2
10 Jubel, en wees bly, o dogter van Sion! Want kyk, Ek kom om in jou midde te
woon, spreek die HERE.
11 En baie nasies sal hulle in dié dag by die HERE aansluit, en hulle sal My tot
‘n volk wees; en Ek sal in jou midde woon. Dan sal jy weet dat die HERE van die
leërskare my na jou gestuur het.
12 En die HERE sal besit neem van Juda as sy erfdeel op die heilige grond en
Jerusalem weer verkies.
13 Swyg alle vlees voor die HERE! Want Hy verhef Hom uit sy heilige woning.
*~ Hoofstuk 3 ~*
1 Daarna het Hy my Josua, die hoëpriester, laat sien, terwyl hy voor die Engel
van die HERE staan, en die Satan aan sy regterhand staan om hom aan te klae.
2 Toe sê die HERE aan die Satan: Mag die HERE jou bestraf, o Satan! Ja, mag die
HERE, wat Jerusalem verkies het, jou bestraf! Is hierdie een nie ‘n brandhout
wat uit die vuur geruk is nie?
3 En Josua was bekleed met vuil klere, terwyl hy voor die Engel staan.
4 Daarop het Hy aangehef en gesê aan die wat voor Hom staan: Neem die vuil klere
van hom weg. Toe sê Hy vir hom: Kyk, Ek het jou skuld van jou weggeneem, en Ek
beklee jou met feesklere.
5 Daarop sê ek: Laat hulle ‘n rein tulband op sy hoof sit. En hulle het die rein
tulband op sy hoof gesit en hom die klere aangetrek, terwyl die Engel van die
HERE daarby staan.
6 En die Engel van die HERE het Josua plegtig verseker en gesê:
7 So sê die HERE van die leërskare: As jy in my weë wandel en as jy my
verordening onderhou, dan sal jy my huis bestuur sowel as my voorhowe bewaak, en
Ek sal jou vrye toegang verleen onder diegene wat hier staan.
8 Luister tog, o Josua, jy wat die hoëpriester is, jy en jou vriende wat voor
jou sit—ja, wondertekens is hulle. Want kyk, Ek sal my Kneg, die Spruit, laat
kom!
9 Want kyk, die steen wat Ek voor Josua neergelê het—op die een steen is daar
sewe oë; kyk, Ek sal sy graveersel graveer, spreek die HERE van die leërskare,
en Ek sal die skuld van hierdie land op een dag uitdelg.
10 In dié dag, spreek die HERE van die leërskare, sal julle mekaar uitnooi onder
die wingerdstok en onder die vyeboom.
*~ Hoofstuk 4 ~*
1 En die engel wat met my gespreek het, het teruggekom en my gewek soos ‘n man
wat uit die slaap opgewek word.
2 En hy het vir my gesê: Wat sien jy? Toe antwoord ek: Ek sien daar ‘n kandelaar,
heeltemal van goud, en sy oliekan bo-oor hom en sy sewe lampe op hom; telkens
sewe aanvoerpype loop na die lampe wat bo-oor hom is.
3 Ook twee olyfbome langs hom, een aan die regterkant van die oliekan en een aan
die linkerkant daarvan.
4 Daarop het ek begin spreek en aan die engel wat met my gespreek het, gesê: Wat
beteken dit, my heer?
5 En die engel wat met my gespreek het, antwoord en sê vir my: Weet jy dan nie
wat dit beteken nie? En ek het gesê: Nee, my heer.
6 Toe antwoord hy en sê vir my: Dit is die woord van die HERE aan Serubbábel,
naamlik: Nie deur krag of deur geweld nie, maar deur my Gees, sê die HERE van
die leërskare.
7 Wie is jy, groot berg? Voor Serubbábel sal jy tot ‘n gelykte word! En hy sal
die sluitsteen te voorskyn bring onder uitroepe van: Genade, genade oor hom!
Lukas 24:13-29;
13 En twee van hulle was dieselfde dag op pad na ‘n dorp wat agt myl van
Jerusalem af was, met die naam van Émmaüs.
14 En hulle was in gesprek met mekaar oor al hierdie dinge wat voorgeval het.
15 En terwyl hulle praat en mekaar ondervra, kom YAHUSHUA self nader en loop met
hulle saam.
16 Maar hulle oë is weerhou, sodat hulle Hom nie kon herken nie.
17 En Hy sê vir hulle: Watter woorde is dit wat julle met mekaar loop en wissel,
en waarom is julle bedroef?
18 En die een wie se naam Kléopas was, antwoord en sê vir Hom: Is U alleen ‘n
vreemdeling in Jerusalem en weet U nie van die dinge wat in hierdie dae daarin
gebeur het nie?
19 En Hy sê vir hulle: Watter dinge? En hulle antwoord Hom: Die dinge aangaande
YAHUSHUA , die Nasaréner, wat ‘n profeet was, kragtig in werk en woord voor God
en die hele volk;
20 en hoe ons owerpriesters en owerstes Hom oorgelewer het tot die doodstraf en
Hom gekruisig het.
21 En ons het gehoop dat dit Hy was wat Israel sou verlos; maar nou is dit
vandag, met dit alles, die derde dag vandat dit plaasgevind het.
22 Maar sommige vroue uit ons het ons ook ontstel nadat hulle vroeg by die graf
was;
23 en toe hulle sy liggaam nie kry nie, het hulle gekom en gesê dat hulle ook ‘n
gesig gesien het van engele wat sê dat Hy lewe.
24 En sommige van die wat saam met ons was, het na die graf gegaan en dit net so
gevind soos die vroue ook gesê het; maar Hom het hulle nie gesien nie.
25 En Hy sê vir hulle: o Onverstandiges, met harte wat traag is om te glo alles
wat die profete gespreek het!
26 Moes die Christus nie hierdie dinge ly en in sy heerlikheid ingaan nie?
27 En Hy het begin van Moses en al die profete af en vir hulle uitgelê in al die
Skrifte die dinge wat op Hom betrekking het.
28 Daarop kom hulle naby die dorp waarheen hulle op reis was, en Hy het gemaak
of Hy verder wou gaan;
29 maar hulle het by Hom aangedring en gesê: Bly by ons, want dit is amper aand
en die dag het gedaal; en Hy het ingegaan om by hulle te bly.