op die eerste tafels was, wat jy
verbrysel het; en jy moet dit in die ark sit.
3 Toe het ek 'n ark van akasiahout gemaak en twee kliptafels soos die eerstes
gekap en op die berg geklim met die twee tafels in my hand.
4 En Hy het op die tafels, volgens die eerste skrif, die tien woorde geskrywe
wat die HERE op die dag van die vergadering by die berg uit die vuur met julle
gespreek het; en die HERE het dit aan my gegee.
5 En ek het omgedraai en van die berg afgeklim en die tafels in die ark gesit
wat ek gemaak het; en dit was daar, soos die HERE my beveel het.
6 En die kinders van Israel het van Béërot Bené-Jáäkan weggetrek na Moséra toe.
Daar het Aäron gesterwe, en daar is hy begrawe; en sy seun Eleásar het die
priesteramp in sy plek bedien.
7 Daarvandaan het hulle weggetrek na Gudgod, en van Gudgod na Jotbat, 'n land
van waterstrome.
8 In dié tyd het die HERE die stam van Levi afgesonder om die verbondsark van
die HERE te dra, om voor die aangesig van die HERE in sy diens te staan en in sy
Naam te seën tot vandag toe.
9 Daarom het Levi geen deel of erfenis saam met sy broers nie; die HERE is sy
erfdeel, soos die HERE jou God hom beloof het.
10 En ék het op die berg gestaan soos die vorige dae, veertig dae en veertig
nagte lank; en die HERE het my ook dié keer verhoor; die HERE wou jou nie in die
verderf stort nie.
11 Maar die HERE het vir my gesê: Staan op, gaan heen om voor die volk uit
verder te trek, dat hulle kan inkom en die land in besit neem wat Ek aan hulle
vaders met 'n eed beloof het om aan hulle te gee.
12 En nou, Israel, wat eis die HERE jou God van jou as net om die HERE jou God
te vrees, in al sy weë te wandel en Hom lief te hê en die HERE jou God te dien
met jou hele hart en met jou hele siel,
13 om te hou die gebooie van die HERE en sy insettinge wat ek jou vandag beveel,
dat dit met jou goed kan gaan?
14 Kyk, aan die HERE jou God behoort die hemel, ook die hoogste hemel, die aarde
en alles wat daarin is.
15 Maar net aan jou vaders het die HERE 'n welgevalle gehad om hulle lief te hê,
en Hy het julle, hulle nageslag ná hulle, uit al die volke uitverkies, soos dit
vandag is.
16 Besny dan die voorhuid van julle hart en verhard julle nek nie verder nie.
17 Want die HERE julle God is die God van die gode en die HERE van die here; die
grote, magtige en gedugte God wat die persoon nie aansien en geen geskenk
aanneem nie;
18 wat reg verskaf aan die wees en die weduwee, en die vreemdeling liefhet,
sodat Hy hom brood en klere gee.
19 Daarom moet julle die vreemdeling liefhê, want julle was vreemdelinge in
Egipteland.
20 Die HERE jou God moet jy vrees, Hom moet jy dien en Hom moet jy aanhang en by
sy Naam sweer.
21 Hy is jou lof, en Hy is jou God wat hierdie groot en vreeslike dinge wat jou
oë gesien het, aan jou gedoen het.
22 Sewentig siele sterk het jou vaders na Egipte afgetrek, maar nou het die HERE
jou God jou gemaak soos die sterre van die hemel in menigte.
11
1 Daarom moet jy die HERE jou God liefhê en altyd sy ordening, sy insettinge
sowel as sy verordeninge en sy gebooie onderhou.
2 En julle moet vandag weet dat ek nie spreek tot julle kinders wat die
onderwysing van die HERE julle God nie geweet en nie gesien het nie: sy
grootheid, sy sterke hand en sy uitgestrekte arm
3 en sy tekens en sy dade wat Hy in Egipte gedoen het aan Farao, die koning van
Egipte, en aan sy hele land;
4 en wat Hy gedoen het aan die leër van Egipte, aan sy perde en aan sy
strydwaens waaroor Hy die waters van die Skelfsee laat aanstroom het toe hulle
julle agtervolg het, sodat die HERE hulle omgebring het tot vandag toe;
5 en wat Hy vir julle in die woestyn gedoen het tot julle aankoms op hierdie
plek;
6 en wat Hy aan Datan en Abíram, die seuns van Elíab, die seun van Ruben, gedoen
het--hoe die aarde sy mond oopgemaak en hulle saam met hul huisgesinne en hul
tente en al die lewende wesens agter hulle aan, onder die hele Israel verslind
het;
7 maar julle eie oë het gesien al die groot werke wat die HERE gedoen het.
8 Onderhou dan al die gebooie wat ek jou vandag beveel, dat julle sterk kan wees
en inkom en die land in besit neem waarheen julle oortrek om dit in besit te
neem,
9 en dat julle die dae kan verleng in die land wat die HERE aan julle vaders met
'n eed beloof het om aan hulle en hul nageslag te gee, 'n land wat oorloop van
melk en heuning.
10 Want die land waarheen jy gaan om dit in besit te neem, is nie soos
Egipteland waar julle uitgetrek het, wat jy met jou saad besaai en met jou voet,
soos 'n groentetuin, natgelei het nie.
11 Maar die land waarheen julle oortrek om dit in besit te neem, is 'n land van
berge en laagtes wat van die reën van die hemel water drink;
12 'n land waar die HERE jou God voor sorg; die oë van die HERE jou God is
altyddeur daarop, van die begin van die jaar tot die einde van die jaar.
13 As julle dan goed luister na my gebooie wat Ek julle vandag beveel, om die
HERE julle God lief te hê en Hom te dien met julle hele hart en met julle hele
siel,
14 dan sal Ek die reën van julle land gee op die regte tyd, vroeë reëns en laat
reëns, sodat jy jou koring en jou mos en jou olie kan insamel.
15 En Ek sal plante gee op jou veld vir jou vee, en jy sal eet en versadig word.
16 Neem julle in ag dat julle hart nie verlei word nie, sodat julle afwyk en
ander gode dien en voor hulle neerbuig,
17 en die toorn van die HERE teen julle ontvlam en Hy die hemel toesluit, sodat
daar geen reën is en die aarde sy opbrings nie gee nie, en julle gou uit die
goeie land omkom wat die HERE julle gee.
18 Lê dan hierdie woorde van my weg in julle hart en in julle siel, en bind dit
as 'n teken op julle hand en laat dit as 'n voorhoofsband tussen julle oë wees,
19 en leer dit aan julle kinders deur daaroor te spreek as jy in jou huis sit en
as jy op pad is en as jy gaan lê en as jy opstaan;
20 en skryf dit op die deurposte van jou huis en op jou poorte,
21 sodat julle dae en die dae van julle kinders in die land wat die HERE aan
julle vaders met 'n eed beloof het om aan hulle te gee, kan vermenigvuldig soos
die dae van die hemel bo-oor die aarde.
22 Want as julle ywerig al hierdie gebooie hou wat ek julle beveel, om dit te
doen deur die HERE julle God lief te hê, in al sy weë te wandel en Hom aan te
hang,
23 dan sal die HERE al hierdie nasies voor julle uit verdrywe, en julle sal
groter en magtiger nasies as julle uit hulle besitting verdrywe.
24 Elke plek waar julle voetsool op trap, sal aan julle behoort; van die woestyn
en die Líbanon, van die rivier, die Eufraatrivier, tot by die Westelike See sal
julle grondgebied wees.
25 Niemand sal teen julle standhou nie; die HERE julle God sal die skrik en
vrees vir julle oor die hele land laat kom waarop julle sal loop, soos Hy julle
beloof het.
26 Kyk, ek hou julle vandag seën en vloek voor--
27 die seën as julle luister na die gebooie van die HERE julle God wat ek julle
vandag beveel;
28 en die vloek as julle nie luister na die gebooie van die HERE julle God nie,
maar afwyk van die weg wat ek julle vandag beveel, om agter ander gode aan te
loop wat julle nie geken het nie.
29 As dan die HERE jou God jou inbring in die land waarheen jy gaan om dit in
besit te neem, moet jy die seën op die berg Gerísim lê en die vloek op die berg
Ebal.
30 Lê hulle nie oorkant die Jordaan, agter die pad in die weste, in die land van
die Kanaäniete wat in die Vlakte woon, teenoor Gilgal, by die terpentynbome van
More nie?
31 Want julle trek deur die Jordaan om die land in besit te gaan neem wat die
HERE julle God aan julle sal gee; en julle sal dit in besit neem en daarin woon.
32 Onderhou dan sorgvuldiglik al die insettinge en die verordeninge wat ek julle
vandag voorhou.
12
1 Dit is die insettinge en die verordeninge wat julle sorgvuldig moet hou in die
land wat die HERE, die God van jou vaders, jou gegee het om dit in besit te neem
al die dae wat julle op die aarde lewe.
2 Julle moet terdeë verniel al die plekke waar die nasies wat julle gaan
verdrywe, hulle gode gedien het op die hoë berge en op die heuwels en onder elke
groen boom.
3 En julle moet hulle altare omgooi en hulle klippilare verbrysel en hulle
heilige boomstamme met vuur verbrand en die gesnede beelde van hulle gode omkap
en hulle naam van dié plek laat verdwyn.
4 So mag julle nie doen met die HERE julle God nie;
5 maar die plek wat die HERE julle God uit al julle stamme sal uitkies om sy
Naam daar te vestig om daar te woon, moet julle opsoek en daarheen moet jy kom.
6 En daarheen moet julle jul brandoffers bring en julle slagoffers en julle
tiendes en die offergawe van julle hand en julle gelofte-- en julle vrywillige
offers en die eersgeborenes van julle beeste en van julle kleinvee.
7 En daar moet julle voor die aangesig van die HERE julle God eet en vrolik
wees, julle en jul huisgesinne, oor alles waar julle jul hand aan slaan, waarin
die HERE jou God jou geseën het.
8 Julle moet nie doen net soos ons vandag hier doen nie--elkeen net maar wat reg
is in sy eie oë.
9 Want julle het nog nie gekom in die rusplek en in die erfenis wat die HERE jou
God jou sal gee nie.
10 Maar julle sal deur die Jordaan trek en woon in die land wat die HERE julle
God julle laat erwe, en Hy sal julle rus gee van al julle vyande rondom, en
julle sal veilig woon.
11 Dan moet julle na die plek wat die HERE julle God sal uitkies om sy Naam daar
te laat woon, alles bring wat ek julle beveel: julle brandoffers en julle
slagoffers, julle tiendes en die offergawe van julle hand en al julle
keurgelofte-offers wat julle die HERE sal belowe.
12 En julle moet vrolik wees voor die aangesig van die HERE julle God, julle en
julle seuns en julle dogters en julle slawe en julle slavinne en die Leviet wat
in julle poorte is, want hy het geen deel of erfenis saam met julle nie.
13 Neem jou in ag dat jy jou brandoffers nie bring op elke plek wat jy sien nie.
14 Maar op die plek wat die HERE in een van jou stamme sal uitkies, daar moet jy
jou brandoffers bring en daar alles doen wat ek jou beveel.
15 Maar na hartelus mag jy slag en vleis eet ooreenkomstig die seën van die HERE
jou God wat Hy jou in al jou poorte gee; die onreine en die reine mag daarvan
eet, soos van die gemsbok en die takbok.
16 Net die bloed mag julle nie eet nie; jy moet dit soos water op die grond
uitgooi.
17 Jy mag in jou poorte nie eet die tiendes van jou koring en jou mos en jou
olie en die eersgeborenes van jou beeste en jou kleinvee en al jou
gelofte-offers wat jy sal belowe, en jou vrywillige offers en die offergawe van
jou hand nie.
18 Maar jy moet dit eet voor die aangesig van die HERE jou God op die plek wat
die HERE jou God sal uitkies, jy en jou seun en jou dogter en jou slaaf en jou
slavin en die Leviet wat in jou poorte is; en jy moet vrolik wees voor die
aangesig van die HERE jou God oor alles waar jy jou hand aan slaan.
19 Neem jou in ag dat jy die Leviet nie aan sy lot oorlaat solank as jy in jou
land lewe nie.
20 As die HERE jou God jou grondgebied uitbrei, soos Hy jou beloof het, en jy
sê: Ek wil vleis eet--omdat jy lus het om vleis te eet--dan mag jy na hartelus
vleis eet.
21 As die plek wat die HERE jou God sal uitkies om sy Naam daar te vestig, ver
van jou af is, dan mag jy van jou beeste en jou kleinvee slag wat die HERE jou
gee, soos ek jou beveel het; en jy mag na hartelus in jou poorte eet.
22 Maar soos die gemsbok en die takbok geëet word, so moet jy dit eet; die
onreine en die reine moet dit saam eet.
23 Bly daar net vas by dat jy die bloed nie eet nie, want die bloed is die siel,
en jy mag die siel nie saam met die vleis eet nie.
24 Jy mag dit nie eet nie; op die grond moet jy dit uitgooi soos water.
25 Jy mag dit nie eet nie, dat dit met jou en jou kinders ná jou goed kan gaan
as jy doen wat reg is in die oë van die HERE.
26 Net jou heilige gawes wat jy het, en jou gelofte-offers moet jy neem en na
die plek kom wat die HERE sal uitkies;
27 en jy moet jou brandoffers, die vleis en die bloed, berei op die altaar van
die HERE jou God, en die bloed van jou slagoffers moet teen die altaar van die
HERE jou God uitgegiet word; maar die vleis moet jy eet.
28 Luister sorgvuldig na al hierdie woorde wat ek jou beveel, dat dit met jou en
jou kinders ná jou goed kan gaan tot in ewigheid, as jy doen wat goed en reg is
in die oë van die HERE jou God.
29 As die HERE jou God die nasies waar jy na toe gaan om hulle uit die besitting
te verdrywe, voor jou uitroei, en jy hulle verdrywe en in hulle land woon,
30 neem jou dan in ag dat jy nie, agter hulle aan, verstrik word nadat hulle
voor jou uit verdelg is nie, en dat jy nie na hulle gode vra en sê nie: Hoe het
hierdie nasies hulle gode gedien? --dat ek ook so kan doen.
31 So mag jy nie handel met die HERE jou God nie; want alles wat vir die HERE 'n
gruwel is, wat Hy haat, het hulle vir hulle gode gedoen; want selfs hulle seuns
en hulle dogters verbrand hulle met vuur vir hulle gode.
32 Alles wat ek julle beveel, dit moet julle sorgvuldig hou; jy mag daar niks
byvoeg en daar niks van weglaat nie.
13
1 As 'n profeet of een wat as dromer optree, by jou opstaan en jou 'n teken of
wonder aankondig,
2 en die teken of wonder kom uit wat hy jou beloof het met die woorde: Laat ons
agter ander gode aan loop--wat jy nie geken het nie--en hulle dien,
3 dan moet jy nie luister na die woorde van dié profeet of na dié man wat as
dromer optree nie; want die HERE julle God beproef julle om te weet of julle
werklik die HERE julle God liefhet met julle hele hart en met julle hele siel.
4 Julle moet die HERE julle God navolg en Hom vrees en sy gebooie hou en na sy
stem luister en Hom dien en Hom aanhang.
5 Maar dié profeet of dié man wat as dromer optree, moet gedood word, want hy
het afval verkondig van die HERE julle God wat julle uit Egipteland uitgelei en
jou uit die slawehuis verlos het, deur jou af te drywe van die weg wat die HERE
jou God jou beveel het om daarop te wandel. So moet jy dan die kwaad uit jou
midde uitroei.
6 As jou broer, die seun van jou moeder, of jou seun of dogter of die vrou wat
jy liefhet, of jou vriend wat soos jou eie siel is, jou in die geheim verlok en
sê: Laat ons gaan en ander gode dien--wat jy en jou vaders nie geken het nie,
7 uit die gode van die volke wat rondom julle is, naby jou of ver van jou af;
van die een einde van die aarde tot by die ander einde van die aarde--
8 dan moet jy nie inwillig en na hom nie luister nie; ook mag jou oog hom nie
verskoon nie, en jy mag jou nie ontferm en niks om sy ontwil wegsteek nie,
9 maar jy moet hom sekerlik doodmaak; jou hand moet eerste teen hom wees om hom
dood te maak, en daarna die hand van die hele volk.
10 En jy moet hom stenig, dat hy sterwe; want hy het probeer om jou weg te drywe
van die HERE jou God wat jou uit Egipteland, uit die slawehuis, uitgelei het.
11 En die hele Israel sal dit hoor en vrees, en hulle sal nie meer so 'n
verkeerde ding by jou doen nie.
12 As jy in een van jou stede wat die HERE jou God jou gee om daar te woon, hoor
sê:
13 Deugniete het by jou opgetree en die inwoners van hulle stad verlei deur te
sê: Laat ons gaan en ander gode dien--wat julle nie geken het nie--
14 dan moet jy terdeë ondersoek en naspeur en uitvra, en as dit waarheid is,
staan die saak vas, is hierdie gruwel by jou gedoen,
15 dan moet jy die inwoners van dié stad sekerlik verslaan met die skerpte van
die swaard deur dit met die banvloek te tref en alles wat daarin is, ook die
vee, met die skerpte van die swaard.
16 En al die buit daarvan moet jy op die stadsplein bymekaarbring en die stad en
al die buit as voloffer met vuur verbrand aan die HERE jou God; en dit moet vir
ewig 'n puinhoop wees, dit mag nie weer opgebou word nie.
17 Ook mag daar niks van wat bangoed is, aan jou hand bly kleef nie, sodat die
HERE Hom van die gloed van sy toorn kan afwend en aan jou barmhartigheid kan
bewys en Hom oor jou ontferm en jou vermenigvuldig, soos Hy aan jou vaders met
'n eed beloof het--
18 as jy luister na die stem van die HERE jou God om al sy gebooie te hou wat ek
jou vandag beveel, deur te doen wat reg is in die oë van die HERE jou God.
14
1 Julle is kinders van die HERE julle God; julle mag julle ter wille van 'n
dooie nie stukkend kerwe of 'n kaalte tussen julle oë maak nie.
2 Want jy is 'n volk heilig aan die HERE jou God, en jou het die HERE uitverkies
om sy eiendomsvolk te wees uit al die volke wat op die aarde is.
3 Jy mag niks eet wat 'n gruwel is nie.
4 Dit is die diere wat julle mag eet: 'n bees, 'n skaap en 'n bok;
5 'n takbok en 'n gemsbok en 'n gestippelde takbok en 'n steenbok en 'n ribbok
en 'n eland en 'n klipspringer;
6 en al die diere wat gesplitste kloue het, en wel heeltemal in twee gesplitste
kloue, en herkou onder die diere--dié mag julle eet.
7 Maar die volgende mag julle nie eet nie van die wat herkou en van die wat die
gesplitste kloue het: die kameel en die haas en die das, want hulle herkou maar
het geen gesplitste kloue nie--onrein is hulle vir julle;
8 ook die vark, want hy het gesplitste kloue, maar is geen herkouer nie--onrein
is hy vir julle. Van hulle vleis mag julle nie eet en hulle aas mag julle nie
aanraak nie.
9 Dit mag julle eet van alles wat in die water is: alles wat vinne en skubbe
het, mag julle eet.
10 Maar alles wat geen vinne en skubbe het nie, mag julle nie eet nie--onrein is
dit vir julle.
11 Al die rein voëls mag julle eet.
12 Maar dit is wat julle uit hulle nie mag eet nie: die arend en die
lammervanger en die aasvoël;
13 en die kuikendief en die valk en die gier na sy soorte;
14 en elke kraai na sy soorte;
15 en die volstruis en die naguil en die seemeeu en die kleinvalk na sy soorte;
16 en die steenuil en die steunuil en die silweruil;
17 en die pelikaan en die kleinaasvoël en die visvanger;
18 en die groot-sprinkaanvoël en die reier na sy soorte, en die hoep-hoep en die
vlermuis.
19 En al die insekte met vlerke moet vir julle onrein wees; hulle mag nie geëet
word nie.
20 Al die rein voëls mag julle eet.
21 Julle mag geen aas eet nie; vir die vreemdeling wat in jou poorte is, kan jy
dit gee, dat hy dit eet, of jy kan dit aan 'n uitlander verkoop; want jy is 'n
heilige volk aan die HERE jou God. Jy mag die bokkie nie kook in sy moeder se
melk nie.
22 Jy moet noukeurig die hele opbrings van jou saad--wat jaar vir jaar uit die
land uitspruit--vertien.
23 En jy moet voor die aangesig van die HERE jou God op die plek wat Hy sal
uitkies om sy Naam daar te laat woon, die tiendes eet van jou koring, van jou
mos en van jou olie en die eersgeborenes van jou beeste en van jou kleinvee, dat
jy kan leer om die HERE jou God altyd te vrees.
24 En as die pad vir jou te lank is, as jy dit nie kan vervoer nie, omdat die
plek wat die HERE jou God sal uitkies om sy Naam daar te vestig, te ver van jou
af is, as die HERE jou God jou sal seën,
25 dan moet jy dit tot geld maak en die geld in jou hand bind en na die plek
gaan wat die HERE jou God sal uitkies.
26 Dan moet jy die geld gee vir alles wat jou siel begeer, vir beeste en
kleinvee en wyn en sterk drank en vir alles wat jou siel van jou begeer, en jy
moet daar eet voor die aangesig van die HERE jou God en vrolik wees, jy en jou
huis.
27 Maar die Leviet wat in jou poorte is, hom moet jy nie aan sy lot oorlaat nie,
want hy het geen deel of erfenis saam met jou nie.
28 Aan die einde van drie jaar moet jy uitbring al die tiendes van jou opbrings
in dié jaar en dit in jou poorte wegsit;
29 dan moet die Leviet kom--omdat hy geen deel of erfenis saam met jou het
nie--en die vreemdeling en die wees en die weduwee wat in jou poorte is, en
hulle moet eet en versadig word, sodat die HERE jou God jou kan seën in al die
werk van jou hand wat jy doen.
15
1 Aan die einde van sewe jaar moet jy 'n kwytskelding laat plaasvind.
2 En dit is die saak van die kwytskelding: elke skuldeiser moet kwytskeld wat hy
aan sy naaste geleen het; hy moet sy naaste en sy broer nie aanmaan nie, want
tot eer van die HERE is daar 'n kwytskelding uitgeroep.
3 Die uitlander mag jy aanmaan; maar wat jy by jou broer het, moet jou hand
kwytskeld.
4 Maar daar moet geen arme by jou wees nie, want die HERE sal jou ryklik seën in
die land wat die HERE jou God jou as erfenis sal gee om dit in besit te neem;
5 as jy net goed luister na die stem van die HERE jou God om sorgvuldig te hou
al hierdie gebooie wat ek jou vandag beveel.
6 Want die HERE jou God seën jou soos Hy jou beloof het, sodat jy aan baie
nasies sal uitleen, maar self nie hoef te leen nie; en jy sal oor baie nasies
heers, maar oor jou sal hulle nie heers nie.
7 As daar by jou 'n arme is, een uit jou broers, in een van jou poorte, in jou
land wat die HERE jou God jou sal gee, dan moet jy jou hart nie verhard en jou
hand nie toehou vir jou arm broer nie.
8 Maar jy moet jou hand wyd oopmaak vir hom, en jy moet gewillig aan hom leen,
genoegsaam vir sy behoefte, wat hom ontbreek.
9 Neem jou in ag, dat daar in jou hart geen slegte gedagte is nie, naamlik: Die
sewende jaar, die jaar van kwytskelding, is naby--en jou oog dan jou arm broer
skeef aankyk, en jy hom niks gee nie, en hy teen jou na die HERE roep, en dit
sonde in jou word.
10 Jy moet aan hom gewillig gee, en jou hart moet nie bedroef wees as jy aan hom
gee nie; want ter wille hiervan sal die HERE jou God jou seën in al jou werk en
in alles waar jy jou hand aan slaan.
11 Want die arme sal in die land nie ontbreek nie; daarom gee ek jou bevel en
sê: Jy moet jou hand wyd oopmaak vir jou broer, vir die ellendige en die arme in
jou land.
12 As jou broer, 'n Hebreeuse man of 'n Hebreeuse vrou, hom aan jou verkoop,
moet hy jou ses jaar lank dien; maar in die sewende jaar moet jy hom as vryman
van jou laat weggaan.
13 En as jy hom as vryman van jou laat weggaan, moet jy hom nie met leë hande
laat weggaan nie.
14 Jy moet hom 'n behoorlike voorraad saamgee van jou kleinvee en jou dorsvloer
en jou wyn pers; waarin die HERE jou God jou geseën het, daarvan moet jy aan hom
gee.
15 En jy moet daaraan dink dat jy 'n slaaf in Egipteland was, en dat die HERE
jou God jou verlos het; daarom beveel ek jou vandag hierdie saak.
16 Maar as hy vir jou sê: Ek wil nie van jou weggaan nie--aangesien hy jou en
jou huis liefhet, omdat dit vir hom goed was by jou--
17 dan moet jy 'n els neem en dit deur sy oor en in die deur steek, sodat hy vir
altyd jou slaaf word; en ook met jou slavin moet jy net so doen.
18 Dit moet nie hard in jou oë wees as jy hom as vry man van jou laat weggaan
nie, want die dubbele loon van 'n dagloner het hy vir jou ses jaar lank
ingedien; en die HERE jou God sal jou seën in alles wat jy doen.
19 Al die eersgeborenes van die manlike geslag wat onder jou beeste en onder jou
kleinvee aankom, moet jy aan die HERE jou God heilig; jy mag nie werk met die
eersgeborene van jou beeste, en die eersgeborene van jou kleinvee nie skeer nie.
20 Voor die aangesig van die HERE jou God moet jy dit jaar vir jaar eet op die
plek wat die HERE sal uitkies, jy en jou huis.
21 Maar as daar 'n liggaamsgebrek aan is--lam of blind, enige lelike gebrek--dan
moet jy dit nie aan die HERE jou God offer nie;
22 in jou poorte mag jy dit eet, die onreine en die reine saam, soos die gemsbok
en die takbok.
23 Net die bloed mag jy nie eet nie; jy moet dit op die grond uitgooi soos
water.
16
1 Onderhou die maand Abib en hou pasga vir die HERE jou God; want in die maand
Abib het die HERE jou God jou in die nag uit Egipte uitgelei.
2 En jy moet vir die HERE jou God as pasga kleinvee en beeste slag, op die plek
wat die HERE sal uitkies om sy Naam daar te laat woon.
3 Jy mag geen gesuurde brood daarby eet nie; sewe dae lank moet jy ongesuurde
brode daarby eet, brood van ellende--want baie haastig het jy uit Egipteland
uitgetrek--sodat jy al die dae van jou lewe die dag van jou uittog uit
Egipteland in gedagtenis kan hou.
4 En daar mag by jou sewe dae lank geen suurdeeg in jou hele grondgebied gesien
word nie; ook mag niks van die vleis wat jy die eerste dag in die aand slag, tot
die môre toe oorbly nie.
5 Jy mag die pasga nie slag in een van jou poorte wat die HERE jou God aan jou
gee nie.
6 Maar op die plek wat die HERE jou God sal uitkies om sy Naam daar te laat
woon, moet jy die pasga slag, in die aand teen sononder, op die tyd van jou
uittog uit Egipte.
7 Dan moet jy dit kook en eet op die plek wat die HERE jou God sal uitkies;
daarna moet jy in die môre omdraai en na jou tente gaan.
8 Ses dae lank moet jy ongesuurde brode eet, en op die sewende dag is daar 'n
feestyd vir die HERE jou God; dan mag jy geen werk doen nie.
9 Sewe weke moet jy tel; vandat die sekel die eerste keer in die ongesnyde graan
geslaan word, moet jy sewe weke begin tel.
10 Dan moet jy die fees van die weke hou vir die HERE jou God ooreenkomstig die
vrywillige offer van jou hand wat jy sal gee, namate die HERE jou God jou sal
seën.
11 En jy moet vrolik wees voor die aangesig van die HERE jou God, jy en jou seun
en jou dogter en jou slaaf en jou slavin en die Leviet wat in jou poorte is, en
die vreemdeling en die wees en die weduwee wat by jou is, op die plek wat die
HERE jou God sal uitkies om sy Naam daar te laat woon.
12 En jy moet daaraan dink dat jy 'n slaaf in Egipte was; en jy moet hierdie
insettinge sorgvuldig hou.
13 Die huttefees moet jy sewe dae lank hou as jy van jou dorsvloer en jou
wynpers insameling hou.
14 En jy moet vrolik wees op jou fees, jy en jou seun en jou dogter en jou slaaf
en jou slavin en die Leviet en die vreemdeling en die wees en die weduwee wat in
jou poorte is.
15 Sewe dae lank moet jy vir die HERE jou God fees hou op die plek wat die HERE
sal uitkies; want die HERE jou God sal jou seën in al jou inkomste en in al die
werk van jou hande; en jy moet net maar vrolik wees.
16 Drie maal in die jaar moet al jou manne voor die aangesig van die HERE jou
God verskyn op die plek wat Hy sal uitkies; op die fees van die ongesuurde brode
en op die fees van die weke en op die huttefees; en hulle mag nie met leë hande
voor die aangesig van die HERE verskyn nie;
17 elkeen volgens die gawe van sy hand ooreenkomstig die seën van die HERE jou
God wat Hy jou gegee het.
18 Regters en opsigters moet jy vir jou aanstel in al jou poorte wat die HERE
jou God jou sal gee volgens jou stamme; en hulle moet die volk oordeel volgens
'n regverdige regspraak.
19 Jy mag die reg nie verdraai nie; jy mag nie partydig wees nie; ook mag jy
geen omkoopgeskenk aanneem nie, want die geskenk verblind die oë van die wyse en
verdraai die sake van die wat reg het.
20 Geregtigheid, geregtigheid moet jy najaag, dat jy kan lewe en die land in
besit kan neem wat die HERE jou God jou sal gee.
21 Jy mag vir jou nie 'n heilige boomstam--enige boom--plant langs die altaar
van die HERE jou God wat jy vir jou sal maak nie.
22 Ook mag jy vir jou geen klippilaar, wat die HERE jou God haat, oprig nie.
17
1 Jy mag aan die HERE jou God geen bees of stuk kleinvee waaraan 'n
liggaamsgebrek, iets slegs, is, offer nie; want dit is vir die HERE jou God 'n
gruwel.
2 As by jou, in een van jou poorte wat die HERE jou God jou sal gee, 'n man of
'n vrou gevind word wat doen wat verkeerd is in die oë van die HERE jou God deur
sy verbond te oortree,
3 en ander gode gaan dien en voor hulle neerbuig, en voor die son of die maan of
die hele leër van die hemel--wat Ek nie beveel het nie--
4 en dit aan jou vertel word, en jy dit hoor, dan moet jy terdeë ondersoek
instel, en as dit waarheid is, staan die saak vas, is hierdie gruwel in Israel
gedoen,
5 dan moet jy dié man of dié vrou wat hierdie verkeerde ding gedoen het, na jou
poorte uitbring--die man of die vrou--en jy moet hulle stenig, dat hulle sterwe.
6 Op die verklaring van twee getuies of drie getuies moet die veroordeelde
gedood word; hy mag nie gedood word op die verklaring van een getuie nie.
7 Die hand van die getuies moet eerste teen hom wees om hom dood te maak, en
daarna die hand van die hele volk. So moet jy dan die kwaad uit jou midde
uitroei.
8 As 'n saak vir jou te swaar is om te beslis oor manslag, oor regsaansprake en
oor verwonding--regsake in jou poorte--dan moet jy klaarmaak en opgaan na die
plek wat die HERE jou God sal uitkies;
9 en jy moet kom na die Levitiese priesters en na die regter wat daar in dié dae
sal wees, en jy moet uitvra; dan sal hulle jou die geregtelike uitspraak te
kenne gee.
10 En jy moet handel ooreenkomstig die uitspraak wat hulle jou te kenne sal gee,
uit dié plek wat die HERE sal uitkies; en jy moet sorgvuldig doen net soos hulle
jou sal leer.
11 Ooreenkomstig die wet wat hulle jou leer en volgens die regspraak wat hulle
jou sê, moet jy handel; jy mag nie regs of links afwyk van die uitspraak wat
hulle jou te kenne gee nie.
12 En die man wat vermetel handel, dat hy nie luister na die priester wat staan
om daar die HERE jou God te dien, of na die regter nie--dié man moet sterwe. So
moet jy dan die kwaad uit Israel uitroei.
13 En die hele volk sal dit hoor en vrees en nie meer vermetel handel nie.
14 As jy kom in die land wat die HERE jou God jou sal gee, en dit in besit neem
en daarin woon en dan sê: Ek wil 'n koning oor my aanstel soos al die nasies wat
rondom my is,
15 dan moet jy sekerlik 'n koning oor jou aanstel wat die HERE jou God sal
verkies; uit die midde van jou broers moet jy 'n koning oor jou aanstel; jy mag
geen uitlander, wat jou broer nie is nie, oor jou aanstel nie.
16 Hy mag net nie vir hom baie perde aanskaf nie, en hy mag die volk nie na
Egipte teruglei om baie perde aan te skaf nie, aangesien die HERE vir julle gesê
het: Julle mag nooit meer teruggaan op hierdie pad nie.
17 Ook mag hy nie baie vroue aanskaf nie, dat sy hart nie afwyk nie; hy mag ook
vir hom nie uitermate baie silwer en goud aanskaf nie.
18 En as hy op die troon van sy koninkryk sit, moet hy vir hom 'n afskrif van
hierdie wet in 'n boek skrywe, uit dié wat voor die Levitiese priesters lê;
19 en dit moet by hom wees, en hy moet al die dae van sy lewe daarin lees, dat
hy kan leer om die HERE sy God te vrees deur al die woorde van hierdie wet en
hierdie insettinge te hou, om dit te doen;
20 sodat sy hart hom nie verhef oor sy broers nie en hy van die gebod nie regs
of links afwyk nie; dat hy die dae kan verleng in sy koninkryk, hy en sy seuns,
onder Israel.
18
1 Die Levitiese priesters, die hele stam van Levi, mag geen deel of erfenis saam
met Israel hê nie; van die vuuroffers van die HERE en van sy erfdeel moet hulle
eet.
2 En hy mag geen erfdeel hê onder sy broers nie; die HERE is sy erfdeel soos Hy
hom beloof het.
3 En dit moet die reg van die priesters wees van die kant van die volk, van die
wat 'n slagoffer bring, of dit 'n bees of 'n stuk kleinvee is: hulle moet aan
die priester die blad en die twee kakebene en die maag gee.
4 Die eerstelinge van jou koring, jou mos en jou olie en die eerstelinge van die
skeersel van jou kleinvee moet jy aan hom gee.
5 Want die HERE jou God het hom uit al jou stamme uitverkies, dat hy altyd kan
staan om te dien in die Naam van die HERE, hy en sy seuns.
6 En as 'n Leviet uit een van jou poorte kom, uit die hele Israel waar hy as
vreemdeling vertoef, en hy na hartelus kom na die plek wat die HERE sal uitkies,
7 dan moet hy dien in die Naam van die HERE sy God soos al sy broers, die
Leviete, wat daar voor die aangesig van die HERE staan;
8 'n gelyke aandeel moet hulle geniet, behalwe wat hy verkoop volgens
familiebesit.
9 As jy kom in die land wat die HERE jou God jou sal gee, moet jy nie leer om
volgens die gruwels van daardie nasies te doen nie.
10 Daar mag niemand by jou gevind word wat sy seun of sy dogter deur die vuur
laat deurgaan--wat met waarsêery, goëlery of met verklaring van voortekens of
towery omgaan nie,
11 of wat met besweringe omgaan, of wat 'n gees van 'n afgestorwene vra of 'n
gees wat waarsê, of wat die dooies raadpleeg nie.
12 Want elkeen wat hierdie dinge doen, is vir die HERE 'n gruwel; en om hierdie
gruwels ontwil verdryf die HERE jou God hulle voor jou uit.
13 Opreg moet jy wees met die HERE jou God.
14 Want hierdie nasies wat jy uit hulle besitting verdrywe, luister na goëlaars
en waarsêers; maar wat jou aangaan, die HERE jou God het jou nie so iets
toegelaat nie.
15 'n Profeet uit jou midde, uit jou broers, soos ek is, sal die HERE jou God
vir jou verwek; na Hom moet julle luister--
16 net soos jy van die HERE jou God by Horeb gevra het toe jy op die dag van die
vergadering gesê het: Ek kan die stem van die HERE my God nie langer hoor en
hierdie groot vuur nie meer sien nie, anders sterf ek.
17 Toe het die HERE vir my gesê: Dit is goed wat hulle gespreek het.
18 'n Profeet sal Ek vir hulle verwek uit die midde van hulle broers, soos jy
is, en Ek sal my woorde in sy mond lê, en Hy sal aan hulle sê alles wat Ek Hom
beveel.
19 En die man wat nie luister na my woorde wat Hy in my Naam spreek nie, van hom
sal Ek self rekenskap afeis.
20 Maar die profeet wat so vermetel is om 'n woord in my Naam te spreek wat Ek
hom nie beveel het om te spreek nie, of wat in die naam van ander gode spreek,
dié profeet moet sterwe.
21 En as jy in jou hart sê: Hoe sal ons die woord weet wat die HERE nie gespreek
het nie? --
22 as die profeet in die Naam van die HERE spreek, en wat hy gesê het, gebeur
nie en kom nie uit nie, dan is dit die woord wat die HERE nie gespreek het nie;
deur vermetelheid het die profeet dit gespreek; jy mag vir hom nie bang wees
nie.
19
1 As die HERE jou God die nasies uitroei wie se land die HERE jou God jou sal
gee, en jy hulle uit hul besitting verdrywe en in hulle stede en in hulle huise
woon,
2 dan moet jy vir jou drie stede afsonder in jou land wat die HERE jou God jou
sal gee om dit in besit te neem.
3 Jy moet vir jou die pad regmaak en jou grondgebied wat die HERE jou God jou
laat erwe, in drie dele verdeel, sodat elkeen wat 'n doodslag begaan het,
daarheen kan vlug.
4 En dit is die saak van hom wat 'n doodslag begaan het, wat daarheen vlug, dat
hy kan lewe: hy wat sy naaste sonder opset doodslaan, terwyl hy hom van gister
en eergister af nie vyandig was nie;
5 en hy wat saam met sy naaste in die bos gaan om hout te kap en sy hand swaai
met die byl om die boom af te kap, en die yster glip van die steel af en tref sy
naaste, sodat hy sterwe--hy moet in een van hierdie stede vlug om in die lewe te
bly;
6 sodat die bloedwreker hom wat 'n doodslag begaan het, nie agtervolg as sy hart
verhit is en hom inhaal--omdat die pad lank is--en hom doodslaan nie, terwyl hy
die dood nie verdien het nie, omdat hy hom van gister en eergister af nie
vyandig was nie.
7 Daarom gee ek jou bevel en sê: Drie stede moet jy vir jou afsonder.
8 En as die HERE jou God jou grondgebied uitbrei, soos Hy aan jou vaders met 'n
eed beloof het, en jou die hele land gee wat Hy beloof het om aan jou vaders te
gee
9 --as jy sorgvuldig al hierdie gebooie hou wat ek jou vandag beveel om dit te
doen, om die HERE jou God lief te hê en altyd in sy weë te wandel--dan moet jy
vir jou nog drie stede by hierdie drie byvoeg,
10 sodat geen onskuldige bloed vergiet word binne-in jou land wat die HERE jou
God jou as erfenis sal gee, en bloedskuld op jou kom nie.
11 Maar as iemand sy naaste vyandig is en hom voorlê en teen hom opstaan en hom
lewensgevaarlik slaan, sodat hy sterwe, en hy in een van hierdie stede vlug,
12 dan moet die oudstes van sy stad stuur en hom daarvandaan laat haal, en hulle
moet hom in die hand van die bloedwreker oorgee, dat hy kan sterwe.
13 Jou oog mag hom nie verskoon nie, maar jy moet die onskuldige bloed uit
Israel wegdoen, dat dit met jou goed kan gaan.
14 Jou naaste se grenslyn, deur die voorvaders getrek in jou erfdeel wat jy sal
erwe in die land wat die HERE jou God jou sal gee om dit in besit te neem, mag
jy nie verlê nie.
15 Een getuie mag nie teen iemand optree insake enige misdaad of enige sonde, by
enige misstap wat hy begaan nie; op die verklaring van twee getuies of op die
verklaring van drie getuies sal 'n saak van krag wees.
16 As 'n kwaadwillige getuie teen iemand optree om van 'n oortreding teen hom te
getuig,
17 dan moet die twee manne wat die regsaak het, gaan staan voor die aangesig van
die HERE, voor die priesters en die regters wat daar in dié dae sal wees.
18 En die regters moet terdeë ondersoek doen, en is die getuie 'n valse getuie,
het hy vals teen sy broer getuig,
19 dan moet julle met hom doen soos hy gedink het om met sy broer te doen; so
moet jy dan die kwaad uit jou midde uitroei.
20 En die ander moet dit hoor en vrees en nie meer verder by jou so iets
verkeerds doen nie.
21 En jou oog mag nie verskoon nie: lewe vir lewe, oog vir oog, tand vir tand,
hand vir hand, voet vir voet.
20
1 As jy na die oorlog uittrek teen jou vyand en perde en strydwaens sien, 'n
volk meer in getal as jy, dan moet jy vir hulle nie vrees nie; want die HERE jou
God wat jou uit Egipteland laat optrek het, is met jou.
2 En as julle na die geveg kom, moet die priester nader kom en die volk
toespreek;
3 en hy moet aan hulle sê: Hoor, Israel, julle trek vandag nader om te veg teen
julle vyande; laat julle hart nie week word nie, wees nie bevrees en beangs en
word nie verskrik vir hulle nie;
4 want dit is die HERE julle God wat saam met julle trek om vir julle te stry
teen julle vyande, om aan julle die oorwinning te gee.
5 Dan moet die opsigters die volk toespreek en sê: Wie is die man wat 'n nuwe
huis gebou en dit nie ingewy het nie? Hy kan teruggaan huis toe, dat hy nie in
die oorlog sterwe en iemand anders dit inwy nie.
6 En wie is die man wat 'n wingerd geplant en dit nie in gebruik geneem het nie?
Hy kan teruggaan huis toe, dat hy nie in die oorlog sterwe en iemand anders dit
in gebruik neem nie.
7 En wie is die man wat hom met 'n vrou verloof en haar nie geneem het nie? Hy
kan teruggaan huis toe, dat hy nie in die oorlog sterwe en iemand anders haar
neem nie.
8 Dan moet die opsigters verder die volk toespreek en sê: Wie is die man wat
bevrees en week van hart is? Hy kan teruggaan huis toe, dat die hart van sy
broers nie smelt soos sy hart nie.
9 En as die opsigters die volk klaar toegespreek het, moet leërowerstes aan die
hoof van die volk aangestel word.
10 As jy naby 'n stad kom om daarteen te veg, moet jy dit vrede aanbied.
11 En as dit jou 'n antwoord van vrede gee en vir jou oopmaak, moet die hele
volk wat daarin gevind word, aan jou dienspligtig wees en jou dien.
12 Maar as dit geen vrede met jou sluit nie, maar oorlog teen jou wil voer, moet
jy dit beleër.
13 En die HERE jou God sal dit in jou hand gee, en jy moet al die manne daarin
met die skerpte van die swaard verslaan;
14 net die vroue en die kinders en die vee en alles wat in die stad is--die hele
buit moet jy vir jou roof; en jy moet die buit van jou vyande eet wat die HERE
jou God jou gegee het.
15 So moet jy met al die stede maak wat baie ver van jou af is, wat nie by die
stede van hierdie nasies behoort nie.
16 Maar van die stede van hierdie volke wat die HERE jou God jou as erfenis sal
gee, moet jy niks wat asem het, laat lewe nie.
17 Maar jy moet hulle heeltemal met die banvloek tref: die Hetiete en Amoriete,
die Kanaäniete en Feresiete, die Hewiete en Jebusiete, soos die HERE jou God jou
beveel het;
18 sodat hulle julle nie leer om te handel volgens al hulle gruwels wat hulle
vir hul gode gedoen het, en julle teen die HERE julle God sondig nie.
19 As jy 'n stad baie lank beleër deur oorlog daarteen te voer om dit te
verower, moet jy sy bome nie verwoes deur die byl daarteen te swaai nie; maar jy
mag daarvan eet en mag dit nie afkap nie; want is die bome van die veld dan
mense, dat hulle deur jou in beleëring moet kom?
20 Net bome waarvan jy weet dat dit geen vrugtebome is nie, dié mag jy verwoes
en afkap; en jy moet teen die stad wat teen jou oorlog voer, 'n skans bou totdat
dit val.
21
1 As hulle in die land wat die HERE jou God jou sal gee om dit in besit te neem,
een vind wat dood in die veld lê, sonder dat dit bekend is wie hom gedood het,
2 dan moet jou oudstes en jou regters uitgaan en die afstand meet na die stede
wat rondom die een lê wat gedood is.
3 En die stad wat die naaste lê aan hom wat gedood is--die oudstes van dié stad
moet 'n jong koei neem waarmee nie gewerk is nie, wat nie in 'n juk getrek het
nie.
4 En die oudstes van dié stad moet die koei afbring in 'n dal met standhoudende
water waarin nie gewerk of gesaai word nie; en hulle moet daar in die dal die
koei se nek breek.
5 Dan moet die priesters, die seuns van Levi, aankom; want die HERE jou God het
hulle uitverkies om Hom te dien en om in die Naam van die HERE te seën, en
volgens hulle uitspraak moet elke saak van twis en verwonding afgehandel word.
6 En al die oudstes van dié stad wat die naaste woon aan hom wat gedood is, moet
hulle hande was oor die koei waarvan die nek in die dal gebreek is;
7 en hulle moet verklaar en sê: Ons hande het hierdie bloed nie vergiet nie, en
ons oë het dit nie gesien nie.
8 Doen versoening vir u volk Israel wat U, o HERE, verlos het, en laat geen
onskuldige bloed op u volk Israel rus nie, en laat die bloedskuld vir hulle
versoen word.
9 En jy sal die onskuldige bloed uit jou midde verwyder as jy doen wat reg is in
die oë van die HERE.
10 As jy na die oorlog uittrek teen jou vyande en die HERE jou God hulle in jou
hand gee en jy hulle gevangenes wegvoer,
11 en jy onder die gevangenes 'n vrou sien wat skoon van gestalte is, en jy haar
liefkry en haar as vrou vir jou neem,
12 dan moet jy haar in jou huis inbring; en sy moet haar hoof skeer en haar
naels knip.
13 En sy moet die klere waarin sy weggevoer is, uittrek en in jou huis bly en
haar vader en haar moeder 'n maand lank beween; en daarna kan jy by haar ingaan
en met haar trou, en sy sal jou vrou wees.
14 En as jy geen behae in haar het nie, moet jy haar volgens haar begeerte laat
gaan; maar jy mag haar glad nie vir geld verkoop nie; jy mag haar nie hard
behandel nie, omdat jy haar onteer het.
15 As 'n man twee vroue het, een wat hy liefhet en een wat hy nie liefhet nie,
en hulle baar vir hom seuns, sowel die geliefde as die nie-geliefde vrou, en die
eersgebore seun behoort aan die nie-geliefde vrou,
16 dan mag hy, op die dag as hy sy seuns sy besittings laat erwe, nie die
eersgeboortereg aan die seun van die geliefde vrou gee tot nadeel van die seun
van die nie-geliefde vrou, die eersgeborene, nie.
17 Maar hy moet die eersgeborene, die seun van die nie-geliefde vrou, erken deur
aan hom 'n dubbele deel te gee van alles wat hy besit; want hy is die eersteling
van sy krag: die eersgeboortereg is syne.
18 As iemand 'n koppige en wederstrewige seun het, wat nie luister na die stem
van sy vader en na die stem van sy moeder nie, en hulle hom tugtig, maar hy na
hulle nie luister nie,
19 dan moet sy vader en sy moeder hom neem en hom uitbring na die oudstes van sy
stad en na die poort van sy woonplek,
20 en hulle moet aan die oudstes van sy stad sê: Hierdie seun van ons is koppig
en wederstrewig, hy luister nie na ons stem nie, hy is 'n deurbringer en
dronkaard.
21 Dan moet al die manne van sy stad hom stenig, dat hy sterwe. So moet jy dan
die kwaad uit jou midde uitroei, en die hele Israel sal dit hoor en vrees.
22 En as in iemand 'n sonde is wat die doodstraf verdien en hy gedood word en jy
hom aan 'n paal ophang,
23 dan mag sy lyk nie aan die paal oornag nie, maar jy moet hom sekerlik dié dag
nog begrawe; want een wat opgehang is, is deur God vervloek. En jy mag jou land
wat die HERE jou God jou as erfenis sal gee, nie verontreinig nie.
22
1 Jy mag die bees van jou broer of sy stuk kleinvee nie sien ronddwaal en jou
vir hulle verberg nie; jy moet hulle sekerlik na jou broer terugbring.
2 En as jou broer nie naby jou is nie en jy hom nie ken nie, moet jy dit in jou
huis neem, en dit moet by jou wees totdat jou broer dit soek; dan moet jy dit
aan hom teruggee.
3 So moet jy ook doen met sy esel, en so moet jy doen met sy kleed, ja, so moet
jy doen met alles wat van jou broer wegraak, wat hy verloor en wat jy vind; jy
mag jou nie verberg nie.
4 Jy mag die esel van jou broer of sy bees nie sien val op die pad en jou vir
hulle verberg nie; saam met hom moet jy hulle sekerlik ophelp.
5 'n Vrou mag geen mansklere dra nie, en 'n man mag geen vrouensklere aantrek
nie; want almal wat dit doen, is vir die HERE jou God 'n gruwel.
6 As jy op pad 'n voëlnes kry in een of ander boom of op die grond, met klein
voëltjies of eiers, terwyl die moeder op die klein voëltjies of op die eiers
sit, mag jy die moeder nie saam met die kleintjies wegneem nie.
7 Jy moet die moeder sekerlik laat wegvlieg, maar die kleintjies mag jy vir jou
neem, dat dit met jou goed kan gaan en jy die dae kan verleng.
8 As jy 'n nuwe huis bou, moet jy 'n leuning aan jou dak maak, sodat jy geen
bloedskuld op jou huis bring as iemand daarvan afval nie.
9 Jy mag in jou wingerd nie twee soorte saad saai nie, anders verval die volle
opbrings aan die heiligdom: die saad wat jy saai en die opbrings van die
wingerd.
10 Jy mag nie met 'n os en 'n esel tegelyk ploeë nie.
11 Jy mag geen gemengde stof, wol en linne tegelyk, aantrek nie.
12 Klossies moet jy vir jou maak aan die vier hoeke van jou kleed waar jy jou
mee toemaak.
13 As 'n man 'n vrou neem en by haar ingaan en haar dan haat
14 en haar slegte dinge nagee en 'n slegte gerug oor haar versprei en sê:
Hierdie vrou het ek geneem, en toe ek naby haar kom, het ek die maagdom nie aan
haar gevind nie,
15 dan moet die vader en die moeder van die dogter die bewys van die dogter se
maagdom neem en na die oudstes van die stad by die poort uitbring.
16 En die vader van die dogter moet aan die oudstes sê: Ek het my dogter aan
hierdie man as vrou gegee, maar hy het haar gehaat;
17 en kyk, hy het haar slegte dinge nagegee deur te sê: Ek het aan jou dogter
die maagdom nie gevind nie--maar dit is die bewys van my dogter se maagdom. En
hulle moet die kledingstuk voor die oudstes van die stad uitsprei.
18 Dan moet die oudstes van dié stad die man neem en hom tugtig
19 en hom 'n boete van honderd sikkels silwer oplê en dit aan die vader van die
dogter gee, omdat hy 'n slegte gerug oor 'n jongmeisie van Israel versprei het.
Verder moet sy sy vrou wees; hy mag haar nie verstoot solank as hy lewe nie.
20 Maar as hierdie woord waarheid is: Die maagdom is aan die dogter nie gevind
nie--
21 dan moet hulle die dogter na die deur van haar vader se huis uitbring, en die
manne van haar stad moet haar stenig, dat sy sterwe, omdat sy 'n skanddaad in
Israel begaan het deur in die huis van haar vader te hoereer. So moet jy dan die
kwaad uit jou midde uitroei.
22 As 'n man betrap word terwyl hy met 'n getroude vrou gemeenskap het, moet
hulle altwee sterwe: die man wat met die vrou gemeenskap gehad het, en die vrou.
So moet jy dan die kwaad uit Israel uitroei.
23 As 'n dogter, 'n jongmeisie, aan 'n man verloof is, en iemand kry haar in die
stad en hou met haar gemeenskap,
24 dan moet julle hulle twee na die poort van dié stad uitbring en hulle stenig,
dat hulle sterwe; die dogter, omdat sy in die stad nie geskreeu het nie, en die
man, omdat hy die vrou van sy naaste onteer het. So moet jy dan die kwaad uit
jou midde uitroei.
25 Maar as die man die verloofde dogter in die veld kry en die man haar aangryp
en met haar gemeenskap het, moet die man wat met haar gemeenskap gehad het,
alleen sterwe;
26 maar aan die dogter moet jy niks doen nie: daar is in die dogter geen sonde
wat die dood verdien nie; want soos wanneer 'n man teen sy naaste opstaan en hom
doodslaan, so is hierdie geval.
27 Want hy het haar in die veld gekry; die verloofde dogter het geskreeu, maar
daar was niemand om haar te help nie.
28 As 'n man 'n dogter, 'n jongmeisie, kry wat nie verloof is nie, en haar
aangryp en met haar gemeenskap het, en hulle word betrap,
29 dan moet die man wat met haar gemeenskap gehad het, die vader van die dogter
vyftig sikkels silwer gee; en sy moet sy vrou wees, omdat hy haar onteer het; hy
mag haar nie verstoot solank as hy lewe nie.
30 'n Man mag die vrou van sy vader nie neem nie, en hy mag die kombers van sy
vader nie oplig nie.
23
1 Hy wat deur verbryseling vermink of van wie die manlike deel afgesny is, mag
in die vergadering van die HERE nie kom nie.
2 Geen baster mag in die vergadering van die HERE kom nie; selfs sy tiende
geslag mag in die vergadering van die HERE nie kom nie.
3 Geen Ammoniet of Moabiet mag in die vergadering van die HERE kom nie; selfs
hulle tiende geslag mag nooit in die vergadering van die HERE kom nie;
4 omdat hulle julle, by jul uittog uit Egipte, nie met brood en water op die pad
tegemoetgekom het nie; en omdat hy Bíleam, die seun van Beor, uit Petor in
Mesopotámië, teen jou gehuur het om jou te vloek.
5 Maar die HERE jou God wou nie na Bíleam luister nie; maar die HERE jou God het
vir jou die vloek in 'n seën verander, omdat die HERE jou God jou liefgehad het.
6 Jy mag hulle vrede en hulle geluk solank as jy lewe, vir ewig nie soek nie.
7 Die Edomiet moet jy nie as 'n gruwel beskou nie, want hy is jou broer; die
Egiptenaar moet jy nie as 'n gruwel beskou nie, want jy was 'n vreemdeling in sy
land.
8 Kinders wat vir hulle in die derde geslag gebore word, mag in die vergadering
van die HERE kom.
9 Wanneer jy as leër teen jou vyande uittrek, pas dan op vir enigiets wat
verkeerd is.
10 As daar iemand by jou is wat weens 'n voorval by nag nie rein is nie, moet hy
buitekant die laer uitgaan; hy mag nie in die laer inkom nie.
11 Maar as die aand aankom, moet hy hom in die water bad; en teen sonsondergang
mag hy in die laer inkom.
12 Jy moet buitekant die laer 'n plek hê, en daarheen moet jy uitgaan.
13 En jy moet by jou gereedskap 'n grafie hê; as jy dan buitekant gaan sit, moet
jy daarmee grawe en wat van jou uitgegaan het, weer toemaak.
14 Want die HERE jou God wandel midde-in jou laer om jou te red en jou vyande
aan jou oor te gee; daarom moet jou laer heilig wees, sodat Hy niks skandeliks
by jou mag sien en Hom van jou afwend nie.
15 Jy mag 'n slaaf wat van sy heer na jou ontsnap het, nie aan sy heer oorlewer
nie.
16 Hy moet by jou bly, in jou midde, in die plek wat hy in een van jou poorte
uitkies, waar dit vir hom goed is; jy mag hom nie verdruk nie.
17 Daar mag geen hoer uit die dogters van Israel wees nie; en daar mag geen
skandseun uit die seuns van Israel wees nie.
18 Jy mag geen hoereloon of hondeprys in die huis van die HERE jou God as enige
gelofte offer bring nie; want dié altwee is vir die HERE jou God 'n gruwel.
19 Jy mag jou broer geen rente oplê nie, rente van geld, rente van eetware,
rente van enigiets wat 'n mens teen rente uitleen nie.
20 Die uitlander mag jy rente oplê, maar jou broer mag jy geen rente oplê nie,
sodat die HERE jou God jou kan seën in alles waar jy jou hand aan slaan in die
land waarheen jy gaan om dit in besit te neem.
21 As jy aan die HERE jou God 'n gelofte doen, moet jy nie versuim om dit te
betaal nie; want die HERE jou God sal dit sekerlik van jou eis, en dit sal sonde
in jou word.
22 Maar as jy nalaat om te belowe, sal dit geen sonde in jou wees nie.
23 Wat oor jou lippe gaan, moet jy hou en doen soos jy aan die HERE jou God
vrywillig beloof het--wat jy met jou mond gespreek het.
24 As jy in die wingerd van jou naaste kom, mag jy na hartelus volop druiwe eet,
maar in jou tas mag jy niks steek nie.
25 As jy in die ongesnyde graan van jou naaste kom, mag jy met jou hand are
afpluk; maar 'n sekel mag jy nie swaai in die ongesnyde graan van jou naaste
nie.
24
1 As 'n man 'n vrou neem en met haar trou, en as sy dan geen guns in sy oë vind
nie, omdat hy iets skandeliks aan haar ontdek het, en hy haar 'n skeibrief
skrywe en in haar hand gee en haar uit sy huis wegstuur,
2 en sy uit sy huis uittrek en weggaan en 'n ander man s'n word,
3 en dié laaste man haar haat en haar 'n skeibrief skrywe en in haar hand gee en
haar uit sy huis wegstuur, of as dié laaste man sterwe wat haar vir hom as vrou
geneem het--
4 dan mag haar eerste man wat haar weggestuur het, haar nie weer neem, dat sy sy
vrou word nadat sy onrein geword het nie; want dit is 'n gruwel voor die
aangesig van die HERE, en jy mag op die land wat die HERE jou God jou as erfenis
sal gee, geen skuld laai nie.
5 As 'n man pas getroud is, hoef hy nie op kommando uit te trek nie, en hulle
moet hom in geen enkele opsig iets oplê nie; een jaar lank moet hy vry wees vir
sy huis en aan sy vrou wat hy geneem het, vreugde verskaf.
6 Niemand mag die handmeul of die boonste maalklip as pand neem nie, want hy
neem die lewe as pand.
7 As iemand betrap word wat 'n persoon uit sy broers, uit die kinders van
Israel, steel en hom hard behandel en hom verkoop, dan moet dié dief sterwe. So
moet jy dan die kwaad uit jou midde uitroei.
8 Neem jou in ag by die plaag van melaatsheid om baie noukeurig te handel
volgens alles wat die Levitiese priesters julle sal leer; soos ek hulle beveel
het, moet julle dit sorgvuldig hou.
9 Dink aan wat die HERE jou God op die pad, by julle uittog uit Egipte, aan
Mirjam gedoen het.
10 As jy aan jou naaste enigiets leen, mag jy in sy huis nie ingaan om sy pand
te gaan haal nie;
11 buite moet jy bly staan, en die man aan wie jy geleen het, moet die pand vir
jou buitentoe uitbring.
12 En as hy 'n arm man is, moet jy met sy pand nie gaan slaap nie.
13 Jy moet hom sekerlik teen sonsondergang die pand teruggee, dat hy in sy kleed
kan slaap en jou kan seën; en dit sal geregtigheid vir jou wees voor die
aangesig van die HERE jou God.
14 Jy mag 'n arm en behoeftige dagloner uit jou broers of uit jou vreemdelinge
wat in jou land in jou poorte is, nie verdruk nie.
15 Op die dag self moet jy sy loon gee, sodat die son oor hom nie ondergaan
nie--want hy is arm en sy siel verlang daarna--dat hy nie teen jou tot die HERE
roep en dit sonde in jou word nie.
16 Die vaders mag nie vir die kinders, en die kinders mag nie vir die vaders
gedood word nie; elkeen moet vir sy eie sonde gedood word.
17 Jy mag die reg van vreemdeling en wees nie verdraai nie en die kleed van 'n
weduwee nie as pand neem nie.
18 Maar jy moet daaraan dink dat jy 'n slaaf was in Egipte en die HERE jou God
jou daaruit verlos het; daarom beveel ek jou om hierdie saak te doen.
19 As jy jou oes op jou land insamel en 'n gerf op die land vergeet, mag jy nie
omdraai om dit te gaan haal nie; vir die vreemdeling, die wees en die weduwee
moet dit wees, dat die HERE jou God jou kan seën in al die werk van jou hande.
20 As jy jou olywe afslaan, moet jy nie agter jou in die takke rond soek nie;
vir die vreemdeling, die wees en die weduwee moet dit wees.
21 As jy jou wingerd oes, moet jy agter jou nie skoon afoes nie; vir die
vreemdeling, die wees en die weduwee moet dit wees.
22 En jy moet daaraan dink dat jy 'n slaaf was in Egipteland; daarom beveel ek
jou om hierdie saak te doen.
25
1 As daar tussen manne 'n twis is en hulle na die gereg kom en die regters hulle
vonnis en die regverdige regverdig verklaar en die skuldige skuldig verklaar,
2 as dan die skuldige slae verdien, moet die regter hom laat lê en hom in sy
teenwoordigheid met 'n aantal slae laat slaan ooreenkomstig sy skuld;
3 veertig slae mag hy hom laat gee, nie meer nie, dat hy hom nie verder met baie
slae bo dié laat slaan en jou broer voor jou oë veragtelik gemaak word nie.
4 Jy mag 'n os nie muilband as hy graan dors nie.
5 As broers bymekaar woon en een van hulle sterwe sonder dat hy 'n seun het, dan
mag die vrou van die oorledene nie daarbuite 'n vreemde man s'n word nie; haar
swaer moet by haar ingaan en haar as sy vrou neem en die swaershuwelik met haar
sluit;
6 en die eersgeborene wat sy baar, moet staan op naam van sy oorlede broer, dat
sy naam nie uit Israel uitgedelg word nie.
7 Maar as dit die man nie beval om sy skoonsuster te neem nie, moet sy
skoonsuster na die poort opgaan na die oudstes toe, en sê: My swaer weier om sy
broer se naam in Israel in stand te hou; hy wil met my die swaershuwelik nie
sluit nie--
8 dan moet die oudstes van sy stad hom roep en met hom spreek; bly hy dan daarby
staan en sê: Dit beval my nie om haar te neem nie--
9 dan moet sy skoonsuster voor die oë van die oudstes na hom toe nader kom en sy
skoen van sy voet aftrek en in sy gesig spuug, en sy moet verklaar en sê: So
moet met die man gedoen word wat die huis van sy broer nie wil bou nie.
10 En sy naam moet in Israel genoem word: Die huis van die kaalvoet.
11 As manne met mekaar veg, die een met die ander, en die een se vrou aankom om
haar man te red uit die hand van die een wat hom slaan, en haar hand uitsteek en
hom by die skaamdele gryp,
12 dan moet jy haar hand afkap; jou oog mag nie verskoon nie.
13 Jy mag nie twee soorte weegstene, 'n grote en 'n kleintjie, in jou sak hê
nie.
14 Jy mag in jou huis nie twee soorte efas, 'n grote en 'n kleintjie, hê nie.
15 Jy moet 'n volle en regte gewig hê; jy moet 'n volle en regte efa hê; sodat
jou dae verleng mag word in die land wat die HERE jou God jou sal gee.
16 Want almal wat hierdie dinge doen, is 'n gruwel vir die HERE jou God--almal
wat onreg doen.
17 Dink aan wat Amalek op die pad by julle uittog uit Egipte aan jou gedoen het,
18 hoe hy jou op die pad teëgekom het en by jou die agterhoede, al die swakkes
agter jou, verslaan het terwyl jy moeg en mat was, en hy God nie gevrees het
nie.
19 As dan die HERE jou God vir jou rus gee van al jou vyande rondom, in die land
wat die HERE jou God jou as erfenis sal gee om dit in besit te neem, dan moet jy
die gedagtenis van Amalek onder die hemel uitdelg; vergeet dit nie.
26
1 En as jy in die land kom wat die HERE jou God jou as erfenis sal gee en jy dit
in besit neem en daarin woon,
2 dan moet jy neem uit die eerstelinge van al die vrugte van die land wat jy
inbring uit jou land wat die HERE jou God jou sal gee, en dit in 'n mandjie sit;
en jy moet gaan na die plek wat die HERE jou God sal uitkies om sy Naam daar te
laat woon,
3 en na die priester kom wat daar in dié dae sal wees, en jy moet vir hom sê: Ek
verklaar vandag aan die HERE u God dat ek in die land gekom het wat die HERE aan
ons vaders met 'n eed beloof het om aan ons te gee.
4 En die priester moet die mandjie uit jou hand neem en dit voor die altaar van
die HERE jou God neersit.
5 Dan moet jy voor die aangesig van die HERE jou God verklaar en sê: My vader
was 'n swerwende Arameër en het na Egipte afgetrek en daar as vreemdeling
vertoef met min mense; maar hy het daar 'n groot, magtige en talryke nasie
geword.
6 Maar die Egiptenaars het ons mishandel en ons verdruk en 'n harde diens op ons
gelê.
7 Toe het ons die HERE, die God van ons vaders, aangeroep; en die HERE het ons
stem gehoor en ons ellende en ons moeite en ons verdrukking aangesien;
8 en die HERE het ons uit Egipte uitgelei deur 'n sterke hand en 'n uitgestrekte
arm en deur groot skrikwekkende dade en deur tekens en wonders;
9 en Hy het ons na hierdie plek gebring en ons hierdie land gegee, 'n land wat
oorloop van melk en heuning.
10 Hier het ek dan nou die eerstelinge gebring van die vrugte van die land wat
U, HERE, my gegee het. Dan moet jy dit neersit voor die aangesig van die HERE
jou God en jou neerbuig voor die aangesig van die HERE jou God.
11 En jy moet vrolik wees oor al die goeie dinge wat die HERE jou God jou en jou
huis gegee het; jy en die Leviet en die vreemdeling wat by jou is.
12 As jy al die tiendes van jou opbrings klaar afgesonder het in die derde jaar,
die jaar van die tiendes, dan moet jy aan die Leviet, die vreemdeling, die wees
en die weduwee gee, dat hulle in jou poorte kan eet en versadig word.
13 En jy moet voor die aangesig van die HERE jou God sê: Ek het die heilige goed
uit die huis weggebring en dit ook aan die Leviet en die vreemdeling, die wees
en die weduwee gegee, geheel en al volgens u gebod wat U my beveel het; ek het
geeneen van u gebooie oortree of vergeet nie.
14 Ek het daarvan in my rou nie geëet en daarvan as 'n onreine niks weggebring
en daarvan aan 'n dooie niks gegee nie; ek het na die stem van die HERE my God
geluister; ek het gedoen net soos U my beveel het.
15 Kyk tog uit u heilige woning, uit die hemel, neer en seën u volk Israel en
die land wat U ons gegee het, soos U aan ons vaders met 'n eed beloof het, 'n
land wat oorloop van melk en heuning.
16 Vandag beveel die HERE jou God jou om hierdie insettinge en verordeninge na
te kom; onderhou dan en doen dit met jou hele hart en met jou hele siel.
17 Vandag het jy die HERE laat verklaar dat Hy vir jou 'n God sal wees, en dat
jy in sy weë moet wandel en sy insettinge en sy gebooie en sy verordeninge moet
hou en na sy stem moet luister.
18 En die HERE het jou vandag laat verklaar dat jy vir Hom 'n eiendomsvolk sal
wees soos Hy jou beloof het, en dat jy al sy gebooie sal onderhou;
19 en dat Hy jou dan die hoogste sal stel bo al die nasies wat Hy gemaak het,
tot 'n lof en 'n roem en 'n sieraad, en dat jy 'n heilige volk aan die HERE jou
God sal wees soos Hy beloof het.
27
1 En Moses het saam met die oudstes van Israel aan die volk bevel gegee en gesê:
Onderhou al die gebooie wat ek julle vandag beveel.
2 En die dag as julle deur die Jordaan gaan in die land wat die HERE jou God jou
sal gee, moet jy vir jou groot klippe oprig en dit met kalk bestryk.
3 En jy moet as jy oortrek daarop skrywe al die woorde van hierdie wet, sodat jy
kan kom in die land wat die HERE jou God jou sal gee, 'n land wat oorloop van
melk en heuning, soos die HERE, die God van jou vaders, jou beloof het.
4 As julle dan deur die Jordaan trek, moet julle hierdie klippe waaromtrent ek
julle vandag bevel gee, op die berg Ebal oprig, en jy moet dit met kalk bestryk.
5 En jy moet daar vir die HERE jou God 'n altaar bou, 'n altaar van klippe; jy
mag geen yster daaroor swaai nie.
6 Van ongekapte klippe moet jy die altaar van die HERE jou God bou; en jy moet
daarop brandoffers bring aan die HERE jou God.
7 Ook moet jy dankoffers slag en daar eet en vrolik wees voor die aangesig van
die HERE jou God.
8 En jy moet op die klippe baie duidelik skrywe al die woorde van hierdie wet.
9 Verder het Moses en die Levitiese priesters die hele Israel toegespreek en
gesê: Wees stil en luister, o Israel! Vandag het jy die volk van die HERE
geword.
10 Daarom moet jy na die stem van die HERE jou God luister en sy gebooie en sy
insettinge volbring wat ek jou vandag beveel.
11 En Moses het aan die volk op dié dag bevel gegee en gesê:
12 Hierdie stamme moet staan om die volk te seën op die berg Gerísim as julle
deur die Jordaan getrek het: Símeon en Levi en Juda en Issaskar en Josef en
Benjamin.
13 En hierdie moet staan om te vervloek op die berg Ebal: Ruben, Gad en Aser en
Sébulon, Dan en Náftali.
14 En die Leviete moet verklaar en aan al die manne van Israel hardop sê:
15 Vervloek is die man wat 'n gesnede of gegote beeld maak, 'n gruwel vir die
HERE, werk van 'n ambagsman se hande, en dit in die geheim opstel; en die hele
volk moet antwoord en sê: Amen.
16 Vervloek is hy wat sy vader of sy moeder verag; en die hele volk moet sê:
Amen.
17 Vervloek is hy wat sy naaste se grenslyn verlê; en die hele volk moet sê:
Amen.
18 Vervloek is hy wat 'n blinde op die dwaalweg lei; en die hele volk moet sê:
Amen.
19 Vervloek is hy wat die reg van vreemdeling, wees en weduwee verdraai; en die
hele volk moet sê: Amen.
20 Vervloek is hy wat met die vrou van sy vader gemeenskap het, want hy het die
kombers van sy vader opgelig; en die hele volk moet sê: Amen.
21 Vervloek is hy wat met enige dier gemeenskap het; en die hele volk moet sê:
Amen.
22 Vervloek is hy wat met sy suster, die dogter van sy vader of die dogter van
sy moeder, gemeenskap het; en die hele volk moet sê: Amen.
23 Vervloek is hy wat met sy skoonmoeder gemeenskap het; en die hele volk moet
sê: Amen.
24 Vervloek is hy wat sy naaste in die geheim doodslaan; en die hele volk moet
sê: Amen.
25 Vervloek is hy wat 'n omkoopgeskenk aanneem om 'n persoon--onskuldige
bloed--dood te slaan; en die hele volk moet sê: Amen.
26 Vervloek is hy wat die woorde van hierdie wet nie hou om dit te doen nie; en
die hele volk moet sê: Amen.
28
1 As jy dan goed luister na die stem van die HERE jou God om sorgvuldig te hou
al sy gebooie wat ek jou vandag beveel, dan sal die HERE jou God jou die hoogste
stel bo al die nasies van die aarde.
2 En al hierdie seëninge sal oor jou kom en jou inhaal as jy luister na die stem
van die HERE jou God.
3 Geseënd sal jy wees in die stad, en geseënd sal jy wees in die veld.
4 Geseënd sal wees die vrug van jou liggaam en die vrugte van jou land en die
vrug van jou vee, die aanteel van jou beeste en die aanteel van jou kleinvee.
5 Geseënd sal wees jou mandjie en jou bakskottel.
6 Geseënd sal jy wees by jou ingang, en geseënd sal jy wees by jou uitgang.
7 Die HERE sal maak dat jou vyande wat teen jou opstaan, voor jou verslaan word;
op een pad sal hulle teen jou uittrek en op sewe paaie voor jou uit vlug.
8 Die HERE sal die seën oor jou gebied in jou skure en in alles waar jy jou hand
aan slaan; en Hy sal jou seën in die land wat die HERE jou God jou sal gee.
9 Die HERE sal jou vir Hom as heilige volk bevestig soos Hy jou dit gesweer het,
as jy die gebooie van die HERE jou God hou en in sy weë wandel.
10 En al die volke van die aarde sal sien dat die Naam van die HERE oor jou
uitgeroep is, en hulle sal vir jou vrees.
11 En die HERE sal die goeie aan jou oorvloedig gee in die vrug van jou liggaam
en in die vrug van jou vee en in die vrugte van jou land, in die land wat die
HERE aan jou vaders met 'n eed beloof het om aan jou te gee.
12 Die HERE sal sy goeie skatkamer, die hemel, vir jou oopmaak om die reën van
jou land op die regte tyd te gee en om al die werk van jou hand te seën; en jy
sal aan baie nasies uitleen, maar self nie hoef te leen nie.
13 En die HERE sal jou die kop en nie die stert maak nie, en jy sal net boontoe
en nie ondertoe gaan nie as jy luister na die gebooie van die HERE jou God wat
ek jou vandag beveel om te hou en te doen,
14 en jy nie regs of links afwyk van al die woorde wat ek julle vandag beveel,
om agter ander gode aan te loop om hulle te dien nie.
15 Maar as jy nie luister na die stem van die HERE jou God, om sorgvuldig te hou
al sy gebooie en sy insettinge wat ek jou vandag beveel nie, dan sal al hierdie
vloeke oor jou kom en jou inhaal.
16 Vervloek sal jy wees in die stad, en vervloek sal jy wees in die veld.
17 Vervloek sal wees jou mandjie en jou bakskottel.
18 Vervloek sal wees die vrug van jou liggaam en die vrugte van jou land, die
aanteel van jou beeste en die aanteel van jou kleinvee.
19 Vervloek sal jy wees by jou ingang, en vervloek sal jy wees by jou uitgang.
20 Die HERE sal teen jou stuur die vervloeking, die verwarring en die bedreiging
in alles waar jy jou hand aan slaan, wat jy moet doen; totdat jy verdelg is en
totdat jy gou tot niet gaan vanweë die boosheid van jou handelinge, dat jy My
verlaat het.
21 Die HERE sal maak dat die pes jou aankleef totdat Hy jou vernietig uit die
land waarheen jy gaan om dit in besit te neem.
22 Die HERE sal jou swaar tref met tering en koors en vurige koors en ontsteking
en droogte en brandkoring en heuningdou; en hulle sal jou vervolg totdat jy
omkom.
23 En jou hemel wat bo jou hoof is, sal koper, en die aarde wat onder jou is,
yster wees.
24 Die HERE sal die reën van jou land poeier en stof maak; van die hemel sal dit
op jou afkom totdat jy verdelg is.
25 Die HERE sal maak dat jy voor jou vyande verslaan word; op een pad sal jy
teen hom uittrek en op sewe paaie sal jy voor hom uit vlug--en jy sal 'n
skrikbeeld vir al die koninkryke van die aarde word.
26 En jou lyke sal as voedsel dien vir al die voëls van die hemel en vir die
diere van die aarde sonder dat iemand hulle skrikmaak.
27 Die HERE sal jou swaar tref met swere van Egipte en met geswelle en skurfte
en uitslag waarvan jy nie kan gesond word nie.
28 Die HERE sal jou slaan met kranksinnigheid en blindheid en sinsverwarring,
29 sodat jy op die middag sal rondtas soos die blinde in die donker rondtas, en
in jou weë sal jy geen voorspoed hê nie; maar jy sal altyddeur net verdruk en
beroof wees sonder dat daar 'n helper is.
30 Jy sal jou met 'n vrou verloof, maar 'n ander man sal haar skend; 'n huis sal
jy bou, maar daarin nie woon nie; 'n wingerd plant, maar dit nie in gebruik neem
nie.
31 Jou bees word voor jou oë geslag, maar jy sal daarvan nie eet nie; jou esel
word voor jou weggeroof en sal na jou nie terugkom nie; jou kleinvee word aan
jou vyande gegee sonder dat daar vir jou 'n helper is.
32 Jou seuns en jou dogters word aan 'n ander volk gegee, terwyl jou oë dit sien
en die hele dag na hulle smag sonder dat jy daar iets aan kan doen.
33 Die vrugte van jou land en al jou werk sal 'n volk eet wat jy nie ken nie; en
jy sal altyddeur net verdruk en hard behandel word.
34 En jy sal kranksinnig wees vanweë die gesig van jou oë wat jy sal sien.
35 Die HERE sal jou tref met bose swere aan die knieë en aan die bene--waarvan
jy nie gesond kan word nie--van jou voetsool tot jou skedel.
36 Die HERE sal jou en jou koning wat jy oor jou sal aanstel, na 'n nasie laat
gaan wat jy en jou vaders nie geken het nie; en daar sal jy ander gode, hout en
klip, dien.
37 En jy sal 'n voorwerp van verbasing, 'n spreekwoord en 'n spot wees onder al
die volke waarheen die HERE jou sal wegvoer.
38 Jy sal baie saad op die land uitbring, maar min insamel; want die sprinkaan
sal dit afeet.
39 Wingerde sal jy plant en bewerk maar geen wyn drink of wegbêre nie; want die
wurm sal dit opeet.
40 Olyfbome sal jy hê in jou hele grondgebied, maar jy sal jou nie met olie salf
nie; want jou olywe sal afval.
41 Seuns en dogters sal jy verwek, maar hulle sal vir jou nie wees nie; want
hulle sal in gevangenskap gaan.
42 Al jou bome en die vrugte van jou land sal die sprinkaan in besit neem.
43 Die vreemdeling wat by jou is, sal hoër en hoër oor jou opklim; en jy sal
laer en laer afsak.
44 Hy sal aan jou leen, maar jy sal aan hom nie leen nie; hy sal die kop en jy
die stert wees.
45 En al hierdie vloeke sal oor jou kom en jou agtervolg en jou inhaal totdat jy
verdelg is, omdat jy nie geluister het na die stem van die HERE jou God om sy
gebooie en sy insettinge wat Hy jou beveel het, te hou nie;
46 en hulle sal by jou 'n teken en 'n wonder wees, en by jou nageslag tot in
ewigheid.
47 Omdat jy die HERE jou God nie met vreugde en vrolikheid van hart weens die
oorvloed van alles gedien het nie,
48 sal jy jou vyand wat die HERE teen jou sal stuur, dien in honger en in dors
en in naaktheid en in gebrek aan alles; en hy sal 'n ysterjuk op jou nek sit
totdat hy jou verdelg het.
49 Die HERE sal teen jou 'n nasie bring van ver, van die einde van die aarde af,
soos 'n arend vlieg--'n nasie wie se taal jy nie verstaan nie,
50 'n nasie hard van aangesig, wat 'n grysaard nie ontsien en vir 'n seun geen
genade het nie.
51 En hulle sal die vrug van jou vee en die vrugte van jou land opeet totdat jy
verdelg is; wat vir jou geen koring, mos of olie, aanteel van jou beeste of
aanteel van jou kleinvee sal laat oorbly totdat hulle jou tot niet gemaak het
nie.
52 En hulle sal jou in benoudheid bring in al jou poorte totdat jou hoë en
versterkte mure val waarop jy in jou hele land vertrou het; ja, hulle sal jou in
benoudheid bring in al jou poorte in jou hele land wat die HERE jou God jou
gegee het.
53 En jy sal die vrug van jou liggaam eet, die vlees van jou seuns en jou
dogters wat die HERE jou God jou gegee het, in die beleëring en in die
benoudheid waarmee jou vyand jou benoud sal maak.
54 Die vertroetelde en baie verwénde man by jou--sy oog sal sy broer en die vrou
wat hy liefhet, en sy orige kinders wat hy nog behou het, skeef aankyk;
55 sodat hy aan geeneen van hulle iets sal gee van die vlees van sy kinders wat
hy eet nie, omdat daar vir hom niks anders oorgelaat is in die beleëring en in
die benoudheid waarmee jou vyand jou in al jou poorte benoud sal maak nie.
56 Die vertroetelde en verwénde vrou by jou wat van verwendheid en weekheid
nooit probeer het om haar voetsool op die grond neer te sit nie--haar oog sal
die man wat sy liefhet en haar seun en haar dogter skeef aankyk,
57 ook haar nageboorte wat tussen haar voete uitgaan, en haar kinders wat sy sal
baar; want sy sal dit stilletjies eet by gebrek aan alles in die beleëring en in
die benoudheid waarmee jou vyand jou in al jou poorte benoud sal maak.
58 As jy nie sorgvuldig al die woorde van hierdie wet hou wat in hierdie boek
geskryf is, om hierdie heerlike en gedugte Naam, die HERE jou God, te vrees nie,
59 dan sal die HERE oor jou en oor jou nageslag buitengewone plae bring, groot
en aanhoudende plae, en kwaadaardige en aanhoudende siektes;
60 en Hy sal weer op jou bring al die kwale van Egipte waarvoor jy bang was,
sodat hulle jou aanklewe.
61 Ook allerhande siektes en allerhande plae wat in die boek van hierdie wet nie
geskrywe is nie, dié sal die HERE teen jou laat opkom totdat jy verdelg is.
62 En julle sal met min mense oorbly, in plaas dat julle gewees het soos die
sterre van die hemel in menigte, omdat jy nie geluister het na die stem van die
HERE jou God nie.
63 En soos die HERE oor julle bly was om aan julle goed te doen en julle te
vermenigvuldig, so sal die HERE oor julle bly wees om julle tot niet te maak en
julle te verdelg; en julle sal uitgeruk word uit die land waarheen jy gaan om
dit in besit te neem.
64 En die HERE sal jou verstrooi onder al die volke, van die een einde van die
aarde tot by die ander einde van die aarde; en daar sal jy ander gode, hout en
klip, dien, wat jy en jou vaders nie geken het nie.
65 En onder dié nasies sal jy geen rus hê nie, en vir jou voetsool sal daar geen
rusplek wees nie; maar die HERE sal jou daar 'n bewende hart gee en smagtende oë
en 'n kwynende siel.
66 En jou lewe sal voor jou aan 'n draad hang, en jy sal nag en dag skrik en van
jou lewe nie seker wees nie.
67 In die môre sal jy sê: Ag, was dit maar aand! En in die aand sal jy sê: Ag,
was dit maar môre! --vanweë die skrik van jou hart wat jou sal aangryp, en
vanweë die gesig van jou oë wat jy sal sien.
68 En die HERE sal jou op skepe na Egipte terugbring, op die pad waarvan ek vir
jou gesê het: Jy sal dit verder nie meer sien nie; en daar sal julle aan jul
vyande as slawe en slavinne verkoop word, maar daar sal geen koper wees nie.
29
1 Dit is die woorde van die verbond wat die HERE Moses beveel het om met die
kinders van Israel te sluit in die land Moab, behalwe die verbond wat Hy met
hulle by Horeb gesluit het.
2 En Moses het die hele Israel geroep en vir hulle gesê: Julle het self gesien
alles wat die HERE in Egipteland voor julle oë aan Farao en aan al sy dienaars
en aan sy hele land gedoen het,
3 die groot versoekinge wat jou oë gesien het, dié groot tekens en wonders.
4 Maar die HERE het julle nie 'n hart gegee om te verstaan en oë om te sien en
ore om te hoor tot vandag toe nie.
5 En Ek het julle veertig jaar lank in die woestyn laat trek; julle klere het
aan julle nie verslyt nie, ewemin jou skoen aan jou voet.
6 Brood het julle nie geëet en wyn en sterk drank nie gedrink nie, dat julle kan
weet dat Ek die HERE julle God is.
7 En toe julle by hierdie plek kom, het Sihon, die koning van Hesbon, en Og, die
koning van Basan, uitgetrek ons tegemoet om te veg, maar ons het hulle verslaan
8 en hulle land ingeneem en dit as erfenis gegee aan die Rubeniete en Gadiete en
aan die halwe stam van die Manassiete.
9 Onderhou dan die woorde van hierdie verbond en volbring dit, sodat julle
voorspoedig kan uitvoer alles wat julle doen.
10 Julle staan vandag almal voor die aangesig van die HERE julle God: julle
hoofde, julle stamme, julle oudstes en julle opsigters--al die manne van Israel;
11 julle kinders, julle vroue en jou vreemdeling wat binne-in jou laer is, jou
houtkapper sowel as jou waterputter,
12 om oor te gaan in die verbond van die HERE jou God--en in sy eedswering--wat
die HERE jou God vandag met jou sluit;
13 sodat Hy jou vandag vir Hom as volk kan bevestig en vir jou 'n God kan wees
soos Hy jou beloof het, en soos Hy aan jou vaders Abraham, Isak en Jakob met 'n
eed beloof het.
14 En nie met julle alleen maak ek hierdie verbond en hierdie eedswering nie,
15 maar met die wat vandag hier saam met ons voor die aangesig van die HERE onse
God staan, én met die wat hier vandag nie saam met ons is nie.
16 Want julle weet self hoe ons in Egipteland gewoon en hoe ons dwarsdeur die
nasies getrek het waardeur julle getrek het.
17 En julle het hulle verfoeisels en hulle drekgode, hout en klip, silwer en
goud, by hulle gesien,
18 sodat daar onder julle geen man of vrou of geslag of stam mag wees wat sy
hart vandag van die HERE onse God afwend om die gode van dié nasies te gaan dien
nie, sodat daar onder julle geen wortel mag wees wat gif en wilde-als dra nie,
19 en as hy die woorde van hierdie eedswering hoor, homself dan in sy hart
gelukkig prys deur te sê: Dit sal met my goed gaan alhoewel ek in die
verhardheid van my hart wandel--om so die bewaterde saam met die dorstige weg te
ruk!
20 Die HERE sal hom nie wil vergewe nie, maar dan sal die toorn van die HERE en
sy ywer teen dié man rook, en die hele vloek wat in hierdie boek geskrywe is,
sal op hom rus; en die HERE sal sy naam onder die hemel uitdelg.
21 En die HERE sal hom tot sy ongeluk van al die stamme van Israel afskei
volgens al die vloeke van die verbond wat in hierdie wetboek geskrywe is.
22 En die volgende geslag, julle kinders wat ná julle opstaan, en die uitlander
wat uit 'n ver land kom, sal sê, as hulle die plae van daardie land sien en sy
siektes wat die HERE daarin laat uitbreek het--
23 ook swawel en sout deurdat sy hele oppervlakte uitgebrand is, wat nie besaai
word en niks laat uitspruit nie, waarin hoegenaamd geen plante opslaan nie, soos
die omkering van Sodom en Gomorra, Adma en Sebóim wat die HERE in sy toorn en in
sy grimmigheid omgekeer het--
24 en al die nasies sal sê: Waarom het die HERE so met hierdie land gedoen? Wat
beteken hierdie groot toorngloed?
25 Dan sal hulle antwoord: Omdat hulle die verbond van die HERE, die God van
hulle vaders, verlaat het wat Hy met hulle gesluit het toe hulle deur Hom uit
Egipteland uitgelei is,
26 en hulle ander gode gaan dien en hulle daarvoor neergebuig het, gode wat aan
hulle nie bekend was nie, en wat Hy hulle nie toebedeel het nie,
27 daarom het die toorn van die HERE teen daardie land ontvlam om daaroor die
hele vloek te bring wat in hierdie boek geskrywe is.
28 En die HERE het hulle uit hulle land uitgeruk in toorn en in grimmigheid en
in groot verbolgenheid; en Hy het hulle weggeslinger na 'n ander land, soos dit
vandag is.
29 Die verborge dinge is vir die HERE onse God; maar die geopenbaarde dinge is
vir ons en ons kinders tot in ewigheid, om te doen al die woorde van hierdie
wet.
30
1 En as al hierdie dinge oor jou kom, die seën en die vloek wat ek jou voorgehou
het, en jy dit ter harte neem onder al die nasies waarheen die HERE jou God jou
verdryf het,
2 en jy jou tot die HERE jou God bekeer en na sy stem luister net soos ek jou
vandag beveel, jy en jou kinders, met jou hele hart en met jou hele siel,
3 dan sal die HERE jou God jou lot verander en Hom oor jou ontferm; en Hy sal
jou weer versamel uit al die volke waarheen die HERE jou God jou verstrooi het.
4 Al was jou verstrooides aan die einde van die hemel, daarvandaan sal die HERE
jou God jou versamel, en daarvandaan sal Hy jou gaan haal.
5 En die HERE jou God sal jou bring in die land wat jou vaders in besit geneem
het, en jy sal dit in besit neem; en Hy sal aan jou goed doen en jou
vermenigvuldig meer as jou vaders.
6 En die HERE jou God sal jou hart besny en die hart van jou nageslag, om die
HERE jou God lief te hê met jou hele hart en met jou hele siel, dat jy kan lewe.
7 En die HERE jou God sal al hierdie vloeke op jou vyande en op jou haters lê
wat jou vervolg het.
8 Maar jy sal weer na die stem van die HERE luister en al sy gebooie doen wat ek
jou vandag beveel.
9 En die HERE jou God sal die goeie aan jou oorvloedig gee in al die werk van
jou hand, in die vrug van jou liggaam en in die vrug van jou vee en in die
vrugte van jou land; want die HERE sal weer oor jou ten goede bly wees soos Hy
bly was oor jou vaders,
10 as jy na die stem van die HERE jou God luister om sy gebooie en sy insettinge
te hou wat in hierdie wetboek geskrywe is; as jy jou tot die HERE jou God bekeer
met jou hele hart en met jou hele siel.
11 Want hierdie gebod wat ek jou vandag beveel, is vir jou nie te swaar nie en
is nie ver nie.
12 Dit is nie in die hemel nie, sodat jy moet sê: Wie sal vir ons na die hemel
opklim en dit vir ons gaan haal en ons dit laat hoor, dat ons dit kan doen?
13 Dit is ook nie oorkant die see nie, sodat jy moet sê: Wie sal vir ons na die
oorkant van die see oorvaar en dit vir ons gaan haal en ons dit laat hoor, dat
ons dit kan doen?
14 Maar baie naby jou is die woord, in jou mond en in jou hart, om dit te doen.
15 Kyk, ek het jou vandag voorgehou die lewe en die geluk, en die dood en die
ongeluk.
16 Wat ek jou vandag beveel, is om die HERE jou God lief te hê, in sy weë te
wandel en sy gebooie en sy insettinge en sy verordeninge te hou, sodat jy kan
lewe en vermenigvuldig en die HERE jou God jou mag seën in die land waarheen jy
gaan om dit in besit te neem.
17 Maar as jou hart hom afwend en jy nie luister nie en jy jou laat verlei,
sodat jy jou voor ander gode neerbuig en hulle dien,
18 dan verkondig ek julle vandag dat julle sekerlik sal omkom; julle sal die dae
nie verleng in die land waarheen jy oor die Jordaan trek om dit in besit te gaan
neem nie.
19 Ek neem vandag die hemel en die aarde as getuies teen julle; die lewe en die
dood, die seën en die vloek het ek jou voorgehou. Kies dan die lewe, dat jy kan
lewe, jy en jou nageslag,
20 deur die HERE jou God lief te hê, na sy stem te luister en Hom aan te hang;
want dit is jou lewe en die lengte van jou dae, sodat jy kan woon in die land
wat die HERE aan jou vaders Abraham, Isak en Jakob met 'n eed beloof het om dit
aan hulle te gee.
31
1 Daarna het Moses gegaan en die hele Israel met hierdie woorde toegespreek
2 en vir hulle gesê: Ek is vandag honderd en-twintig jaar oud; ek kan nie meer
uit-- en ingaan nie, en die HERE het vir my gesê: Jy mag deur hierdie Jordaan
nie gaan nie.
3 Die HERE jou God, Hy trek voor jou oor; Hy sal hierdie nasies voor jou uit
verdelg, en jy sal hulle uit hul besitting verdrywe; Josua, hy trek voor jou oor
soos die HERE gespreek het.
4 En die HERE sal met hulle doen soos Hy met Sihon en met Og, die konings van
die Amoriete, en met hulle land gedoen het, wat Hy verdelg het;
5 die HERE sal hulle aan julle oorgee, en julle moet met hulle handel geheel en
al volgens die gebod wat ek julle beveel het.
6 Wees sterk en vol moed; wees nie bevrees en word nie verskrik vir hulle nie;
want dit is die HERE jou God wat saam met jou trek; Hy sal jou nie begewe of
verlaat nie.
7 Toe het Moses Josua geroep en aan hom voor die oë van die hele Israel gesê:
Wees sterk en vol moed, want jy sal met hierdie volk in die land ingaan wat die
HERE aan hulle vaders met 'n eed beloof het om aan hulle te gee; en jy sal hulle
dit laat erwe.
8 En dit is die HERE wat voor jou uit trek; Hy sal met jou wees; Hy sal jou nie
begewe of verlaat nie; jy mag nie bevrees of verskrik wees nie.
9 En Moses het hierdie wet opgeskrywe en dit gegee aan die priesters, die seuns
van Levi, wat die verbondsark van die HERE gedra het, en aan al die oudstes van
Israel.
10 En Moses het aan hulle bevel gegee en gesê: Aan die einde van sewe jaar, op
die bepaalde tyd van die jaar van kwytskelding, op die huttefees,
11 as die hele Israel kom om te verskyn voor die aangesig van die HERE jou God
op die plek wat Hy sal uitkies, moet jy hierdie wet voor die hele Israel, voor
hulle ore lees.
12 Laat die volk byeenkom, die manne en die vroue en die kinders en jou
vreemdeling wat in jou poorte is, dat hulle kan hoor en dat hulle kan leer om
die HERE julle God te vrees en sorgvuldig al die woorde van hierdie wet te hou.
13 En hulle kinders wat dit nie ken nie, moet hoor en leer om die HERE julle God
te vrees al die dae wat julle lewe in die land waarheen julle deur die Jordaan
trek om dit in besit te neem.
14 En die HERE het vir Moses gesê: Kyk, jou dae kom nader dat jy moet sterwe;
roep Josua, en gaan julle in die tent van samekoms staan, dat Ek aan hom bevel
kan gee. Toe het Moses en Josua gegaan en in die tent van samekoms gaan staan.
15 En die HERE het in die tent in 'n wolkkolom verskyn terwyl die wolkkolom by
die ingang van die tent bly staan het.
16 Toe sê die HERE vir Moses: Kyk, jy ontslaap met jou vaders, en hierdie volk
sal opstaan, en hulle sal die vreemde gode van die land waarheen hulle gaan, in
sy midde agternahoereer en My verlaat en my verbond verbreek wat Ek met hulle
gemaak het.
17 Dan sal my toorn op dié dag teen hulle ontvlam, en Ek sal hulle verlaat en my
aangesig vir hulle verberg, sodat hulle verteer word en baie onheile en node
hulle oorkom. Dan sal hulle op dié dag sê: Het hierdie onheile ons nie oorgekom,
omdat onse God nie onder ons is nie?
18 Maar Ek sal op dié dag my aangesig heeltemal verberg weens al die kwaad wat
hulle gedoen het; want hulle het na ander gode afgewyk.
19 Skryf dan nou vir julle hierdie lied op, en leer dit aan die kinders van
Israel; lê dit in hulle mond, dat hierdie lied vir My 'n getuie teen die kinders
van Israel kan wees.
20 Want Ek sal hulle inbring in die land wat Ek aan hulle vaders met 'n eed
beloof het, wat oorloop van melk en heuning, en hulle sal eet en versadig en vet
word; dan sal hulle afwyk na ander gode en dié dien, en hulle sal My verag en my
verbond verbreek.
21 En as dan baie onheile en node oor hulle kom, dan sal hierdie lied in hulle
aangesig as getuie antwoord--want dit sal uit die mond van hulle nageslag nie
vergeet wees nie--want Ek ken hulle gedagtes wat hulle vandag koester voordat Ek
hulle inbring in die land wat Ek met 'n eed beloof het.
22 Toe het Moses hierdie lied op dié dag opgeskrywe en dit aan die kinders van
Israel geleer.
23 En Hy het aan Josua, die seun van Nun, bevel gegee en gesê: Wees sterk en vol
moed, want jy sal die kinders van Israel inbring in die land wat Ek hulle met 'n
eed beloof het; en Ek sal met jou wees.
24 En toe Moses die woorde van hierdie wet klaar in 'n boek geskryf het tot die
einde toe,
25 het Moses aan die Leviete wat die verbondsark van die HERE gedra het, bevel
gegee en gesê:
26 Neem hierdie wetboek en sit dit neer aan die kant van die verbondsark van die
HERE julle God, dat dit daar as getuie teen jou kan wees.
27 Want ék ken jou wederstrewigheid en jou hardnekkigheid. As julle, terwyl ek
nog vandag by julle lewe, wederstrewig was teen die HERE--hoeveel te meer dan ná
my dood!
28 Laat al die oudstes van julle stamme en julle opsigters by my vergader, dat
ek voor hulle ore hierdie woorde kan spreek, en teen hulle die hemel en die
aarde as getuies kan neem.
29 Want ek weet dat julle ná my dood gewis verderflik sal handel en sal afwyk
van die weg wat ek julle beveel het, sodat die onheil julle aan die einde van
die dae sal teëkom, omdat julle sal doen wat verkeerd is in die oë van die HERE
om Hom deur die werk van julle hande te terg.
30 Toe het Moses voor die ore van die hele vergadering van Israel die woorde van
hierdie lied tot die einde toe uitgespreek.
32
1 Luister, o hemele, dat ek kan spreek, en laat die aarde hoor die woorde van my
mond.
2 Laat my leer drup soos die reën, my woord vloei soos die dou, soos
reëndruppels op die grasspruitjies en soos reënbuie op die plante.
3 Want die Naam van die HERE roep ek uit: Gee grootheid aan onse God!
4 Die Rots--volkome is sy werk; want al sy weë is strafgerigte; 'n God van trou
en sonder onreg; regverdig en reg is Hy.
5 Hulle het verderflik teen Hom gehandel--die wat sy seuns nie was nie, maar
hulle skandvlek--'n verkeerde en verdraaide geslag.
6 Durf julle dit die HERE vergelde, o dwase en onwyse volk? Is Hy nie jou Vader
wat jou geskape het nie; het Hy jou nie gemaak en jou toeberei nie?
7 Dink aan die dae van die ou tyd, let op die jare, van geslag tot geslag; vra
jou vader, dat hy jou dit bekend maak; die ou mense, dat hulle jou dit sê.
8 Toe die Allerhoogste aan die nasies 'n erfdeel gegee het, toe Hy die
mensekinders van mekaar geskei het, het Hy die grense van die volke vasgestel
volgens die getal van die kinders van Israel.
9 Want die HERE se deel is sy volk, Jakob is sy afgemete erfdeel.
10 Hy het hom gevind in 'n woestynland en in 'n woeste wêreld, vol gehuil van
die wildernis; Hy het hom omring, op hom ag gegee, hom bewaak soos sy oogappel.
11 Soos 'n arend sy nes opwek, oor sy kleintjies sweef, sy vlerke uitsprei,
hulle opneem, hulle dra op sy vleuels--
12 die HERE alleen het hom gelei, en daar was geen vreemde god by hom nie.
13 Hy het hom laat ry op die hoogtes van die aarde, en hy het die opbrings van
die veld geëet; en Hy het hom heuning uit die rots laat suig en olie uit die
klipharde rots;
14 dikmelk van beeste en melk van kleinvee, met die vet van lammers en ramme;
stiere van Basan en bokke, met die niervet van koring; en druiwebloed het jy
gedrink, skuimende wyn.
15 Toe het Jesúrun vet geword en agterop geskop--jy het vet geword, dik geword,
spekvet geword--en hy het God verwerp wat hom gemaak het, en die steenrots van
sy heil geminag.
16 Hulle het deur vreemde gode sy ywer gewek; deur gruwels Hom geterg.
17 Hulle het aan die duiwels geoffer, wat nie-God is, gode wat aan hulle nie
bekend was nie; nuwes wat kort gelede opgekom het, vir wie julle vaders nie
gehuiwer het nie.
18 Die Steenrots wat jou verwek het, het jy veronagsaam; en jy het die God
vergeet wat jou voortgebring het.
19 Toe die HERE dit sien, het Hy hulle verwerp, uit ergernis oor sy seuns en
dogters.
20 En Hy het gesê: Ek wil my aangesig vir hulle verberg, Ek wil sien wat hulle
einde sal wees; want 'n heeltemal verkeerde geslag is hulle, kinders in wie geen
trou is nie.
21 Hulle het my ywer gewek deur wat nie-God is, My geterg deur hulle nietige
afgode. Ék sal dan hulle ywer wek deur die wat 'n nie-volk is, deur 'n dwase
nasie sal Ek hulle terg.
22 Want 'n vuur is aangesteek in my toorn en het gebrand tot in die doderyk
daaronder, en dit het die aarde met sy opbrings verteer en die fondamente van
die berge aan die brand gesteek.
23 Ek sal onheile op hulle ophoop; my pyle sal Ek op hulle wegskiet.
24 As hulle uitgeput is van honger en verteer deur koorsgloed en dodelike
siekte, sal Ek die tand van wilde diere teen hulle loslaat met die gif van
stofkruipers.
25 Buitekant sal die swaard beroof, en in die binnekamers die verskrikking; die
jongman sowel as die jongedogter, die suigling saam met die grysaard.
26 Ek sou gesê het: Ek wil hulle wegblaas, hulle gedagtenis onder die mense
uitroei--
27 as Ek nie vir die terging van die vyand bedug was nie, dat hulle teëstanders
dit sou misverstaan en sê: Ons hand was hoog, en die HERE het dit alles nie
gedoen nie.
28 Want 'n nasie van verlore raadsplanne is hulle, en daar is geen verstand in
hulle nie.
29 Was hulle wys, hulle sou dit insien, hulle sou op hulle einde let.
30 Hoe kan een dan duisend agtervolg en twee tien duisend op die vlug jaag, was
dit nie dat hul steenrots hulle verkoop en die HERE hulle oorgelewer het nie!
31 Want hulle steenrots is nie soos ons Steenrots nie--ja, ons vyande self is
skeidsregters!
32 Want hulle wingerdstok is uit die wingerdstok van Sodom en uit die wingerde
van Gomorra; hulle druiwe is giftige druiwe, bitter trosse dra hulle.
33 Hulle wyn is slanggif en wrede addergif.
34 Is dit nie by My opgegaar, in my skatkamers verseël nie?
35 My kom die wraak toe en die vergelding, op die tyd as hulle voet sal wankel;
want die dag van hulle ondergang is naby, en wat oor hulle beskik is, kom gou.
36 Want die HERE sal aan sy volk reg verskaf, en Hy sal medelyde hê met sy
knegte as Hy sien dat hulle vashouplek weg is en dit met almal sonder
uitsondering gedaan is.
37 Dan sal Hy sê: Waar is hulle gode, die steenrots waarin hulle toevlug geneem
het,
38 wat die vet van hulle slagoffers geëet het, die wyn van hulle drankoffer
gedrink het? Laat hulle opstaan en julle help, dat daar oor julle 'n beskerming
kan wees!
39 Aanskou nou dat dit Ek is en dat daar geen god naas My is nie; Ek maak dood
en maak lewend, Ek het verbrysel en Ek genees; en daar is niemand wat uit my
hand red nie.
40 Want Ek sal my hand na die hemel ophef en sê: So waar as Ek ewig leef--
41 as Ek my glinsterende swaard skerp gemaak het en my hand na die strafgerig
gryp, sal Ek wraak oefen op my teëstanders en my haters vergelde.
42 Ek sal my pyle dronk maak van bloed, en my swaard sal vlees eet: van die
bloed van hom wat verslaan en gevang is, van die kop van die vyand se
aanvoerders.
43 Jubel, o nasies, oor sy volk, want Hy sal die bloed van sy knegte wreek, en
Hy sal wraak oefen op sy teëstanders en versoening doen vir sy land en sy volk.
44 En Moses het gekom en al die woorde van hierdie lied voor die ore van die
volk gespreek, hy en Hoséa, die seun van Nun.
45 En toe Moses met al hierdie woorde die hele Israel klaar toegespreek het,
46 sê hy vir hulle: Gee ag op al die woorde waarmee ek julle vandag waarsku, dat
julle dit jul kinders beveel om al die woorde van hierdie wet sorgvuldig te hou.
47 Want dit is geen vergeefse woord vir julle nie, maar dit is julle lewe; en
deur hierdie woord sal julle die dae verleng in die land waarheen julle deur die
Jordaan trek om dit in besit te neem.
48 Daarna het die HERE op daardie selfde dag met Moses gespreek en gesê:
49 Klim op hierdie gebergte Abárim, die berg Nebo, wat in die land Moab is, wat
teenoor Jérigo lê, en aanskou die land Kanaän wat Ek aan die kinders van Israel
as besitting sal gee;
50 en sterwe op die berg waarheen jy opklim, en word versamel by jou
volksgenote, soos jou broer Aäron gesterf het op die berg Hor en versamel is by
sy volksgenote,
51 omdat julle onder die kinders van Israel ontrou teen My gehandel het by die
twiswater van Kades, in die woestyn Sin, omdat julle My nie geheilig het onder
die kinders van Israel nie.
52 Want reg voor sal jy die land sien, maar jy sal daar nie inkom, in die land
wat Ek aan die kinders van Israel sal gee nie.
33
1 En dit is die seën waarmee Moses, die man van God, die kinders van Israel
geseën het voor sy dood.
2 En hy het gesê: Die HERE het gekom van Sinai en vir hulle opgegaan van Seïr
af; Hy het in ligglans verskyn van die gebergte Paran en gekom van heilige tien
duisende af; aan sy regterhand was vlammende vuur vir hulle.
3 Ja, Hy het die stamme lief. Al sy heiliges--hulle is in u hand; en hulle was
gelaer by u voet; elkeen ontvang iets van u uitsprake.
4 Moses het ons die wet beveel, 'n besitting vir die vergadering van Jakob.
5 En Hy het Koning geword in Jesúrun, toe die hoofde van die volk vergader het,
die stamme van Israel almal saam.
6 Laat Ruben lewe en nie sterwe nie, en laat sy manne 'n aantal wees.
7 En dít vir Juda, en hy het gesê: Hoor, HERE, die stem van Juda, en bring hom
na sy volk toe; met sy hande het hy geveg vir hulle, en wees U vir hom 'n hulp
teenoor sy teëstanders.
8 En van Levi het hy gesê: U Tummim en u Urim is vir die man, u gunsgenoot, u
wat deur U beproef is in Massa, met wie U getwis het by die waters van Mériba;
9 wat van sy vader en sy moeder gesê het: Ek sien hom nie, en sy broers nie
erken het en van sy seuns niks geweet het nie; want hulle het u woord bewaar en
u verbond gehou.
10 Hulle sal Jakob u verordeninge leer en Israel u wet; hulle sal reukwerk voor
U neerlê en 'n voloffer op u altaar.
11 Seën, HERE, sy krag, en laat die werk van sy hande U welgevallig wees;
verpletter die lendene van die wat teen hom opstaan en hom haat, sodat hulle nie
kan opstaan nie.
12 Van Benjamin het hy gesê: Die beminde van die HERE--hy sal veilig by Hom
woon; Hy beskerm hom die hele dag en woon tussen sy berghange.
13 En van Josef het hy gesê: Geseënd deur die HERE is sy land met die
kostelikste gawe van die hemel, met dou en met die wêreldvloed wat onder lê,
14 en met die kostelikste voortbrengsels van die son en met die kostelikste
gewasse van die mane
15 en met die vernaamste voortbrengsel van die berge van die voortyd en met die
kostelikste gawe van die ewige heuwels
16 en met die kostelikste gawe van die aarde en van sy volheid, en die welbehae
van Hom wat in die doringbos gewoon het--laat dit kom op die hoof van Josef en
op die hoofskedel van die vors onder sy broers.
17 Sy eersgebore stier--heerlikheid is syne, en sy horings is buffelhorings;
daarmee sal hy die volke stoot, die eindes van die aarde almal saam. En dit is
die tien duisende van Efraim, en dit is die duisende van Manasse!
18 En van Sébulon het hy gesê: Verheug jou, Sébulon, oor jou togte, en Issaskar,
oor jou tente.
19 Hulle sal volke na die berg roep; daar sal hulle offers van geregtigheid
offer; want hulle sal die oorvloed van die see insuig en die verborgenste skatte
van die sand.
20 En van Gad het hy gesê: Geseënd is Hy wat vir Gad ruimte maak; hy gaan lê
soos 'n leeuin en verskeur die arm, ja, die hoofskedel.
21 En hy het vir hom 'n eerstelingsaandeel uitgekies, want daar was die deel van
'n veldheer bewaar; en hy het gekom na die hoofde van die volk, hy het die
geregtigheid van die HERE uitgevoer en sy verordeninge met Israel.
22 En van Dan het hy gesê: Dan is 'n jong leeu wat uit Basan uitspring.
23 En van Náftali het hy gesê: Náftali, versadig van geluk en vol van die seën
van die HERE--neem jy see en suidland in besit!
24 En van Aser het hy gesê: Geseënd is Aser bo die seuns; laat hy die liefling
van sy broers wees, en een wat sy voet in olie insteek.
25 Mag jou grendel yster en koper wees, en jou sterkte soos jou dae.
26 Niemand is daar soos God, o Jesúrun, wat oor die hemel ry as jou hulp, en oor
die wolke in sy hoogheid.
27 Die ewige God is 'n woning, en onder--ewige arms; en Hy het die vyand voor
jou uit verdrywe en gesê: Verdelg!
28 So het Israel dan veilig gaan woon, die bron van Jakob in afsondering, in 'n
land van koring en mos; ja, sy hemel laat dou afdrup.
29 Welgeluksalig is jy, o Israel! Wie is soos jy? 'n Volk wat deur die HERE
verlos is, die skild van jou hulp en wat die swaard van jou hoogheid is, sodat
jou vyande julle al kruipende aan jou onderwerp; maar jy sal op hulle hoogtes
stap.
34
1 Toe het Moses opgeklim uit die vlaktes van Moab na die berg Nebo, die top van
Pisga wat teenoor Jérigo lê; en die HERE het hom die hele land, Gílead tot Dan
toe, laat sien;
2 en die hele Náftali en die land Efraim en Manasse en die hele land Juda tot by
die Westelike See;
3 en die Suidland en die Jordaanstreek, die laagte van Jérigo, die palmstad, tot
by Soar.
4 En die HERE het vir hom gesê: Dit is die land wat Ek aan Abraham, Isak en
Jakob met 'n eed beloof het met die woorde: Aan jou nageslag sal Ek dit gee; Ek
het jou dit met jou oë laat sien, maar jy sal daarheen nie oortrek nie.
5 Toe het Moses, die kneg van die HERE, daar gesterwe in die land Moab, volgens
die bevel van die HERE.
6 En Hy het hom in die dal in die land Moab, teenoor Bet-Peor, begrawe; en
niemand het tot vandag toe sy graf geken nie.
7 En Moses was honderd en-twintig jaar oud toe hy gesterf het; sy oog was nie
verswak nie, en sy krag het nie vergaan nie.
8 Toe het die kinders van Israel Moses beween in die vlaktes van Moab, dertig
dae lank. En die dae van die geween, van die rou oor Moses, het ten einde gekom.
9 En Josua, die seun van Nun, was vol van die Gees van wysheid; want Moses het
hom die hande opgelê. En die kinders van Israel het na hom geluister en gedoen
soos die HERE Moses beveel het.
10 En soos Moses, vir wie die HERE van aangesig tot aangesig geken het, het daar
geen profeet meer in Israel opgestaan nie--
11 wat betref al die tekens en die wonders wat die HERE hom opgedra het om in
Egipteland aan Farao en aan al sy dienaars en sy hele land te doen,
12 en wat betref die hele magsopenbaring en al die groot, skrikwekkende dade wat
Moses voor die oë van die hele Israel gedoen het.