Współcześnie chrześcijanie wierzą, że MESJASZ JAHUSZUA preegzystował (istniał zanim przyszedł na świat w Betlejem judzkim) w takiej czy innej postaci. Niektórzy mówią, że był ON Melchizedekiem, inni – że to „Dowódca Wojsk JAHWEH” (Ksiega Jozuego* 5:14). Niektórzy twierdzą, że jest to Archanioł Michał, inni z kolei, że to „Anioł JAHWEH”. Prawdopodobnie jeszcze bardziej błędne jest wyobrażenie, że JAHUSZUA to JAHWEH (PAN) ze Starego Testamentu. To opracowanie napisane jest z nadzieją, że wszyscy czytający to zrozumieją w końcu, iż JAHWEH to WSZECHMOGĄCY OJCIEC Stworzenia, a JAHUSZUA MESJASZ to JEGO Jednorodzony SYN - tak jak to stoi w Piśmie - trwający w absolutnej jedności z OJCEM oraz dysponujący pełnią JEGO Władzy, Mocy i Chwały, przez którego wszystko, co istnieje, zostało stworzone. (List do Kolosan 1:15-20)

*Zauważ, że Jozue (z ang. 'Joshua' wym. 'Dżoszua') to Joszua lub Jahuszua, ponieważ w języku hebrajskim nie ma takiej głoski jak „Dż”. Głoska „Dż” (w jęz. ang. 'J' wym. 'Dżej') istnieje dopiero od 500 lat i nie znajduje się nawet w oryginalnej wersji Biblii Króla Jakuba z 1611 roku. To również daje nam odpowiedź na pytanie, dlaczego JEHOVAH (wym. Dżehowah) nie jest poprawną formą Imienia BOGA.

Istnieje tylko jeden BÓG. OJCIEC JAHWEH יהוה, SYN JAHUSZUA יהושוע oraz DUCH ŚWIĘTY RUACH ha KODESZ רות הקדש to jedyny i wyłączny BÓG WSZECHMOGĄCY. JAHUSZUA ha MASZIJACH jest więc BOGIEM WSZECHMOGĄCYM, ale nie jest ON OJCEM JAHWEH. Z jakiegoś powodu ludzie czują potrzebę wynoszenia SYNA na pozycję OJCA, kiedy w istocie Pismo wyraża się jasno, że OJCIEC jest „Największy ze wszystkich”, i że jest „Głową MESJASZA” (1 List do Koryntian 11:3). Rozważcie Słowa samego JAHUSZUA z Ewangelii Jana 14:28: „…bo OJCIEC większy jest ode MNIE”; Ew. Jana 10:29: „OJCIEC MÓJ, który MI je dał, jest Większy od wszystkich.”; a także Ew. Jana 13:16: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Sługa (JAHUSZUA) nie jest większy od swego Pana (JAHWEH) ani wysłannik (JAHUSZUA) od tego, który go posłał (JAHWEH).” Wersety te pokazują nam punkt widzenia JAHUSZUA na JEGO relację z OJCEM. Zauważcie, iż ON nie twierdził, że jest OJCEM, ale czynił wyraźną różnicę pomiędzy NIMI dwoma.

Kim jest OJCIEC JAHUSZUA?

Co Pismo Święte mówi na temat tego, kim jest OJCIEC?

W Księdze Izajasza 63:16 czytamy:
„Ty wszak jesteś naszym OJCEM, gdyż Abraham nas nie zna, a Izrael nas nie uznaje! Ty, JAHWEH, jesteś naszym OJCEM i naszym Odkupicielem. To jest TWOJE Imię od wieków.”

JAHWEH jest OJCEM. Możnaby jednak stwierdzić, że fragment ten mówi, iż JAHWEH jest OJCEM Izraela, a nie OJCEM JAHUSZUA. Weźmy pod uwagę dwa kolejne wersety. Pierwszy z nich znajduje się w Liście do Hebrajczyków 1:5: „Do którego bowiem z aniołów powiedział kiedykolwiek: TY jesteś MOIM SYNEM, JAM Cię dziś zrodził? I znowu: JA będę MU OJCEM, a ON będzie MI SYNEM.” Kto wypowiedział te Słowa? Wszyscy powinni się zgodzić, że to OJCIEC JAHUSZUA MESJASZA wyrzekł je, ponieważ odwołuję się ON do JAHUSZUA jako SWOJEGO SYNA. List do Hebrajczyków 1:5 jest dosłownym cytatem Psalmu 2:7: „Ogłoszę postanowienie JAHWEH: Powiedział do mnie: TYŚ SYNEM MOIM, JA Ciebie dziś zrodziłem.” W wersecie tym JAHUSZUA przemawia poprzez Proroctwo, w którym nazywa ON JAHWEH Swoim OJCEM! Zwróciliśmy wcześniej uwagę, że JAHUSZUA powiedział: „MÓJ OJCIEC większy jest ode MNIE”. W rzeczywistości powiedział przez to: „JAHWEH większy jest ode MNIE”, pouczając nas, że ON nie jest JAHWEH. Każdy, kto wierzy, że JAHUSZUA jest JAHWEH, musi również wierzyć, że JAHUSZUA jest Niebiańskim OJCEM. To jest jeszcze bardziej niedorzeczne i niemożliwe do udowodnienia w świetle Pisma.

W Ewangelii według Jana JAHUSZUA wielokrotnie odwołuje się do JAHWEH jako do Swego OJCA i przedstawia prawdziwą zależność istniejącą pomiędzy NIMI Dwoma. Kilka przykładowych wersetów:

„OJCIEC miłuje SYNA i wszystko oddał w JEGO ręce.” – 3:35
„Lecz JAHUSZUA im odpowiedział: OJCIEC MÓJ działa aż do tej chwili i JA działam. Dlatego więc usiłowali Żydzi tym bardziej Go zabić, bo nie tylko nie zachowywał Szabatu, [fałszywy zarzut przeciwników JAHUSZUA] ale nadto JAHWEH nazywał swoim OJCEM, czyniąc się równym JAHWEH.” – 5:17-18
„SYN nie mógłby niczego czynić sam od siebie, gdyby nie widział OJCA czyniącego. Albowiem to samo, co ON czyni, podobnie i SYN czyni. OJCIEC bowiem miłuje SYNA i ukazuje Mu to wszystko, co ON sam czyni” – 5:19-20
„OJCIEC bowiem nie sądzi nikogo, lecz cały sąd przekazał SYNOWI, aby wszyscy oddawali cześć SYNOWI, tak jak oddają cześć OJCU. Kto nie oddaje czci SYNOWI, nie oddaje czci OJCU, który GO posłał.” – 5:22-23

Imię ZBAWICIELA

Poniżej przedstawiliśmy kilka dodatkowych powodów uzasadniających używanie Świętego Hebrajskiego Imienia Zbawiciela – Imienia JAHUSZUA, zamiast greckiego wyrazu - zamiennika „JEZUS”.

Imię SYNA miało oznaczać „JAHWEH Zbawia”

Kiedy Maria (po hebrajsku Miriam) nosiła w swoim łonie SYNA BOŻEGO, Józef otrzymał nakaz, aby nadać jej dziecku Imię, które oznacza: „ON (JAHWEH) Zbawi SWÓJ lud” (Ewangelia Mateusza 1:21), a to właśnie znaczy Imię JAHUSZUA! Greckie imię „JEZUS” nie spełnia tego nakazu, gdyż nie posiada żadnego dosłownego znaczenia w jakimkolwiek języku, będąc grecko-łacińską hybrydą. Słowo JAHUSZUA w Konkordancji Stronga jest określone pod numerem #3091 jako pochodzące od słowa JAHWEH (#3068) oraz od „jasza” (#3467), które oznacza „zbawić/ocalić”. JAHWEH i „jasza”* razem, lub też JAHUSZUA, oznacza „JAHWEH Zbawia”.

*Słowo szua bądź j'szua jest pochodnym wyrazu jasza i oznacza „zbawiać”. Stąd Imieniem Zbawiciela jest JAHU'SZUA.

Chrzest nowotestamentowy miał odbywać się „w Imię OJCA i SYNA, i DUCHA ŚWIĘTEGO”. (Ewangelia Mateusza 28:19) Na podstawie dowodów z Księgi Dziejów Apostolskich wiemy, że Uczniowie nie chrzcili używając formuły „w Imię OJCA i SYNA, i DUCHA ŚWIĘTEGO” . Udzielali chrztu raczej w jednym, konkretnym Imieniu, jak jest zapisane w Dziejach Apostolskich 2:38: „Nawróćcie się - powiedział do nich Piotr - i niech każdy z was ochrzci się w Imię JAHUSZUA ha MASZIJACH na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze DUCHA ŚWIĘTEGO.”

Chrzest udzielany był w Imieniu, które dokładnie reprezentowało wszystkich TROJE: OJCA, SYNA i DUCHA ŚWIĘTEGO. Jakie Imię spełnia warunki Wielkiego Posłannictwa? (z Ewangelii Mateusza 28:19-20) Jaki wybór mamy co do Imienia OJCA? Nie ma odpowiedników Imienia OJCA w innych językach. „PAN” i „BÓG” to nie imiona, lecz tytuły, a Jehowa to z kolei XVI wieczne wypaczenie. Niepodważalnym faktem jest, iż osobistym Imieniem BOGA jest JAHWEH, lub jego skrócona forma „JAH” pojawiająca się 49 razy w Starym Testamencie. Jaki wybór mamy co do Imienia SYNA BOŻEGO? Biorąc pod uwagę dwie możliwości: greckie Iesous (Jezus) oraz hebrajskie JAHUSZUA, która z nich może być zastosowana również w odniesieniu do OJCA i DUCHA ŚWIĘTEGO? Jedynie JAHUSZUA. Apostoł Paweł, cytując Księgę Joela 2:32 [poprawnie przełożoną], ogłosił: „Wszakże stanie się, że ktobykolwiek wzywał Imienia JAHWEH, wybawiony będzie.” (List do Rzymian 10:13) W jaki sposób wzywamy Imienia JAHWEH? W zaledwie jednym miejscu w Nowym Testamencie otrzymujemy na ten temat pouczenie.

W relacji nawrócenia Świętego Pawła z Dziejów Apostolskich 22:16 czytamy o Ananiaszu, który przemówił do niego słowami: „Dlaczego teraz zwlekasz? Ochrzcij się i obmyj z twoich grzechów, wzywając JEGO Imienia!”*

*Podobnie w napisanym przez siebie liście Święty Jakub wzywa ochrzczonych wiernych do zaprzestania stronniczości słowami: „Czy to nie oni znieważają zaczytne Imię, które zostało nad wami wezwane?” – List Jakuba 2:7

Zaledwie trzy dni wcześniej ZBAWICIEL objawił SWOJE Imię Apostołowi Pawłowi po hebrajsku jako JAHUSZUA. (Dzieje Apostolskie 26:14-15) Czytelniku, jak myślisz, w jakim Imieniu Paweł został zanurzony, lub na jakie Imię powoływał się, mówiąc o wypełnieniu Proroctwa z Księgi Joela 2:32 w Liście do Rzymian 10:13? Na Imię OJCA, SYNA i DUCHA ŚWIĘTEGO. Na Imię JAHUSZUA!


SYN, który miał przyjść w Imieniu (PANA) JAHWEH

Zwróćmy uwagę jak wielu biblijnych Izraelitów związanych z BOGIEM JAHWEH nosiło cząstkę Imienia swego STWÓRCY w swoim własnym imieniu. Przykłady: Eliasz / EliJahu, Jeremiasz / JirmeJahu, Izajasz / JeszaJahu, Nehemiasz / NehemJah, Ezechjasz / HizkiJahu i wiele, wiele więcej. Chwalebną tradycję w Narodzie Wybranym stanowiło oddawanie czci PANU JAHWEH poprzez nadawanie dzieciom imion, które zawierały w sobie trzon Najwyższego Imienia – JAH bądź JAHU – i w szczególny sposób wywyższały BOŻE dzieła, opisywały charakter WSZECHMOGĄCEGO czy też upamiętniały relację Izraelitów z ich BOGIEM. Ich znaczeniem mogło być dla przykładu „JAHWEH jest Ocaleniem”, „JAHWEH moim BOGIEM”, „JAHWEH pociesza”, „JAHWEH wyzwala”, „Powołany przez JAHWEH”, „Umiłowany przez JAHWEH”.

Postępując zgodnie z tą właśnie zasadą, w celu przyniesienia Chwały Swojemu Imieniu, a także po to, by wyjawić ludziom cel zesłania Swojego Jedynego SYNA na ziemię, BÓG JAHWEH nakazuje nadać MU Imię posiadające wyjątkowe, unikalne znaczenie. Imieniem tym jest JAHUSZUA, a jego znaczeniem: „JAHWEH Zbawia”.

Jak wielu BOŻYCH posłańców, wybranych i umiłowanych przez JAHWEH sług, nosiło Imię swojego STWÓRCY oddając MU tym Chwałę i zachowując pamięć o Imieniu ponad wszelkie imię? O ileż bardziej Jednorodzony BOŻY SYN, o którym powiedziane jest, iż ma przyjść „w Imieniu JAHWEH”, nie miałby nosić tego właśnie Imienia? Sam MASZIJACH mówi o sobie: „Przyszedłem w imieniu OJCA MEGO, a nie przyjęliście MNIE.” (Ewangelia Jana 5:43) Dlaczego tak wielu ludziom łatwo jest wierzyć w niedorzeczną, absurdalną ideę mówiącą, że hebrajski ZBAWICIEL, Król Żydów, SYN BOGA Abrahama, Izaaka i Jakuba narodzony na Judzkiej ziemi z łona hebrajskiej dziewicy, który pełnił służbę wyłącznie pośród zagubionych owiec z domu Izraela (Patrz: Ewangelia Mateusza 10:5-6; 15:24), miałby mieć nadane greckie(!), nie posiadające żadnego znaczenia i podważające BOŻE posłannictwo MESJASZA imię?

W czasie tryumfalnego wjazdu Króla Żydów do Jerozolimy, jej mieszkańcy witali GO słowami: „Hosanna! Błogosławiony, który przychodzi w Imię JAHWEH” (Ewangelia Jana 12:13) Jest to cytat Psalmu 118:26. Wypełniając tamto starotestamentowe Proroctwo, Izraelici ogłaszali, że MESJASZ „przyszedł w Imieniu JAHWEH”.

Jedynie biorąc pod uwagę Imię JAHUSZUA można powiedzieć, że ZBAWICIEL przyszedł w Imieniu JAHWEH.

Imię ponad wszelkie imię

Imię SYNA to „Imię ponad wszelkie imię” jak to napisano w Liście do Filipian 2:9-11:

„Dlatego też BÓG GO nad wszystko wywyższył i darował MU Imię ponad wszelkie imię, aby na Imię JAHUSZUA zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich i podziemnych. I aby wszelki język wyznał, że JAHUSZUA ha MASZIJACH jest PANEM - ku chwale BOGA OJCA.”

Lecz jakie konkretnie Imię jest ponad wszelkie imię?

„Wstańcie! Błogosławcie JAHWEH, BOGA naszego! Błogosławiony jesteś, JAHWEH, BOŻE nasz, od wieku do wieku. Niech ludzie błogosławią wspaniałe Imię TWOJE, wyższe ponad wszelkie błogosławieństwo i chwałę. TY, JAHWEH, jesteś Jedyny.”
– Księga Nehemiasza 9:5-6

„I będę dziękował Twemu Imieniu za łaskę Twoją i wierność, bo wywyższyłeś ponad wszystko Twoje Imię i obietnicę... będą Ci dziękować, JAHWEH, gdy posłyszą słowa ust Twoich; i będą opiewać drogi JAHWEH.”
– Psalm 138:2-5

Skoro Imieniem ponad wszelkie imię jest JAHWEH, jedynie JAHUSZUA może być Imieniem ZBAWICIELA.

Imię upamiętniające

BÓG wybrał Imię JAHWEH, lub jego skróconą formę JAH, aby upamiętniało GO we wszystkich pokoleniach.

„I mówił dalej BÓG do Mojżesza: Tak powiesz synom Izraelskim: JAHWEH, BÓG ojców waszych, BÓG Abrahama, BÓG Izaaka i BÓG Jakuba posłał mnie do was. To jest Imię MOJE na wieki i tak MNIE nazywać będą po wszystkie pokolenia.” – Księga Wyjścia 3:15

Jedynie Imię JAHUSZUA upamiętnia to Imię.

Imię znamienitsze

SYN odziedziczył „znamienitsze Imię”, jak to napisano w Liście do Hebrajczyków 1:4:

„i stał się o tyle możniejszym od aniołów, o ile znamienitsze od nich odziedziczył Imię.”

Po kim SYN odziedziczył Swoje Imię? Oczywiście odziedziczył je po OJCU. Rzecz jasna mógł odziedziczyć po OJCU tylko to, co od OJCA pochodziło. Czy od OJCA pochodzi Imię „JEZUS” czy JAHUSZUA? Odpowiedź jest oczywista, zwłaszcza gdy pamiętamy, że OJCIEC nazywany jest skróconą formą JAH 49 razy w Starym Testamencie. Oto jeden z przykładów z Psalmu 68:4: (tłumaczenie King James Version)

„Śpiewajcie BOGU, wychwalajcie JAHWEH w pieśniach; wysławiajcie TEGO, który cwałuje na obłokach JEGO Imieniem JAH; radujcie się przed JEGO Obliczem!”

JAH – skrócona forma Imienia BOGA OJCA – może być znaleziona jedynie w hebrajskim Imieniu JAHUSZUA.

SYN objawił Imię OJCA

Nasz ZBAWICIEL objawił / uczynił znanym Imię OJCA podczas SWOJEGO pobytu na ziemi.

„Objawiłem Imię TWOJE ludziom, których MI dałeś ze świata. TWOIMI byli i TY MI ich dałeś, a oni zachowali Słowo TWOJE.” – Ewangelia Jana 17:6
„Objawiłem im TWOJE Imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą TY MNIE umiłowałeś, w nich była i JA w nich.” – Ewangelia Jana 17: 26

Jedynie w trzech fragmentach Nowego Testamentu SYN przedstawia Siebie samego, m.in. w relacji nawrócenia Apostoła Pawła w Dziejach Apostolskich 26:14-15:

„Kiedyśmy wszyscy upadli na ziemię, usłyszałem głos, który mówił do mnie po hebrajsku: Szawle, Szawle, dlaczego MNIE prześladujesz? Trudno ci wierzgać przeciwko ościeniowi. Kto jesteś, panie? - zapytałem. A PAN odpowiedział: JA jestem JAHUSZUA, którego ty prześladujesz.”

PAN przedstawił się jako JAHUSZUA lub JAHSZUA, gdyż mówił ON po hebrajsku i aramejsku. Z całą pewnością nie użyłby greckiego imienia „JEZUS”, ponieważ mówił po hebrajsku i aramejsku, nie po grecku, gdyby natomiast ZBAWICIEL posłużył się greckim imieniem „JEZUS”, nie objawiłby Imienia OJCA JAHWEH. Podobnie jak nazwisko rodowe, cząstka JAH znajduje się zarówno w Imieniu OJCA jak i SYNA. JAHUSZUA mógł zatem słusznie powiedzieć: „Przyszedłem w Imieniu MOJEGO OJCA” (Ewangelia Jana 5:43)

Boskość JAHUSZUA

Wreszcie, co niezwykle ważne, powinno się stosować hebrajską wymowę Imienia naszego ZBAWICIELA, gdyż wykazuje ona Boskość JAHUSZUA. Gdyby hebrajskie Imiona ELOHIM pozostały w Piśmie Świętym w stanie nienaruszonym, o wiele trudniejszym, jeśli nie niemożliwym, byłoby poddanie w wątpliwość Boskości JAHUSZUA MESJASZA. Weźmy pod uwagę starotestamentowe Proroctwa dotyczące JAHWEH, które odniesiono do JAHUSZUA. Na przykład: Komu miał przygotować drogę Jan Chrzciciel? (Księga Izajasza 40:3) Czyj bok miał zostać przebity? (Księga Zachariasza 12:10*) Któż to ma przybyć na ziemię w towarzystwie wszystkich swoich świętych (Księga Zachariasza 14:5) i postawić swoje stopy na szczycie Góry Oliwnej (Księga Zachariasza 14:3-4), aby z Jerozolimy rządzić światem w ramach swego Niezniszczalnego Królestwa oraz odbierać należny hołd od wszystkich narodów ziemi? (Księga Zachariasza 14:16-17) Jeżeli wasza odpowiedź na te pytania brzmi: „JEZUS”, lepiej przyjrzyjcie się tym Proroctwom raz jeszcze! W fragmentach tych Tetragram Imienia BOŻEGO został usunięty i zastąpiony wyrażeniem „PAN”. Przywróćcie w tych miejscach Imię własne JAHWEH, a ujrzycie wyraźne, że są to Proroctwa dotyczące JAHWEH, wypełnione bądź oczekujące wypełnienia w JAHUSZUA.

*„Słowo JAHWEH o Izraelu. Wyrocznia JAHWEH, który rozpostarł niebiosa, położył fundamenty ziemi i dał życie człowiekowi: (...) na mieszkańców Jerozolimy wyleję ducha współczucia i błagania. Wtedy będą patrzeć na MNIE, którego przebili.” - Późniejsze przekłady zmieniły wyrażenie „na MNIE” na „na tego”.

Nasz ZBAWICIEL nosił hebrajskie Imię JAHUSZUA, ponieważ oznacza ono „JAHWEH Zbawia”. Ponadto nosił ON hebrajskie Imię IMMANUEL, co znaczy „BÓG z nami”. Oba te Imiona świadczą o tym samym.

Imię BOGA OJCA

Tetragram JHWH / JHŁH (wymawiany jako 'jahwe', 'jahłe') pojawia się z inspiracji BOŻEGO DUCHA ŚWIĘTEGO w ponad 6800 miejscach w samym Starym Testamencie. Dlaczego więc nie można go znaleźć w powszechnych przekładach naszej Biblii?* Tłumacze Biblii, kierowani swoim własnym zamysłem, zamienili Imię BOGA na coś zupełnie innego. Cóż za arogancja! Tego, co sam BÓG zamyślił, żaden ludzki tłumacz nie ma prawa zmienić ani usunąć, nieważne jak dobrze brzmiącą wymówką by nie dysponował. W Księdze Wyjścia 23:13 mamy nakazane nigdy nie wymieniać imion obcych bogów. Jednakże przez to, co współcześni tłumacze zrobili z naszymi Bibliami, to właśnie Imię naszego BOGA jest rzadko, jeśli w ogóle, wymieniane przez większość ludzi.

*Poza dwoma małymi wyjątkami: kiedy pojawia się on w skróconej formie na końcu słowa Hallelujah, a także w imionach Izraelitów: Proroków, mężów BOŻYCH oraz innych postaci biblijnych, jak np. Eliasz / Elijahu czy Jeremiasz / Jirmejahu.

Król Salomon zadeklarował:
„... Kto stworzył wszystkie krańce ziemi? Jakie jest JEGO Imię? Jakie jest Imię JEGO SYNA? Czy wiesz? Każde Słowo BOGA jest Prawdziwe. ON jest tarczą dla tych, którzy MU ufają. Nie dodawaj nic do JEGO Słów, aby cię nie zganił i nie uznał za kłamcę.”
– Księga Przysłów 30:4-6

Jest to jednak rzecz, którą uczyniła większość tłumaczy. Odebrali oni Słowu BOŻEMU osobiste Imię JAHWEH należące do BOGA OJCA, zastępując je tytułami 'PAN' i 'BÓG', czy też hybrydą 'Jehowa' (z ang. Jehovah wym. Dżehowah). Wypaczając tekst, tłumacze Biblii właściwie złamali Trzecie Przykazanie, biorąc Imię nadaremno, czyli pozbawiając je pierwotnego znaczenia, świadcząc o nim fałszywie.

Biblia Tysiąclecia następująco określa Trzecie Przykazanie:
„Nie będziesz wzywał Imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy, gdyż Pan nie pozostawi bezkarnie tego, który wzywa Jego imienia do czczych rzeczy.” – Ksiega Wyjścia 20:7

Nie w ten sposób jednak ŚWIĘTY DUCH BOŻY zamyślił to zapisać. Dopiero po przywróceniu Imienia BOŻEGO w miejscach, z których zostało ono usunięte, Trzecie Przykazanie odzyska swój pierwotny sens i będzie brzmiało:

„Nie będziesz wzywał Imienia JAHWEH, BOGA twego, nadaremno, gdyż JAHWEH nie pozostawi bezkarnie tego, który wzywa JEGO Imienia nadaremno”

Przyjrzymy się jednak w jaki sposób rzeczywiście pierwotny zapis tego Przykazania powinien być odczytywany.

„Branie Imienia nadaremno”

Słowo znajdujące się w treści Trzeciego Przykazania, tłumaczone jako „nadaremno”, to hebrajskie „shav”. Wyraz ten definiuje się jako „pustka”, „nicość”, „próżność”, „bezwartościowość”. To samo słowo zostało użyte w Dziewiątym Przykazaniu i przetłumaczone jako „fałszywe”.

„Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu świadectwa fałszywego.”
– Księga Powtórzonego Prawa 5:20

Innymi słowy, nie mamy używać Imienia BOGA fałszywie, ani składać o nim fałszywego świadectwa, a z pewnością dzieje się to, gdy ktoś zastępuje 'Imię ponad wszelkie imię' wprowadzającymi w błąd tytułami i nienatchnionymi zamiennikami, bądź też w jakikolwiek sposób usiłuje wymazać Imię BOGA JAHWEH z pamięci JEGO ludu. Jest to grzech przeciwko BOGU JAHWEH i odstępstwo, od którego trzeba się odwrócić, i którego nie należy tolerować!

Niektórzy twierdzą, że Trzecie Przykazanie nie ma nic wspólnego z dosłownym Imieniem BOGA, ale raczej z autorytetem JEGO Imienia. Autorytet ten jest nieodłączną częścią Trzeciego Przykazania, jednakże niemożliwym jest wykluczenie osobistego Imienia BOGA z tego Przykazania. Dla przykładu, żołnierz rzymski posiadał autorytet występując tylko i wyłącznie w imieniu Cezar, gdyby jednak nie powołał się dosłownie na to imię bądź wystąpił w jakimkolwiek innym imieniu, nie miałby żadnego autorytetu.

Zwróćmy uwagę na poniższy przykład tego, jaką wagę sam BÓG przywiązuje do SWOJEGO Imienia:

„Mówił dalej BÓG do Mojżesza: Tak powiesz Izraelitom: JAHWEH, BÓG ojców waszych, BÓG Abrahama, BÓG Izaaka i BÓG Jakuba posłał mnie do was. To jest Imię MÓJE na wieki i to jest MOJE zawołanie na najdalsze pokolenia.” – Księga Wyjścia 3:15

Dlatego właśnie zostaliśmy zobowiązani do tego, aby pamiętać, upamiętniać i zachowywać w sercu JEGO Imię. Jednakże większość współczesnych tłumaczy uczyniła rzecz przeciwną i niemalże usunęła Święte Imię BOGA z pamięci JEGO ludu.

Próżne wytłumaczenia

Po przyznaniu, iż: „Jest niemalże pewne, że Imię od początku brzmiało JAHWEH”, tłumacze Biblii Revised Standard Version zamieszczają następujące wytłumaczenie usunięcia własnego Imienia BOGA z Pisma Świętego:

„Z dwóch powodów Komitet powrócił do bardziej znanej formy, użytej w Biblii Króla Jakuba (zastępując Imię JAHWEH wyrażeniami 'PAN' lub 'BÓG' - przyp.):

1) Słowo 'Jehowa' nie oddaje dokładnie żadnej formy imienia kiedykolwiek użytej w języku hebrajskim.
2) Użycie imienia własnego w odniesieniu do jednego i jedynego BOGA zostało porzucone w judaizmie przed erą chrześcijaństwa i jest całkowicie niewłaściwe w uniwersalnej wierze kościoła chrześcijańskiego.”

Cóż za zuchwałość! Co daje jakiemukolwiek człowiekowi lub grupie ludzi prawo do unieważniania zarządzeń BOGA? BÓG sam wie najlepiej co jest, a co nie jest właściwe dla kościoła chrześcijańskiego. Zespół redakcyjny przekładu New American Standard Bible przyznał:

„Imię to (JAHWEH) nie było wypowiadane przez Żydów… Tak więc konsekwentnie tłumaczone jest jako PAN.”

Jednakże to, że Żydzi czegoś nie wypowiadają, nie oznacza, że BÓG nie zawarł tego w zamyśle SWOJEGO Słowa. Przekład Smith & Goodspeed wyjaśnia prawdopodobnie najbardziej bezpośrednio:

„W przekładzie tym poszliśmy śladem ortodoksyjnej tradycji żydowskiej i zastąpiliśmy imię JAHWEH określeniem 'PAN', a zwrot 'PAN JAHWEH' zwrotem 'PAN BÓG'”

W świetle Ewangelii Mateusza 15:3, nie ma żadnego wytłumaczenia na to, co zrobili tłumacze Biblii: „ON im odpowiedział: Dlaczego i wy przestępujecie Przykazanie BOŻE dla waszej tradycji?”

Tradycje żydowskie, ani żadne inne doktryny ludzkie, nie stoją ponad Przykazaniami oraz wolą WSZECHMOGĄCEGO BOGA JAHWEH.

* * *
Tych kilka dodatkowych argumentów jeszcze bardziej uwidacznia potrzebę stosowania prawdziwych hebrajskich Imion JAHWEH i JAHUSZUA w odniesieniu do BOGA OJCA i SYNA BOŻEGO. Naszą modlitwą i pragnieniem jest, aby wiedza zawarta w tym opracowaniu została przyjęta jako błogosławieństwo przez poszukujących Prawdy czytelników.

Misja Amightywind