11 Verder sprak YAHUVEH tot Mozes:
12 Wanneer u het aantal Israëlieten opneemt, volgens hun tellingen, dan moet
ieder bij hun telling aan YAHUVEH een losgeld geven voor zijn leven, opdat er
bij hun telling geen plaag over hen komt.
13 Dit moeten allen die bij de getelden gaan behoren, geven: een halve sikkel,
gerekend volgens de sikkel van het heiligdom (de sikkel is twintig gera waard),
een halve sikkel als een hefoffer voor YAHUVEH.
14 Al wie bij de getelden gaat behoren, van twintig jaar oud en daarboven, moet
het hefoffer voor YAHUVEH geven.
15 De rijke mag niet meer en de arme niet minder geven dan een halve sikkel, als
u het hefoffer voor YAHUVEH geeft om voor uw leven verzoening te doen.
16 U moet het geld ter verzoening van de Israëlieten nemen en het bestemmen voor
de dienst van de tent van ontmoeting. Het moet een herinnering voor de
Israëlieten zijn voor het aangezicht van YAHUVEH, om voor uw leven verzoening te
doen.
17 En YAHUVEH sprak tot Mozes:
18 U moet vervolgens een koperen wasvat maken, met een bijbehorend koperen
voetstuk, voor het wassen. En u moet het plaatsen tussen de tent van ontmoeting
en het altaar, en er water in doen,
19 zodat Aäron en zijn zonen hun handen en voeten met water daaruit kunnen
wassen.
20 Wanneer zij de tent van ontmoeting binnengaan, moeten zij zich met water
wassen, opdat zij niet sterven. Of wanneer zij tot het altaar naderen om dienst
te doen door een vuuroffer voor YAHUVEH in rook te laten opgaan,
21 moeten zij hun handen en voeten wassen, opdat zij niet sterven. Dit is een
eeuwige verordening voor hen, voor Aäron en zijn nageslacht, al hun generaties
door.
22 Verder sprak YAHUVEH tot Mozes:
23 Wat u betreft, neem voor uzelf de beste specerijen: vijfhonderd sikkel
vloeibare mirre, en half zoveel ervan, dus tweehonderdvijftig sikkel geurige
kaneel, tweehonderdvijftig sikkel geurige kalmoes,
24 ook vijfhonderd sikkel kassia, gerekend volgens de sikkel van het heiligdom,
en een hin olijfolie.
25 U moet daarvan heilige zalfolie maken, een zorgvuldig bereid mengsel, werk
van een zalfbereider. Het moet heilige zalfolie zijn.
26 U moet daarmee de tent van ontmoeting zalven, de ark van de getuigenis,
27 de tafel met alle bijbehorende voorwerpen, de kandelaar met de bijbehorende
voorwerpen, het reukofferaltaar,
28 het brandofferaltaar met alle bijbehorende voorwerpen, en het wasvat met zijn
voetstuk.
29 U moet ze dan heiligen, zodat ze allerheiligst zijn; ieder die ze aanraakt,
wordt heilig.
30 U moet ook Aäron en zijn zonen zalven, en hen heiligen om Mij als priester te
dienen.
31 Vervolgens moet u tot de Israëlieten spreken: Dit is heilige zalfolie voor
Mij, al uw generaties door.
32 Een mensenlichaam mag er niet mee gezalfd worden; ook mag u niet iets
soortgelijks maken volgens de bereidingswijze van deze olie. Ze is heilig,
heilig moet ze voor u zijn.
33 Ieder die zo'n mengsel maakt als dit, of die daarvan iets op een onbevoegde
strijkt, moet uitgeroeid worden uit zijn volksgenoten.
34 Verder zei YAHUVEH tegen Mozes: Neem voor uzelf geurige specerijen: druipende
hars, onyx en galbanum, dus geurige specerijen, en zuivere wierook. Dit alles
moet in gelijke hoeveelheden zijn.
35 Dan moet u daar reukwerk van maken, een mengsel, werk van een zalfbereider,
met zout gemengd, zuiver en heilig.
36 Vervolgens moet u een deel daarvan tot heel fijn poeder wrijven en een deel
daarvan voor de getuigenis in de tent van ontmoeting leggen, waar Ik u ontmoeten
zal. Het moet allerheiligst voor u zijn.
37 En wat het reukwerk betreft dat u maakt, mag u niets voor uzelf maken volgens
de bereidingswijze van dit reukwerk. Het moet u heilig zijn, voor YAHUVEH.
38 Ieder die iets dergelijks maakt om eraan te ruiken, moet uitgeroeid worden
uit zijn volksgenoten.
31
1 Daarna sprak YAHUVEH tot Mozes:
2 Zie, Ik heb Bezaleël, de zoon van Uri, de zoon van Hur, uit de stam Juda, bij
zijn naam geroepen.
3 Ik heb hem vervuld met de Geest van ELOHIM, met wijsheid, inzicht, kennis en
allerlei vakmanschap,
4 om ontwerpen te bedenken en om die uit te voeren in goud, zilver en koper;
5 en om edelstenen te bewerken en in te zetten, en om hout te bewerken, dus om
allerlei werk te verrichten.
6 En Ik, zie, Ik heb Aholiab, de zoon van Ahisamach, uit de stam Dan, aan hem
toegevoegd. En in het hart van ieder die wijs van hart is, heb Ik wijsheid
gegeven zodat zij alles kunnen maken wat Ik u geboden heb:
7 de tent van ontmoeting, de ark van de getuigenis, het verzoendeksel dat daarop
ligt, alle voorwerpen voor de tent,
8 de tafel met zijn voorwerpen, de zuiver gouden kandelaar met al zijn
voorwerpen, het reukofferaltaar,
9 het brandofferaltaar met al zijn voorwerpen, het wasvat met zijn voetstuk,
10 de ambtskleding, de geheiligde kleding van de priester Aäron, de kleding van
zijn zonen om daarin als priester te dienen,
11 de zalfolie en het geurige reukwerk voor het heiligdom. Overeenkomstig alles
wat Ik u geboden heb, moeten zij het maken.
12 Verder zei YAHUVEH tegen Mozes:
13 U dan, spreek tot de Israëlieten en zeg: U moet zeker Mijn Shabbatten in acht
nemen, want dat is een teken tussen Mij en u, al uw generaties door, zodat men
weet dat Ik YAHUVEH ben, Die u heiligt.
14 Ja, u moet de Shabbat in acht nemen, want die is voor u heilig. Wie hem
ontheiligt, moet zeker gedood worden, ja, ieder die op die dag werk verricht,
die persoon moet uitgeroeid worden uit het midden van zijn volksgenoten.
15 Zes dagen zal er werk verricht worden, maar op de zevende dag is het Shabbat,
een dag van volledige rust, heilig voor YAHUVEH. Ieder die op de Shabbatdag werk
verricht, moet zeker gedood worden.
16 Laat de Israëlieten dan de Shabbat in acht nemen, door de Shabbat te houden,
al hun generaties door, als een eeuwig verbond.
17 Hij zal tussen Mij en de Israëlieten voor eeuwig een teken zijn, want YAHUVEH
heeft in zes dagen de hemel en de aarde gemaakt, en op de zevende dag heeft Hij
gerust en Zich verkwikt.
18 En toen YAHUVEH geëindigd had met hem te spreken op de berg Sinaï, gaf Hij
Mozes de twee tafelen van de getuigenis, tafelen van steen, beschreven met de
vinger van ELOHIM.
32
1 Toen het volk zag dat het lang duurde voor Mozes van de berg afdaalde, kwam
het volk bijeen bij Aäron, en zij zeiden tegen hem: Sta op, maak voor ons goden
die vóór ons uit gaan, want die Mozes, de man die ons uit het land Egypte geleid
heeft – wij weten niet wat er met hem gebeurd is.
2 En Aäron zei tegen hen: Ruk de gouden ringen die uw vrouwen, uw zonen en uw
dochters in hun oren hebben, af, en breng ze bij mij.
3 Toen rukte heel het volk de gouden ringen die ze in hun oren hadden, af en zij
brachten ze bij Aäron.
4 Hij nam ze van hen aan, hij bewerkte ze met een graveerstift en maakte er een
gegoten kalf van. Toen zeiden zij: Dit zijn uw goden, Israël, die u uit het land
Egypte geleid hebben.
5 Toen Aäron dat zag, bouwde hij er een altaar voor, en Aäron kondigde aan:
Morgen is er een feest voor YAHUVEH!
6 Zij stonden de volgende dag vroeg op, brachten brandoffers en brachten ook
dankoffers. Het volk ging daarna zitten om te eten en te drinken; vervolgens
stonden zij op om uitbundig feest te vieren.
7 Toen sprak YAHUVEH tot Mozes: Ga, daal af, want uw volk, dat u uit het land
Egypte hebt geleid, heeft verderfelijk gehandeld.
8 Zij zijn al snel afgeweken van de weg die Ik hun geboden had: zij hebben voor
zichzelf een gegoten kalf gemaakt, zij buigen zich ervoor neer, offeren eraan en
zeggen: Dit zijn uw goden, Israël, die u uit het land Egypte geleid hebben.
9 Ook zei YAHUVEH tegen Mozes: Ik heb dit volk gezien, en zie, het is een
halsstarrig volk.
10 Nu dan, laat Mij begaan, zodat Mijn toorn tegen hen ontbrandt en Ik hen
vernietig. Dan zal Ik ú tot een groot volk maken.
11 Maar Mozes trachtte het aangezicht van YAHUVEH, zijn ELOHIM, gunstig te
stemmen, en zei: YAHUVEH, waarom zou Uw toorn ontbranden tegen Uw volk, dat U
met grote kracht en sterke hand uit het land Egypte geleid hebt?
12 Waarom zouden de Egyptenaren zeggen: Met kwade bedoelingen heeft Hij hen
uitgeleid, om hen in de bergen te doden en hen van de aardbodem te vernietigen?
Laat Uw brandende toorn varen, en heb berouw over het kwaad voor Uw volk.
13 Denk aan Abraham, aan Izak en aan Israël, Uw dienaren, aan wie U bij Uzelf
hebt gezworen en tot hen gesproken hebt: Ik zal uw nageslacht talrijk maken als
de sterren aan de hemel, en dit hele land waarover Ik gesproken heb, zal Ik aan
uw nageslacht geven, zodat zij het voor eeuwig in erfbezit nemen.
14 Toen kreeg YAHUVEH berouw over het kwaad dat Hij gesproken had Zijn volk te
zullen aandoen.
15 En Mozes keerde zich om en daalde de berg af, met de twee tafelen van de
getuigenis in zijn hand. Deze tafelen waren aan beide kanten beschreven; ze
waren aan de ene en aan de andere kant beschreven.
16 Die tafelen waren ELOHIM's eigen werk; ook was het schrift ELOHIM's eigen
schrift, in de tafelen gegraveerd.
17 Jozua hoorde het rumoer van het volk met zijn gejuich en zei tegen Mozes: Er
is oorlogsgeschreeuw in het kamp.
18 Maar die zei: Het is niet het geluid van overwinningsgeschreeuw; het is ook
niet het geluid van het jammeren bij een nederlaag. Een geluid van beurtzang
hoor ik.
19 En het gebeurde, toen hij in de nabijheid van het kamp kwam en het kalf en de
reidansen zag, dat Mozes in woede ontstak. Hij wierp de tafelen uit zijn handen
en sloeg ze onder aan de berg in stukken.
20 En hij nam het kalf dat zij gemaakt hadden, verbrandde het in het vuur,
vermaalde het totdat het tot stof verpulverd was, strooide dat uit op het
wateroppervlak en liet het de Israëlieten drinken.
21 En Mozes zei tegen Aäron: Wat heeft dit volk je gedaan, dat je zo'n grote
zonde over hen gebracht hebt?
22 Toen zei Aäron: Laat mijn heer niet in woede ontsteken. Ú kent dit volk, dat
het in het kwaad verstrikt zit.
23 Zij zeiden namelijk tegen mij: Maak voor ons goden die vóór ons uit gaan,
want die Mozes, de man die ons uit het land Egypte heeft geleid – wij weten niet
wat er met hem gebeurd is.
24 Toen zei ik tegen hen: Wie goud heeft, moet dat afrukken en aan mij geven. En
ik gooide het in het vuur en dit kalf kwam eruit tevoorschijn.
25 Toen Mozes zag dat het volk losgeslagen was – want Aäron had het losgelaten –
tot leedvermaak van hun tegenstanders,
26 ging Mozes bij de ingang van het kamp staan en zei: Wie bij Adonai hoort,
moet bij mij komen. Toen verzamelden al de Levieten zich bij hem.
27 Hij zei tegen hen: Zo zegt YAHUVEH, de ELOHIM van Israël: Ieder moet zijn
zwaard aan zijn heup doen, het kamp van poort tot poort door gaan, en ieder moet
zijn broeder doden, ieder zijn vriend en ieder zijn naaste.
28 De Levieten deden overeenkomstig het woord van Mozes en er vielen op die dag
van het volk ongeveer drieduizend man.
29 Toen zei Mozes: U moet zich vandaag aan YAHUVEH wijden, ja, ieder moet zich
tegen zijn zoon en tegen zijn broeder keren, opdat Hij vandaag Zijn zegen over u
zal geven.
30 En het gebeurde de volgende dag dat Mozes tegen het volk zei: Ú hebt een
grote zonde begaan, maar nu zal ik naar YAHUVEH opklimmen. Misschien zal ik
verzoening kunnen bewerken voor uw zonde.
31 Toen keerde Mozes terug tot YAHUVEH en zei: Och, dit volk heeft een grote
zonde begaan, want zij hebben voor zichzelf een gouden god gemaakt.
32 Nu dan, of U toch hun zonde wilde vergeven! Maar indien niet, schrap mij
alstublieft uit Uw boek, dat U geschreven hebt.
33 Toen zei YAHUVEH tegen Mozes: Wie tegen Mij zondigt, zal Ik uit Mijn boek
schrappen.
34 Maar nu, ga heen en leid het volk naar de plaats waarvan Ik u gesproken heb.
Zie, Mijn engel zal voor u uit gaan. Maar op de dag van Mijn vergelding zal Ik
aan hen hun zonde vergelden.
35 Zo trof YAHUVEH het volk, omdat zij dat kalf gemaakt hadden dat Aäron gemaakt
had.
33
1 Verder sprak YAHUVEH tot Mozes: Ga heen, vertrek vanhier, u en het volk dat u
uit het land Egypte geleid hebt, naar het land waarvan Ik Abraham, Izak en Jakob
gezworen heb: Aan uw nageslacht zal Ik het geven.
2 Ik zal een engel vóór u uit zenden – Ik zal de Kanaänieten, Amorieten,
Hethieten, Ferezieten, Hevieten en Jebusieten verdrijven –
3 naar een land dat overvloeit van melk en honing. Maar Ik zal Zelf niet in uw
midden meetrekken, omdat u een halsstarrig volk bent en Ik u anders onderweg zou
vernietigen.
4 Toen het volk deze onheilsboodschap hoorde, bedreven zij rouw en niemand van
hen deed zijn sieraden om.
5 YAHUVEH had namelijk tegen Mozes gezegd: Zeg tegen de Israëlieten: U bent een
halsstarrig volk. Als Ik ook maar één ogenblik in uw midden zou meetrekken, dan
zou Ik u vernietigen. Nu dan, doe uw sieraden af, en Ik zal weten wat Ik u doen
zal.
6 Ver van de berg Horeb ontdeden de Israëlieten zich van hun sieraden.
7 En Mozes nam de tent en zette die voor zichzelf buiten het kamp op, een eind
van het kamp vandaan; en hij noemde hem de tent van ontmoeting. Zo gebeurde het
dat ieder die YAHUVEH zocht, naar de tent van ontmoeting moest gaan, die zich
buiten het kamp bevond.
8 Telkens als Mozes naar de tent ging, gebeurde het dat heel het volk opstond en
dat ieder bij de ingang van zijn tent ging staan en dat zij Mozes nakeken tot
hij de tent was binnengegaan.
9 Zodra Mozes de tent binnenging, gebeurde het dat de wolkkolom neerdaalde en
bij de ingang van de tent bleef staan en dat YAHUVEH met Mozes sprak.
10 En zodra heel het volk de wolkkolom zag staan bij de ingang van de tent,
stond heel het volk op en boog zich neer, ieder in de opening van zijn tent.
11 YAHUVEH sprak tot Mozes van aangezicht tot aangezicht, zoals een man met zijn
vriend spreekt. Daarna keerde hij terug naar het kamp, maar zijn dienaar Jozua,
de zoon van Nun, een jongeman, week niet uit het midden van de tent.
12 Toen zei Mozes tegen YAHUVEH: Zie, U zegt tegen mij: Laat dit volk
verdertrekken. U echter, U hebt mij niet laten weten wie U met mij meezendt,
terwijl U Zelf gezegd hebt: Ik ken u bij uw naam, en ook: U hebt genade gevonden
in Mijn ogen.
13 Nu dan, als ik dan genade heb gevonden in Uw ogen, maak mij toch Uw weg
bekend. Dan zal ik U kennen, opdat ik genade zal vinden in Uw ogen. En zie aan
dat deze natie Uw volk is.
14 En Hij zei: Moet Mijn aangezicht meegaan om u gerust te stellen?
15 Toen zei hij tegen Hem: Als Uw aangezicht niet meegaat, laat ons dan van hier
niet verdertrekken.
16 Want hoe moet het anders bekend worden dat ik genade gevonden heb in Uw ogen,
ik en Uw volk? Is het niet daardoor dat U met ons meegaat? Daardoor zullen wij,
ik en Uw volk, afgezonderd zijn van alle volken die er op de aardbodem zijn.
17 Toen zei YAHUVEH tegen Mozes: Ook dit woord dat u spreekt, zal Ik doen, want
u hebt genade gevonden in Mijn ogen en Ik ken u bij uw naam.
18 Toen zei Mozes: Toon mij toch Uw heerlijkheid!
19 Maar Hij zei: Ík zal al Mijn goedheid bij u voorbij laten komen, en in uw
aanwezigheid zal Ik de Naam van YAHUVEH uitroepen, maar Ik zal genadig zijn voor
wie Ik genadig zal zijn, en Ik zal Mij ontfermen over wie Ik Mij ontfermen zal.
20 Hij zei verder: U zou Mijn aangezicht niet kunnen zien, want geen mens kan
Mij zien en in leven blijven.
21 Ook zei YAHUVEH: Zie, hier is een plaats bij Mij, waar u op de rots moet gaan
staan.
22 En het zal gebeuren, als Mijn heerlijkheid voorbijtrekt, dat Ik u in een
kloof van de rots neer zal zetten en u met Mijn hand zal bedekken totdat Ik
voorbijgegaan ben.
23 En zodra Ik Mijn hand wegneem, zult u Mij van achteren zien, maar Mijn
aangezicht zal niet gezien worden.
34
1 Toen zei YAHUVEH tegen Mozes: Houw twee stenen tafelen voor u uit, zoals de
eerste, dan zal Ik op die tafelen de woorden schrijven die op de eerste tafelen
stonden, die u in stukken gebroken hebt.
2 Wees tegen de morgen gereed; vervolgens moet u in de morgen de berg Sinaï
opklimmen en daar, op de top van de berg, voor Mij gaan staan.
3 Maar niemand mag met u mee naar boven klimmen en ook mag op heel de berg
niemand gezien worden, het kleinvee en de runderen mogen zelfs niet tegenover de
berg grazen.
4 Toen hieuw Mozes twee stenen tafelen uit, zoals de eerste. En Mozes stond
vroeg in de morgen op, klom de berg Sinaï op, zoals YAHUVEH hem geboden had, en
hij nam de twee stenen tafelen in zijn hand.
5 Toen daalde YAHUVEH neer in een wolk, ging daar bij hem staan en riep de Naam
van YAHUVEH uit.
6 Toen YAHUVEH bij hem voorbijkwam, riep Hij: YUD-HEH-VAV-HEH !!!
Yud-Heh-Vav-Heh [YAHUVEH] is ELOHIM, barmhartig en genadig, geduldig en rijk aan
goedertierenheid en trouw,
7 Die goedertierenheid blijft bewijzen aan duizenden, Die ongerechtigheid,
overtreding en zonde vergeeft, maar Die de schuldige zeker niet voor onschuldig
houdt en de ongerechtigheid van de vaders vergeldt aan de kinderen en
kleinkinderen, tot in het derde en vierde geslacht.
8 Toen haastte Mozes zich, knielde ter aarde, boog zich neer
9 en zei: YAHUVEH, als ik nu genade in Uw ogen gevonden heb, laat YAHUVEH dan
toch in ons midden meegaan. Zeker, het is een halsstarrig volk, maar vergeef
onze ongerechtigheid en onze zonde, en neem ons aan als Uw erfelijk bezit.
10 Toen zei Hij: Zie, Ik sluit een verbond; ten overstaan van heel uw volk zal
Ik wonderen doen, zoals die op de hele aarde en onder welk volk ook nog nooit
tot stand gebracht zijn. Ja, heel het volk, in het midden waarvan u verkeert,
zal de daden van YAHUVEH zien, want het is ontzagwekkend wat Ik met u ga doen.
11 Houd u aan wat Ik u heden gebied. Zie, Ik zal de Amorieten, Kanaänieten,
Hethieten, Ferezieten, Hevieten en Jebusieten voor u uit verdrijven.
12 Wees op uw hoede dat u geen verbond sluit met de inwoners van het land waarin
u komt, anders zullen zij in uw midden tot een valstrik worden.
13 Maar hun altaren moet u afbreken, hun gewijde stenen in stukken slaan en hun
gewijde palen omhakken
14 – want u mag zich niet neerbuigen voor een andere god: de Naam van YAHUVEH is
immers de Na-ijverige. Een na-ijverig ELOHIM is Hij –
15 anders sluit u misschien een verbond met de inwoners van het land. Wanneer
zij immers als in hoererij achter hun goden aan gaan en aan hun goden offers
brengen, zou men u kunnen uitnodigen en zou u van hun offer eten.
16 Dan zou u van hun dochters vrouwen nemen voor uw zonen. Hun dochters zouden
als in hoererij achter hun goden aan gaan, en uw zonen als in hoererij achter
hun goden aan laten gaan.
17 U mag u geen gegoten goden maken.
18 Het Feest van de ongezuurde broden moet u in acht nemen. Zeven dagen lang
moet u ongezuurde broden eten, zoals Ik u geboden heb, op de vastgestelde tijd
in de maand Abib, want in de maand Abib bent u uit Egypte vertrokken.
19 Alles wat de baarmoeder opent, behoort Mij toe, ja, al uw vee dat mannelijk
is, wat de baarmoeder van rund of schaap opent.
20 Maar de ezel die de baarmoeder opent, moet u met een stuk kleinvee vrijkopen.
Als u hem echter niet vrijkoopt, moet u hem de nek breken. Elke eerstgeborene
van uw zonen moet u vrijkopen. Men mag voor Mijn aangezicht niet met lege handen
verschijnen.
21 Zes dagen moet u arbeiden, maar op de zevende dag moet u rusten. Ook in de
ploegtijd en in de oogsttijd moet u rusten.
22 Ook moet u voor uzelf het Wekenfeest houden, dat is het feest bij de eerste
vruchten van de tarweoogst; en ook het Feest van de inzameling, bij de
jaarwisseling.
23 Alles wat onder u mannelijk is, moet drie keer per jaar verschijnen voor het
aangezicht van de Heere YAHUVEH, de ELOHIM van Israël.
24 Als Ik de volken van vóór uw ogen zal verdrijven en uw gebied ruim zal maken,
zal niemand uw land begeren, wanneer u drie keer per jaar optrekt om te
verschijnen voor het aangezicht van YAHUVEH, uw ELOHIM.
25 U mag het bloed van Mijn offer niet offeren met iets wat gezuurd is, en het
offer van het Pascha mag niet tot de volgende morgen overblijven.
26 De eerstelingen van de eerste vruchten van uw land moet u in het huis van
Adonai, uw God, brengen.
U mag een bokje niet koken in de melk van zijn moeder.
27 Verder zei YAHUVEH tegen Mozes: Schrijf deze woorden voor uzelf op, want op
grond van deze woorden heb Ik een verbond met u en met Israël gesloten.
28 Hij was daar namelijk veertig dagen en veertig nachten bij YAHUVEH. Hij at
geen brood en dronk geen water. En ELOHIM schreef op de tafelen de woorden van
het verbond, de Tien Woorden.
29 En het gebeurde, toen Mozes van de berg Sinaï afdaalde – de twee tafelen van
de getuigenis waren in Mozes' hand, toen hij van de berg afdaalde – dat Mozes
niet wist dat de huid van zijn gezicht glansde, omdat YAHUVEH met hem gesproken
had.
30 Aäron en al de Israëlieten keken Mozes aan, en zie, de huid van zijn gezicht
glansde. Daarom waren zij bevreesd om dichter bij hem te komen.
31 Mozes riep hen echter bij zich. Aäron en al de leiders van de gemeenschap
keerden naar hem terug, en Mozes sprak tot hen.
32 Daarna kwamen al de Israëlieten naar voren en hij gebood hun alles wat
YAHUVEH met hem besproken had op de berg Sinaï.
33 Nadat Mozes geëindigd had met hen te spreken, legde hij een doek over zijn
gezicht.
34 Maar telkens wanneer Mozes voor het aangezicht van YAHUVEH kwam om met Hem te
spreken, deed hij de doek af, totdat hij weer naar buiten ging. En wanneer hij
naar buiten gegaan was, sprak hij tot de Israëlieten wat hem geboden was.
35 En als de Israëlieten aan het gezicht van Mozes zagen dat de huid van het
gezicht van Mozes glansde, dan deed Mozes de doek weer over zijn gezicht, totdat
hij naar binnen ging om met Hem te spreken.